Parte, Capitolo, Capoverso
1 2, 6, 57, p. 49| suis subditis in statutis concilii provincialis non reservatis2.
2 2, 7, 75, p. 53| cardinalium c. eiusdem concilii privative sit reservatum;
3 2, 7, 75, p. 53| privative sit reservatum; ea concilii decreta interpretando, quod
4 7, 2, 5, p. 134 | enim videtur finis legis Concilii cessare non solum negative,
5 7, 3, 9, p. 135 | menses (iuxta Decretum S. Concilii Neapolitani) non posse amplius
6 7, 4 137 | residentia. Dispositiones Concilii.~15. Si residet inutiliter.~
7 7, 4, 28, p. 142| approbando decretum S. C. Concilii an. 1576. ita declaravit:
8 7, 4, 36, p. 146| Quare certe trangrediuntur Concilii praeceptum illi pastores
9 7, 4, 58, p. 155| Decernit s. Synodus (sunt verba Concilii), ut Ordinarii locorum Episcopi
10 8, 3, 28, p. 176| 2. Quamquam ex verbis Concilii videatur requiri, ut duellum
11 12, 1, 21, p. 265| can. Solent. 50. dist. I. Concilii Cabilonensis, ubi dicitur:
12 13, 2, 32, p. 288| Et sic declararunt mentem Concilii Sixtus V. et S. C:, ut referunc
13 13, 2, 51, p. 296| fructibus, dicens quod decretum Concilii est poenale, ideoque exposcit
14 14, 2, 35, p. 324| parochus, eos admittendo contra Concilii praeceptum), tunc recte
15 14, 2, 36, p. 324| cognationes contra finem Concilii, et in hoc materia est gravis.
16 14, 3, 39, p. 325| hoc Decretum non fuisse Concilii, dum emanatum fuit, soluto
17 15, 3, 32, p. 344| Moya, etc., quia praeceptum Concilii tantum respicit eos qui
18 15, 4, 65, p. 356| posito cum Decreto S. C. Concilii approbato ab Urbano VIII.
19 15, 4, 88, p. 364| celebrandam committat. Decr. S. C. Concilii ab Urbano VIII. IV. In Decreto
20 16, 2, 16, p. 377| incipiunt, nonnulli Patres Concilii contendebant addendum esse,
21 16, 5, 77, p. 405| approbatione approbatum remanere a Concilii dispositione; non autem
22 16, 5, 92, p. 412| Fagnano non reperitur in Concilii regestis; signum quod vel
23 16, 5, 93, p. 413| Sporer, etc., dicendo verba Concilii generalia; Atque ideo omnes
24 17, 2, 14, p. 466| idem interpretatum a S. C. Concilii, et etiam a Clemente VIII.
25 18, 2, 55, p. 493| concursus, quia sic iam finis Concilii obtinetur9. 3. Ut fiant
26 18, 2, 58, p. 495| impediri, ut dicitur in textu Concilii; et etiam ob alias causas,
27 19, 2, 29, p. 537| tunc videtur cessare finis Concilii, non tantum adaequate, sed
28 19, 2, 40, p. 543| Ordinariis per Decretum S. C. Concilii, editum de mandato Urbani
29 19, 2, 57, p. 551| aut a S. C. Indicis, aut Concilii; dumtaxat in casu magnae
30 20, 1, 12, p. 582| sunt quaedam Declarationes Concilii factae per S. Pium V. in
31 20, 2, 18, p. 584| etc. ut constat ex can. 3. Concilii romani. Quoad personas vero,
32 20, 3, 30, p. 588| 30. Quoad hanc Concilii facultatem plura notatu
33 20, 3, 30, p. 589| et merito: facultas enim Concilii non recipitur ab Episcopis,
34 20, 3, 30, p. 589| valde incongruum esset ut Concilii gauderet privilegiis, qui
35 20, 3, 34, p. 590| dispensandi facultas vigore Concilii competit hodie Episcopis
36 20, 3, 38, p. 592| indulteorum per nos, ac cuiusvis Concilii decerta concessorum. Hac
37 20, 3, 41, p. 593| non absolvit in virtute Concilii, sed iuris communis, iuxta
38 20, 3, 51, p. 596| Atque ita declaravit S. C. Concilii die 21. maii 1718. In ea
39 20, 3, 64, p. 601| dispensandi. Et quoniam post Concilii Decretum non defuerunt aa.
40 20, 3, 66, p. 603| atque ita declaravit S. C. Concilii die 16. nov. 1720. Quod
41 20, 4, 77, p. 606| XIV.7 duo Decret. S. C. Concilii, in quibus dictum fuit,
42 20, 4, 83, p. 610| cuma liis 1. ut huiusmodi Concilii Decretum vigere debeat cum
|