Parte, Capitolo, Capoverso

 1     3,     1, 5, p.    57  |       gloriam, omnes isti sunt actus charitatis. Contra si unus idemque
 2     3,     2, 53, p.    69 |      damnatae, quia secundum ordinem charitatis vita proximi praeferenda
 3     3,     2, 53, p.    70 |          semper tamen servato ordine charitatis) optare aut sibi complacere
 4     4,     1, 9, p.    77  |         obiectum materiale primarium charitatis (nempe id quod amare tenemur)
 5     4,     1, 9, p.    77  |               Obiectum autem formale charitatis (nempe motivum, quo tenemur
 6     4,     1, 10, p.    77 |             fruendi Deo sit obiectum charitatis? Et respondemus affirmative
 7     4,     1, 10, p.    77 |           noster, est actus proprius charitatis, imo perfectissimus, quia
 8     4,     1, 10, p.    77 |        Christo, fuit actus perfectus charitatis. Et hoc expresse dicit s.
 9     4,     1, 10, p.    77 |         obstat dicere, quod obiectum Charitatis esset idem cum obiecto Spei,
10     4,     1, 11, p.    77 |            Dubitatur 2. An sit actus charitatis diligere bonitatem divinam,
11     4,     1, 11, p.    77 |     assequendum, hic est verus actus charitatis. Quare s. Augustinus aiebat:
12     4,     1, 12, p.    77 |          actus gratitudinis, sed non charitatis, ut dicit Habert et La-Croix3.
13     4,     1, 12, p.    77 | communicationem verum eliceret actum charitatis, in illis diligens non iam
14     4,     1, 13, p.    78 |          dicunt AA.; sed circa actum charitatis magis mihi arridet sententia
15     4,     1, 13, p.    78 |     confiteri velit. Ita etiam actus charitatis sunt omnes uniformitatis
16     4,     2          78   |            erga proximum.~ ~14. Ordo charitatis.~15. Ordo personarum, quae
17     4,     2, 15, p.    78 |        praeferre debemus in officiis charitatis, hic est: In extrema necessitate
18     4,     2, 21, p.    80 |               cum haec obligatio sit charitatis. Item docet s. Thomas6 tantum
19     5,     1          99   |              est aliud quam extensio charitatis quam vivis praestare debemus:
20     6,     1, 2, p.   119  |            cultus internus per actus charitatis et contritionis, ut volunt
21     7,     4, 57, p.   155 |            magis addicti in operibus charitatis se servent. Et Episcopi
22     8,     2, 11, p.   163 |              propriae; quia hic ordo charitatis (ut respondent Petrocor.
23     8,     2, 12, p.   166 |         aeternum, est actus sublimis charitatis et perfectionis, estque
24     8,     2, 12, p.   166 |           quamquam proferre videatur charitatis evangelicae imaginem, tamen
25     8,     2, 12, p.   166 |               id esse contra ordinem charitatis, qua tenemur spiritualem
26     8,     2, 12, p.   166 |            lib. 2. num. 27. Sed haec charitatis lex (recte respondet p.
27     8,     2, 13, p.   170 |       unumquemque de iure naturae et charitatis magis amare propriam quam
28     8,     2, 18, p.   172 |        semper valet, nempe quod ordo charitatis in praeferenda vita proximi
29     8,     2, 26, p.   175 |            mihi videtur quod, ordine charitatis spectato, magis evitandum
30    10,     2, 20, p.   193 |              cum talis obligatio sit charitatis, ut superius vidimus, cessata
31    15,     1, 5, p.   333  |             ex se, sed mediante actu charitatis quem in anima excitat, delere
32    15,     1, 5, p.   333  |           sed indirecte, mediantibus charitatis actibus quos in anima excitat
33    15,     1, 7, p.   334  |   reciperetur, non autem gratiae aut charitatis augmentum. Si autem peccatum
34    16,     2, 8, p.   372  |     perfectam, quae oritur ex motivo charitatis; aliam imperfectam, quae
35    16,     2, 16, p.   376 |              perfecta ratione motivi charitatis praedominantis; nam Concilium
36    16,     2, 16, p.   376 |         contritio est actus formalis charitatis, et charitas non potest
37    16,     2, 16, p.   376 |            ad adimplendum praeceptum charitatis? Certe est ille quo diligitur
38    16,     2, 16, p.   376 |            quae formaliter est actus charitatis, delere peccata. Igitur
39    16,     2, 16, p.   377 |             non iam si optatur verus charitatis praedominantis actus; hic
40    16,     2, 16, p.   377 |             addendum esse, per actum charitatis; sed obstitit Concilium,
41    16,     2, 23, p.   379 |               Sufficit aliquis motus charitatis ad eorum remissionem; sed
42    16,     4, 53, p.   395 |               et etiam actus interni charitatis, contritionis, aut meditationis,
43    16,     6, 103, p.   418|          erit malum. Pulchrum quidem charitatis spiritum! Sed sic non loquuntur
44    16,     6, 105, p.   419|  confessionem suscipit, sub rigorosa charitatis obligatione, quantum facere
45    16,     6, 110, p.   422|         doctor, quia tamen munus est charitatis, a Redemptore institutum
46    16,     6, 120, p.   428|            talis admonito est solius charitatis, quae ad tantum non obligat;
47    16,     6, 126, p.   432|      audiendi confessiones esse opus charitatis, et charitatem non obligare
48    16,     6, 126, p.   432|            licet tale exercitium sit charitatis, nihilominus est munus quod
49    16,     6, 126, p.   432|           ortum non habet a simplici charitatis motivo, sed ex officio proprio
50    17,     1, 6, p.   461  |             quo utique liber est qui charitatis officium exercet. Notandum
51    17,     1, 12, p.   464 |            sub levi; quantum ratione charitatis, quam moribundus erga seipsum
52    18,     1, 16, p.   476 |              hoc casu non esset nisi charitatis actus, nescio quomodo posset
53    19,     2, 15, p.   527 |             saltem indirecte ratione charitatis esset aliis vetita illa
54    19,     3, 102, p.   565|            est quod si obligatio est charitatis, etiamsi odio id negligat,
55    21,     0, 1, p.   625  |               Propterea confessarius charitatis viscera induens, quo magis
56 Ultim,  Unic, 18, p.   639 |         efforment actus Fidei, Spei, Charitatis, et contritionis, obligando