Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 3, 52, p. 20 | regula: et ita intelligimus Deum sibi promulgare legem. Montesin.
2 1, 3, 58, p. 23 | quia tunc, etiamsi ante Deum lex exiteret, violaretur
3 1, 3, 61, p. 25 | materialiter mala, quae ante Deum peccatum non est, quemadmodum
4 1, 3, 66, p. 27 | ideoque si illa unquam ante Deum existeret, qui illam violat,
5 2, 2, 32, p. 41 | peccatum committeret, quia tam Deum, quam episcopus habuerunt
6 3, 1, 8, p. 57 | Beatorum, qui necessario amant Deum, sed sponte, quin vim patiantur,
7 3, 2, 39, p. 65 | etiamsi non reputet laedere Deum, reipsa iam laedit, offendendo
8 3, 2, 43, p. 66 | sensitura erit cum advertet Deum amisisse. Sed maxime quoque
9 3, 2, 46, p. 67 | adnotatur: Quod in eo, qui vel Deum ignorat, vel de Deo actu
10 3, 2, 66, p. 73 | erga nos, sed nostram erga Deum. Admonet confessarios s.
11 4, 1, 1, p. 75 | Virtus theologica, id est, Deum respiciens, quia Fides,
12 4, 1, 1, p. 75 | Charitas directe respiciunt Deum ad differentiam virtutum
13 4, 1, 2, p. 75 | coniungit per assensum, ipsum Deum habet sicut principale obiectum,
14 4, 1, 3, p. 75 | necessitate medii credenda sint, Deum esse, et remuneratorem ese
15 4, 1, 8, p. 76 | reiterat peccata, sperans Deum aeque duo peccata quam unum
16 4, 1, 9, p. 77 | Est virtus, qua diligimus Deum propter seipsum, ac nos
17 4, 1, 9, p. 77 | nos et proximum propter Deum. Itaque obiectum materiale
18 4, 1, 9, p. 77 | motivum, quo tenemur diligere Deum) est quia ipse est bonitas
19 4, 1, 10, p. 77 | enim (ut diximus) tendit ad Deum, ut ad ultimum finem, ideoque
20 4, 1, 10, p. 77 | motum animi ad fruendum Deum propter seipsum. Nec obstat
21 4, 1, 11, p. 77 | Sic amare debes, ut ipsum (Deum) pro mercede desiderare
22 4, 1, 12, p. 77 | 12. Deum vero diligere propter beneficia
23 4, 1, 13, p. 77 | tam circa charitatem erga Deum, quam circa fidem et spem,
24 4, 1, 13, p. 78 | qui frequenter suum erga Deum amorem actibus positivis
25 4, 2, 14, p. 78 | tenemur praeferre omnibus Deum, et eius gratiam; contra
26 4, 2, 14, p. 78 | debemus iure merito sperare Deum fore nobis auxiliaturum;
27 5, 1, 1, p. 90 | aut aliquod convicium in Deum, vel Sanctos, vel in res
28 5, 1, 2, p. 91 | relatione referuntur ad Deum, aut in quibus peculiari
29 5, 2, 12, p. 107 | Iurat igitur qui dicit: Per Deum; per Sanctos; per res sacras;
30 5, 2, 12, p. 107 | petit expresse iurari per Deum, Evangelium, Sanctos, rem
31 5, 2, 13, p. 107 | Nisi mihi obedias, per Deum efficiam ut te poeniteat;
32 5, 2, 13, p. 107 | infidelitatem, quam erga Deum operatur, despiciendo in
33 5, 2, 17, p. 109 | adest culpa, quam in vanum Deum nominare. Et idem est, si
34 6, 1, 1, p. 118 | quoad debitum honorandi Deum in aliquo vitae tempore
35 6, 1, 28, p. 124 | internam, attendendo aut ad Deum (nimirum eius bonitatem,
36 6, 1, 30, p. 125 | abalienat, quia anima tunc ad Deum attendit.~
37 7, 4, 29, p. 143 | constituitur in us quae sunt ad Deum, ut offerat dona et sacrificia
38 7, 4, 33, p. 145 | causa sunt, parochus sibi Deum vindicem facit, cum Episcopi
39 7, 4, 35, p. 145 | principalia, nimirum esse unum Deum, et hunc esse omnipotentem,
40 8, 2, 13, p. 169 | estote omni creaturae propter Deum etc. Magis vero in specie
41 8, 2, 13, p. 170 | suppetit, ait s. Thomas, est ad Deum recurrere, ut auxilium praebeat.
42 8, 2, 13, p. 170 | recurrendum ad regem omnium Deum, qui est adiutor in opportunitatibus.~
43 14, 2, 7, p. 314 | intelligitur animae conversio ad Deum, a divino Spirito afflata
44 14, 2, 7, p. 314 | sociatur, aut amore puro erga Deum praedominante, ut tenendum
45 15, 3, 25, p. 341 | contra nemo est qui nesciat deum non iubere impossibilia,
46 16, 2, 9, p. 373 | aut iustitiam, respectu ad Deum, iam diligit Deum ipsum,
47 16, 2, 9, p. 373 | respectu ad Deum, iam diligit Deum ipsum, cum misericordia
48 16, 2, 9, p. 373 | misericordiam respectu ad Deum, iam poenitet sui peccati,
49 16, 2, 9, p. 373 | dilectionis erga seipsum, sed erga Deum. Sententia tamen communior
50 16, 2, 12, p. 373 | omnium peccatorum quibus Deum offendit: ita Scotus Suarez
51 16, 2, 12, p. 374 | remissionem obtinet statim ac ad Deum se convertit: Impietas impii
52 16, 2, 16, p. 376 | charitatem consistere in amando Deum super omnia, dicens: Actus
53 16, 2, 16, p. 376 | praeceptum: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo,
54 16, 2, 16, p. 376 | dicit: Cum mandatur quod Deum ex toto corde diligamus,
55 16, 2, 16, p. 376 | diligamus, datur intelligi quod Deum super omnia debemus diligere.
56 16, 2, 16, p. 376 | obtinendam iustificationem Deum... tamquam omnis iustitiae
57 16, 2, 16, p. 377 | diligit. Unde censet, eo casu Deum per quandam providentiam
58 16, 2, 16, p. 377 | substantia dilectio erga Deum nunc reddet eum dignum divino
59 16, 2, 18, p. 377 | se dolendo de offensa in Deum ob sacrilegium, et cupiendo
60 16, 2, 18, p. 378 | tantum poenitet offensae in Deum ob sacrilegium, et cupit
61 16, 2, 24, p. 380 | possibile quod qui scit Deum auxilium in eum speranti,
62 16, 2, 24, p. 380 | potius se subiectorum quam Deum offendere, et postea credat
63 16, 3, 31, p. 383 | confiteatur, quibus se Dominum et Deum suum mortaliter offendisse
64 16, 4, 50, p. 393 | quia melius excusamur apud Deum propter multam misericordiam,
65 16, 4, 54, p. 396 | adiuva me hodie, ne in Deum peccem (Hanc tamen poenitentiam,
66 16, 6, 103, p. 418| peccata quotquot sint apud Deum. aliqui dd. dicunt, circa
67 16, 6, 116, p. 425| Igitur tene poenitet Deum offendisse, propter infernum
68 16, 6, 116, p. 425| se poenitere offendisse Deum, propter quod meruit infernum.
69 16, 6, 116, p. 425| quid egisti? peccasti in Deum summum et infinite binum:
70 16, 6, 116, p. 425| eia ergo, quia offendisti Deum, bonitatem infinitam nunc
71 16, 6, 116, p. 425| iniurias, quibus immerito Deum tam bonum affecisti: nonne
72 16, 6, 126, p. 432| viribus innititur, sed spem in Deum collocat, cui placet suam
73 16, 8, 152, p. 443| propriam ingratitudinem erga Deum, secus vero si manifestantur
74 20, 3, 64, p. 602 | constituitur in iis quae sunt ad Deum, ut offerat dona, et Sacrificia
75 21, 0, 3, p. 626 | bonum est amicum habere Deum! etc. (S. Franciscus Sales,
76 21, 0, 5, p. 627 | insinunada, sunt 1. Amor erga Deum, cum ipse ad hunc solum
77 21, 0, 6, p. 628 | contumeliarum, quibus ipse Deum affecit. Illi qui in peccata
78 Ultim, Unic, 11, p. 634 | de hoc puncto loquentes: deum in conversione peccatoris,
79 Ultim, Unic, 17, p. 638 | perseverantia, cum magna et tali in Deum fiducia, quae eum redderet
80 Ultim, Unic, 18, p. 639 | praecipue, te esse unum Deum, et tres Personas; credo
81 Ultim, Unic, 38, p. 650 | comprehendant cum peccato offendisse Deum, et meruisse infernum; tunc
82 Ultim, Unic, 38, p. 650 | exempli gratia: Amasne Deum qui est Dominus tuus tam
83 Ultim, Unic, 38, p. 650 | est mortuus, etc.? Hunc Deum tu offendisti. Ipse tibi
84 Ultim, Unic, 49, p. 655 | respondit: Et cur? Ego tot annos Deum rogavi, ut mihi concederet
85 Ultim, Unic, 51, p. 656 | aut blasphemias contra Deum, quidni manus, ut turpia
86 Ultim, Unic, 53, p. 658 | praescribat, nempe quod saepe ad Deum, et B. Virginem recurrat
87 Ultim, Unic, 54, p. 659 | quae spiritu coeperant, Deum simul, et spiritum perdiderunt!~
88 Ultim, Unic, 55, p. 659 | nescio quale meritum apud Deum sint habituri confessarii
|