CAPUT IX. DE SOLLECITATIONE IN CONFESSIONE

165. Bulla Gregorii XV.

166. Punct. I. Claus.I In actu, etc.

167. Claus. II. Sive ante, etc.

168 Claus. III. Occasione confessionis

169. Praetextu confessionis.

170. Claus. IV Extra confessionem, etc. An requiratur simulatio, etc.

171. Punct II. Casus in quibus denuntiandum est.

172. Casus in quibus non.

173. Si mulier sollicitat confessarium.

174. An confessarius divertens ad tactus, etc.

176. Punct. III An poenitens possit absolvi antequam denuntiet? et an teneatur epistola, etc.; et si, cum possit ex se, repugnet, etc.

177. De excommunicatione quam incurrit.

178 Si admonitio non est profutura.

179. Debet fieri denuntiatio, licet non probetur, etiam ab aliis qui sciunt,

etc.; et licet sit occulta sollicitatio.

180. Punct. IV. Quid si sollicitatio dubia.

181. qui laudat pulchritudinem, etc.

182. Casus particulares.

183. De inhabilitate sollicitantium ad celebrandum.

165. Ex Bulla Gregorii XV. tenentur confessarii ad monendos poenitentes de obligatione denuntiandi Episcopis illos sacrilegos confessarios qui eos ad turpia sollicitassent. Primum omnium iuvat hic adnotare verba praefatae Bullae, anno 1622. Omnes sacerdotes, tum saeculares, quam regulares, qui personas, quaecumque illae sint, ad inhonesta inter se, sive cum aliisquomodolibet in actu sacramentalis confessionis, sive ante, sive post immediate, seu occasione, vel praetextu confessionis, etiam confessione non secuta, sive extra confessionis occasionem in confessario, aut in loco quocumque ubi confessiones audiuntur, seu ad confessionem audiendam electo, simulantes ibidem confessiones audire, sollicitare vel provocare tentaverint, aut cum eis illicitos, et inhonestos sermones sive tractatus habuerint. Et inde subiungitur: Mandantes omnibus confessariis, ut suos poenitentes, quos noverint fuisse, ut supra, ab allis sollicitatos, monenat de obligatione denuntiandi sollicitantes, seu tractantes, etc. inquisitoribus, et locorum Ordinariis.