Parte, Capitolo, Capoverso

 1     3,     1, 3, p.    56  |       putans esse feram hominem occidit.~
 2     3,     1, 13, p.    58 |       est ignorantia illius qui occidit inimicum, putans esse feram,
 3     3,     2, 61, p.    72 |  insidias struit, et postea eum occidit licet tunc plures et plures
 4     3,     2, 62, p.    72 |         inimicum, et postea eum occidit. Item si quis ad copulam
 5     3,     2, 64, p.    73 |      unico ictu sclopeti plures occidit, an committat plura peccata?
 6     3,     2, 64, p.    73 |        uno ictu sclopeti plures occidit homines; aut unica detractione
 7     8,     2, 12, p.   165 |     domum. Ergo etiamsi aliquis occidit aliquem pro defensione vitae
 8     8,     2, 12, p.   165 |        et s. Thomae, percussor, occidit; ergo tam Scriptura, quam
 9     8,     2, 12, p.   165 |    inquit: Ergo etiamsi aliquis occidit aliquem pro defensione vitae
10     8,     2, 12, p.   165 |          at s. Thomas dicit: Si occidit, non est reus homicidii.~
11     8,     2, 12, p.   166 |     homine qui hominem improbum occidit, ne ab illo ipse et alii
12     8,     2, 20, p.   172 |     alii dd. reum homicidii, si occidit, faciunt; alii non. Nos
13    10,     3, 37, p.   210 |       alios) nempe quod si quis occidit agnum alterius cum valebat
14    10,     3         212   |      vitae, famae, etc.~84. Qui occidit unum pro alio, an teneatur
15    10,     3         212   |       imputatur tertio.~89. Qui occidit excedendo iustam defensionem.~
16    10,     3, 44, p.   213 |   cuiuscumque homidicii, et qui occidit unum pro alio, licet erret
17    10,     3, 48, p.   214 |         qui invasus ab inimico, occidit eum, sed excedendo iustam
18    10,     3, 48, p.   214 |      provocat ad pugnam, et eum occidit: nam tunc non pugnat contra
19    19,     3         562   |     homicidio casuali.~106. Qui occidit ob defensionem.~107. Qui
20    19,     3         562   |        ob defensionem.~107. Qui occidit ob defensionem.~108. De
21    19,     3, 104, p.   565|       equum ferocem casu puerum occidit, cap. Dilectus 1. de Homic.
22    19,     3, 107, p.   566|         Non est irregularis qui occidit ut se defendat, quando est
23    19,     3, 107, p.   566|        evitare non valens, suum occidit vel mutilat invasorem. Et
24    19,     3, 107, p.   567|         etc. excusant etiam qui occidit iniustum invasorem innocentis;
25    19,     3, 107, p.   567|        si postea ob defensionem occidit aggressorem: quia tunc iam
26    19,     3, 107, p.   567|     invasum est) ut se defendat occidit virum illius; aut si vir
27    19,     3, 108, p.   567|          an sit irregularis qui occidit pro defendendis libertate,
28    19,     3, 108, p.   567| irregularis quidam monachus qui occidit duos latrones; et etiam
29    19,     3, 108, p.   567|         suam libertatem tuendam occidit multos, et postea declartus
30    19,     3, 108, p.   567|     irregularitate eximitur qui occidit ad defendendum se et sua,
31    19,     3, 108, p.   567|    sicut qui pro sui defensione occidit, non fit irregularis; ita
32    19,     3, 109, p.   568|  promoverit possit. Qui in rixa occidit, iam occidit sua voluntate,
33    19,     3, 109, p.   568|        Qui in rixa occidit, iam occidit sua voluntate, et ex proposito (
34    19,     3, 145, p.   576|       textus loquitur de eo qui occidit, vel mutilat, non vero de
35    20,     3, 52, p.   596 |      homicidium, iam voluntarie occidit7. Vide quae diximus Tr.
36    20,     3, 52, p.   596 | Episcopum dispensare cum eo qui occidit ob propriam defensionem,