I. De excommunicationibus non reservatis.

28. Notandae hic aliquae excommunicationes magis usitatae. 1. In extorquentes vi absolutionem a censuris. 2. In sepelientes publicos usurarios. 3. In contrahentes intra gradus prohibitos. 4. In imprimentes libros sine Superiorum permissu: et iuxta Tridentinum (sess. 4. in Decr. de Edit. lib. etc.) in imprimentes, aut imprimere facientes aut vendentes, aut retinentes libros de rebus sacris agentes sine nomine auctoris, nisi habeant licentiam ab Ordinario. 5. In profitentes aliquam scientiam, qui Fidei professionem non emittunt. 6. In potestatem usuris faventem. 7. In occupantes bona Ecclesiae vacantis. 8. In mandantes occisionem alicuius Christifidelis. 9. In impedientes sequestrum ab Episcopo praeceptum. 10. Io non denuntiantes Episcopos haereticos, et confessarios sollicitantes. 11. In eos qui servare faciunt statuta contra libertatem ecclesiasticam. 12. In clericos in dignitate constitutos, aut sacerdotes qui docent legem aut medicinam. 13. In sacerdotes qui praefecturas laicales suscipiunt. 14. In clericos qui locant domos usurariis. 15. Aut bona Ecclesiae alienant. aut ultra triennim ea locant. 16. In concionatores qui impugnant montes pietatis. 17. In eos qui ficte renuntiant aut permutant beneficia. 18. In praesumentes absolvere a casibus Bullae COenae. 19. In eos qui in aliquod officium se ingerunt sine licentia Episcopi. 20. In raptores mulierum, et in cooperantes in raptu. 21. In ingredientes monasteria (cuiuscumque sexus sint) Monialium sine licentia Superioris; sed de hac loquemur n. 33. et seq. Aliae excommunicationes minus usitatae sunt in opere adnotatae¹.

29. Insuper in Trident. sess. 25. cap. 18. sunt excommunicati quicumque coegerint aliquam virginem, vel viduam, aut aliam quamcumque mulierem invitam (praeterquam in casibus in iure expressis) ad ingrediendum monasterium, vel ad suscipiendum habitum cuiuscumque religionis, vel ad emittendam professionem. Hic fit dubium 1. an incurrat excommunicationem qui cogit mulierem ad ingrediendum monasterium tantum, ut ibi bene educetur? Negat Sanch. dicendo quod Concilium solum damnat eos qui cogunt ad ingrediendum, ut ibi professionem emittant, aut ut habitum suscipiant. Sed nos oppositum tenemus cum Suar. Nav. Bon. et Fill. dum Concilium aperte postea explicat, etiam incurrere eum qui tantum cogit ingredi, licet absit finis efficiendi ut profiteatur, aut habitum suscipiat; nam subiungit censuram etiam incurrere eos, qui scientes eam non sponte ingredi monasterium, aut habitum suscipere, aut professionem emittere... consensum, vel auctoritatem interposuerint. Igitur si excommunicantur, qui tantum consenserint ut puella ingrediatur invita, tanto magis principales qui eam ingredi fecerint. Caeterum, cum Concilium excipiat casus expressos in iure, probabiliter dicunt Suar. Fill. et Bon. posse compelli ad ingrediendum illam puellam, quae a recta morum via errat, ne in similes errores cadat, et ut cautior ad maiores fiat¹. Imo tenent Sanch. et Bon. quod licite potest cogi ad ingrediendum ob cautelam suae pudicitiae; sed hoc intelligendum cum adsit prudens suspicio quod illa in saeculo manens pravis imbuatur moribus, ut cum videretur nimis procliva ad conversandum cum maribus, aut si domi essent qui eam pervertere possent; quia tunc videtur cessare finis Concilii, non tantum adaequate, sed etiam contrarie², iuxta dicta Tr. 2. n. 69. Dubitatur 2. an incurrant excommunicationem parentes qui inducunt filias ad ingrediendum ob metum reverentialem, manifestando eis suam voluntatem. Affirmat P. de Alexandro; sed communius et probabilius negant Rodriq. Barb. Tamb. Portella etc. cum quadam decisione, et hoc etiamsi adiunctae sunt preces, ut dicunt Barb. et Rodr. modo hae non sint vehementes, et saepius repetitae³. Advertendum praefatam excommunicationem dumtaxat afficere cogentes ingredi foeminas, non vero mares, ut commun. dicunt Suar. Barb. Sanch. Bon. Navar. Buss. etc. licet caeteroquin hi non excusarentur a mortali⁴. Praeterea a Trid. in eodem cap. 18. excommunicantur, qui sanctam... mulierum voluntatem veli accipiendi, vel voti emittendi, quoquo modo sine iusta causa impedierint. Nomine veli intelligitur professio, quae editur velum suscipiendo. Nomine Voti intelligitur professio sed sine velo; ita comm. dd. Impedire autem intelligitur quando fit dolo, sed non solis precibus; Sanch. Bon. et Salmant. Dnique dubitatur, an incurrat excommunicationem qui impedit mulierem ingredi monasterium? Negant Sanch. Buss. et Castr. sed probabilius affirmant Suar. Bon. et Fill. dum qui impedit ingredi, impediat pariter profiteri⁵.