Parte, Capitolo, Capoverso
1 2, 2, 17, p. 38 | sine quibus non consistit confessio: praecipiendo fieri matrimonium,
2 7, 4, 38, p. 147 | poenitet, ut valida fiat confessio. At quoniam rudes parum
3 12, 2, 36, p. 272 | praecepto Ecclesiae. Ratio, quia confessio nulla non est vera confessio.
4 12, 2, 36, p. 272 | confessio nulla non est vera confessio. Dicitur 6. Proprio sacerdoti,
5 12, 2, 38, p. 273 | denuo confiteri. Itaqueilla confessio mortalium prioris anni non
6 14, 2, 25, p. 321 | adultis, non erit praemittenda confessio, sed tantum contritio6.~
7 15, 3, 23, p. 340 | llud peccatum clavibus, ut confessio reddatur integra etiam materialiter,
8 15, 3, 24, p. 341 | tempus non suppeteret ut confessio compleretur sine periculo
9 15, 3, 34, p. 344 | intelligitur praecepta esse confessio, ut declaravit Tridentinum,
10 15, 3, 34, p. 344 | gratiam (v. g. cum dubitat an confessio fuerit nulla ex defectu
11 15, 3, 56, p. 352 | praecesserit, intellige, debita confessio), ut omnes concedunt; communiter
12 16, 1, 1, p. 369 | declaravit Concilium) contritio, confessio et satisfactio. Satisfactio
13 16, 1, 3, p. 370 | eorumdem peccatorum iteretur confessio, reputamus salubre. Nec
14 16, 1, 5, p. 371 | prohibuit, licet praecessisset confessio in praesentia facta3. Talis
15 16, 2, 7, p. 372 | Poenitentiae, contritio nempe confessio, et satisfactio. Sigillatim
16 16, 2, 18, p. 378 | essentiales, quae sunt dolor, confessio et absolutio, non potest
17 16, 2, 19, p. 378 | nisi confessione; tum quia confessio, ut sit materia apta, debet
18 16, 2, 20, p. 378 | dubito asserere, quoties confessio derivat ex peccatorum dolore,
19 16, 2, 20, p. 378 | aut alterum diem, dum illa confessio est doloris effectus. Secus
20 16, 3 381 | conditionibus confessionis.~ ~27. Confessio I. debet esse vocalis II.
21 16, 3, 27, p. 381 | sanctificanda est oris confessio: modo nulla adsit gravis
22 16, 3, 29, p. 382 | 29. IV. Confessio debet esse integra. Et hic
23 16, 3, 29, p. 382 | formali. Per se loquendo confessio debet esse materialiter
24 16, 3, 35, p. 385 | signa; quia tunc iam adest confessio in illa expostulatione quam
25 16, 3, 36, p. 385 | confessario fit nota infirmi confessio; ita docent Bellarm. Sotus,
26 16, 3, 36, p. 385 | VIII. quo proscripta fuit confessio facta in absentia confessarii,
27 16, 3 389 | PUNCTUM II. Quandonam confessio sit invalida, et quomodo
28 16, 3 389 | revalidanda est.~ ~42. Quandonam confessio sit nulla ex parte confessarii.~
29 16, 3 389 | 44. Quomodo convalidanda confessio apud eumdem confessarium;
30 16, 3 389 | 46. Quando repetenda est confessio.~ ~
31 16, 3, 42, p. 389 | 42. Confessio potest esse invalida, aut
32 16, 3, 42, p. 389 | Dicast., etc., quod si confessio est brevis, teneris eam
33 16, 3, 42, p. 389 | quandoquidem licet prior confessio fuerit valida, saltem est
34 16, 3, 43, p. 389 | poenitentis est invalida confessio, 1. si ille est excommunicatus,
35 16, 3, 44, p. 390 | quaeritur, quomodo repetenda est confessio invalida, cum apud eumdem
36 16, 3, 44, p. 390 | dubium an hoc sufficat, cum confessio fuerit nulla? Distinguunt
37 16, 3, 44, p. 390 | tunc tantum sufficit, cum confessio invalida fuit solo confessarii
38 16, 3, 44, p. 390 | confessario; quia tunc cum confessio fuerit sacrilega, aut facta
39 16, 3, 44, p. 390 | Ratio est 1. quia talis confessio non fuit iam simplex narratio,
40 16, 3, 44, p. 390 | sacramentale. 2. Quia quamvis talis confessio non fuisset sacramentalis,
41 16, 3, 44, p. 390 | qui tunc doco quod neutra confessio potest dici sacramentalis:
42 16, 3, 44, p. 390 | secunda, quia non adest confessio cuiuslibet peccati in particulari,
43 16, 3, 44, p. 390 | Busemb., quod cum adfuerit confessio facta in ordine ad absolutionem,
44 16, 4, 47, p. 392 | et quidem graviter, cum confessio est de mortalibus; si est
45 16, 4, 66, p. 401 | censuris absolvatur? Cum confessio est nulla culpabiliter,
46 16, 4, 66, p. 401 | praeparatus sit. Si vero confessio sit nulla ex defectu doloris,
47 16, 5, 76, p. 405 | prmittant, ut venialium confessio fiat sacerdoti non approbato
48 16, 5, 94, p. 413 | fore sibi utiliorem. 5. Si confessio iam inchoata esset apud
49 16, 6, 103, p. 419| mutare? eia ergo, fac ut haec confessio sit bona: noli timere; dic
50 16, 6, 104, p. 419| monitum facere, alias eius confessio erit sacrilega. Et ita pariter
51 16, 6, 117, p. 426| absolvere sub gravi (saltem si confessio facta fuerit de materia
52 16, 6, 120, p. 429| ad efficiendum ut talis confessio valida fiat. Sed recte affirmant
53 16, 7, 140, p. 438| factam. Respondetur: si confessio est invalida, sed inculpabiliter,
54 16, 7, 140, p. 438| difficultas fit, quando confessio est sacrilega, tunc dicunt
55 16, 8, 147, p. 440| secus redderetur odiosa confessio. 3. Interpres. 4. Qui audiret
56 16, 8, 148, p. 441| causa confessionis, alias confessio semper redderetur odiosa.
57 16, 8, 149, p. 441| non teneretur ad sigillum, confessio redderetur odiosa. Sed probabilius
58 16, 8, 149, p. 442| quibus est sacramentalis confessio. Unde fit quod consiliarius
59 16, 8, 149, p. 442| illa consultatio iudicatur confessio proxime inchoata, dum facta
60 16, 8, 150, p. 442| tunc etiam habetur tanquam confessio inchoata: aut (addunt) si
61 16, 8, 151, p. 443| valet dicere quod alias confessio redderetur aliis odiosa;
62 16, 8, 158, p. 447| ipsia, nempe quia alias confessio redderetur odiosa. Praeterquam
63 16, 8, 160, p. 448| positis, non tantum revelatur confessio, sed indirecte etiam peccatum
64 16, 8, 161, p. 448| absolutio data, sed tantum confessio facta, quae iam revera facta
65 16, 8, 162, p. 449| illae minae iam non sunt confessio, aut peccata narrata in
66 16, 9, 165, p. 450| confessionis. Ad hoc sufficit ut confessio inchoata sit, licet non
67 18, 2, 87, p. 513 | clausulam necesse est ut confessio praecedat ut dispensationi
68 Ultim, Unic, 12, p. 635 | attendunt. 5. Spontanea confessio, nempe si poenitens accedit
|