Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 3, 39, p. 14 | quemadmodum docet idem sanctus doctor, qui eodem art. ad
2 1, 3, 44, p. 17 | obligationem, comprobetur. Dicit Sanctus, quod scientia praecepti
3 1, 3, 47, p. 18 | Hinc persipicitur quod Sanctus Thomas semper fuit uniformis
4 1, 3, 57, p. 23 | ad 1. Et loquens praecise Sanctus de obedientia quam divinis
5 1, 3, 59, p. 23 | involuntaria, a peccato excusat. Sanctus doctor sexcentis in locis
6 1, 3, 59, p. 24 | art. 3. Dicendo igitur Sanctus (oportet eadem verba repetere),
7 1, 3, 59, p. 24 | ab ipsa voluntate, etc. Sanctus Thomas 1. 2. quaest. 5.
8 1, 3, 61, p. 25 | illud scire negligit. Idem Sanctus repetit Quodlib. 8. n. 15.
9 3, 2, 66, p. 73 | evidens ratio. Quare ait Sanctus ex d. Thoma, in grave periculum
10 5, 1, 1, p. 90 | Sancto, dicendo: Male habeat sanctus N. Male eveniat Ecclesiae. ./.
11 5, 1, 2, p. 91 | intelligitur locus, et non Sanctus. Nec item erit blasphemia
12 5, 1 95 | aliquando habitavit Spiritus sanctus, et cum Iesu Christo per
13 5, 1 95 | 52. et 53. Et idem dicit sanctus Augustinus lib. de cura
14 5, 1 97 | iniuste movet. Et hoc dicit Sanctus ex se esse peccatum mortale,
15 5, 1 99 | praestare debemus: Charitas (ait Sanctus) quae est vinculum Ecclesiae
16 5, 1 100 | percipiendum igitur quid sanctus Doctor sentiat, et quae
17 5, 1 101 | Sanctorum, de quibus loquitur sanctus Thomas, debitam non posse
18 5, 1 101 | certitudo haberi non potest, Sanctus (ad primum) ita respondet:
19 5, 1 103 | sequi. Praeterquam quod ibi Sanctus sermonem habet de quodam
20 5, 1 104 | certam scripturam. Itaque Sanctus monet ne iudicetur aliqua
21 5, 1 104 | tale esse; et cum dicat Sanctus ubi non constat, semper
22 7, 4, 47, p. 150 | obligationem perpendebat, ideoque Sanctus neminem ad Ordines admittebat,
23 7, 4, 47, p. 150 | animabus. Dicebat ipsemet Sanctus non esse Ecclesiae necessarios
24 7, 4, 50, p. 151 | Christi. Deinde concludit Sanctus quod non sufficiet Episcopo
25 7, 4, 59, p. 156 | suam periuclo exponeret, Sanctus respondebat: Me vivere non
26 7, 4, 64, p. 158 | pauperum est mensa episcopalis. Sanctus Gregorius ait, eleemosunam
27 7, 4, 64, p. 158 | nummos in arca retineat. Et sanctus Thom. de Villanova dicebat
28 7, 4, 65, p. 159 | aedificationem prae se fert populo. Sanctus Carolus e domo sua omnia
29 8, 1, 6, p. 161 | Innoc. XI. Et ita docet sanctus Augustinus serm. 232. de
30 8, 2, 15, p. 171 | sanguinis. Et postea subiungit Sanctus: Sed multo magis licitum
31 13, 1, 24, p. 285 | Sed ab hoc consilio (ait Sanctus) primo quidem omovendi sunt
32 14, 2, 10, p. 316 | utero, in quantum supponit Sanctus quod antequam nascatur ex
33 14, 2, 14, p. 317 | audivisse quidem utrum Spiritus Sanctus adesset, responsum fuit:
34 16, 2, 16, p. 376 | hoc accidit (ut explicat Sanctus) quoties homini displicet
35 16, 2, 16, p. 376 | culpam delet. Et hic certe Sanctus loquitur de dolore extra
36 16, 3, 28, p. 382 | debet: quia ibi loquitur Sanctus de confessione, quae fieri
37 16, 3, 38, p. 387 | praeoccupaverit. Et dicendo Sanctus, Quis enim novit, utrum,
38 16, 4, 50, p. 393 | Sufficiens tunc erit, ait Sanctus, ut ei imponatur in generali
39 16, 6, 117, p. 427| subiungit immediate post Sanctus: Quia ex ratione et non
40 19, 2, 54, p. 550 | Calvinus; aut Calvinus fuit vir sanctus. Fautores sunt qui laudant
41 19, 3, 105, p. 566| sed perperam, nam ibi Sanctus intelligit de eo qui aliquid
42 Ultim, Unic, 23, p. 643 | tranquillitati. Si vero (ait Sanctus) intentio vindicantis feratur
|