Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 3, 21, p. 9 | facto damni proximi, cum. proximus est in sui iuris possessione;
2 1, 3, 21, p. 9 | talis opinio vera non sit, proximus certe damnum patietur, adeoque
3 1, 3, 28, p. 10 | supra annuimus) valet, cum proximus certe possidet suum ius;
4 1, 3, 28, p. 10 | in omnibus istis casibus proximus consideratur non habere
5 1, 3, 33, p. 12 | semper ac (intelligitur) proximus est in certa sui iuris possessione.
6 4, 1, 9, p. 77 | Secundarium sumus nos ipsi, et proximus, quem sicut nosmetipsos
7 4, 2 78 | laeditur.~26. et 27. Quid si proximus sit iam paratus ad peccandum.~
8 4, 2, 14, p. 78 | tamen intelligendum, quoties proximus est in extrema illius necessitate;
9 4, 2, 14, p. 78 | opitularetur: et praeterea proximus certe esset damnandus, hoc
10 4, 2, 18, p. 79 | communi. Extrema est cum proximus est in periculo vitae. Gravis
11 4, 2, 20, p. 80 | peccatum mortale, in quod proximus aut lapsurus est, aut iam
12 4, 2, 23, p. 81 | dicitur, cum directe inducitur proximus ad peccandum; Indirectum
13 4, 2, 23, p. 81 | cum non solum inducitur proximus ad peccandum, sed etiam
14 4, 2, 24, p. 81 | sive peccatum, in quod proximus labitur. Et hoc dividitur
15 4, 2, 25, p. 81 | adversus quam inducitur proximus ad peccandum. Tres adsunt
16 4, 2, 25, p. 81 | cum inducitur positive proximus ad peccandum, tunc peccatur
17 4, 2, 26, p. 81 | exquirit, ad quam tamen proximus est iam paratus (v. g. si
18 4, 2, 30, p. 82 | ut maius evitetur, quod proximus paratus est exequi; quia
19 4, 2, 31, p. 82 | actio est indifferens, et proximus potest ea uti sine peccato,
20 4, 2, 32, p. 83 | constitutus necessitate, tenetur proximus ad permittendam tibi illam
21 5, 2, 15, p. 108 | mentalis est cum nullo modo proximus potest animadvertere aequivocum.
22 5, 2, 15, p. 108 | ex circumstantiis potest proximus arguere quod tu loqueris,
23 8, 2, 17, p. 171 | Nec obstat dicere quod proximus potest cedere defensioni
24 8, 2, 18, p. 172 | temporalibus locum habet quando proximus in extrema necessitate positus
25 10, 1, 9, p. 190 | ramos illos, nisi quando proximus admonitus indere renuit3.
26 10, 3, 36, p. 199 | illa qua laeditur ius quod proximus habet in re vel ad rem super
27 10, 3, 20, p. 205 | consecutione eum impedis; nam etsi proximus non habebat ius ad illam
28 10, 3, 20, p. 205 | fieri pro modo spei, quam proximus habebat in illud bonum5.~
29 10, 3, 75, p. 223 | Castrop. Conc. et Salm., quia proximus ius habet ne quis in sui
30 10, 4, 193, p. 249| quoties pupillus est saltem proximus ad pubertatem, et contractus
31 11, Unic, 5, p. 251 | Contumelia etiam afficeretur proximus, si eius litterae resignarentur,
32 11, Unic, 7, p. 252 | de delicto vero) v. g. ut proximus corrigatur, aut ut evitetur
33 11, Unic, 8, p. 253 | bono communi, aut si ille proximus sub gravi teneretur aperire
34 11, Unic, 17, p. 255 | oblectaretur non de damno, quod proximus patitur in illa detractione,
35 16, 6, 124, p. 430| fit quod sicut in casu quo proximus sine tua absolutione certe
36 16, 8, 163, p. 449| iuris certi quod possidet proximus, ut iam dictum est Tr. 1.
37 17, 1, 13, p. 465 | peracta confessione sit proximus morti, tunc idem sacerdos
|