Cap., Capoverso, Pag.
1 Finis, 1, 991| 1. Postquam Christus Dominus opus nostrae redemptionis
2 Finis, 2, 991| agnoscunt. Sed dubium fit cuinam Christus hanc supremam potestatem
3 Finis, 2, 992| non habere superiorem, cum Christus non habuerit, et ecclesiam
4 Finis, 6, 993| universalis ecclesiae, supra quod Christus Iesus ecclesiam suam fundavit,
5 1, 4, 997 | Petrus respondisset: Tu es Christus Filius Dei vivi; Iesus ipsi
6 1, 4, 997 | quod positum est, quod est Christus Iesus2. Atque pro huiusmodi
7 1, 4, 997 | ecclesiam meam. Petra enim erat Christus etc.3.~
8 1, 6, 998 | solidissimae super quam Christus fundavit Ecclesiam, quid
9 1, 6, 998 | S. Paulinus: Petro est Christus; sed discipulo huius vocabuli
10 1, 7, 999 | Hieronymus1, scribit quod Christus verba illa-Tu es Petrus,
11 1, 7, 999 | ait s. Hieronymus quod cum Christus ibi Simonem nuncupaverit
12 1, 9, 1000 | communia1. Et alibi2, scripsit: Christus est petra primaria supra
13 1, 9, 1000 | non tamen petra erat ut Christus. Ut Petrus petra erat: nam
14 1, 9, 1000 | Ut Petrus petra erat: nam Christus vere est immobilis petra,
15 1, 11, 1000 | nomine respondit, ita cum Christus Petro dixerit: Tu es Petrus,
16 1, 12, 1001 | Petrus respondit: Tu es Christus, Filius Dei vivi. Et tunc
17 1, 13, 1002 | Eamdem autem potestatem, quam Christus tradidit Petro, necessario
18 2, 1, 1003 | vers. 19, habetur quod Christus dixit Petro: Et tibi dabo
19 2, 3, 1003 | 3. Dicunt quod Christus etiam aliis apostolis in
20 2, 4, 1004 | respondetur non decuisse quod Christus, dum adhuc vita hic fungebatur
21 2, 4, 1004 | Petri singularis fuit, Tu es Christus Filius Dei vivi; ita pariter
22 2, 4, 1004 | clavium ipsi facta, volens Christus singularem illam Petri confessionem
23 2, 4, 1004 | apostolus, qui ubi dixit: Tu es Christus, Filius Dei vivi, tam beatus
24 2, 4, 1004 | adversus eam. Unde arguit: Si Christus Ecclesiae immediate claves
25 2, 6, 1005 | auctor ex adversariis quod Christus cum dixit: Rogavi pro te
26 2, 6, 1005 | Respondetur: nulli dubium quod Christus, rogans pro Petro tanquam
27 2, 6, 1006 | manu; ad hunc enim dixit Christus: Et tu aliquando conversus
28 2, 7, 1006 | tam particulariter rogavit Christus, nunquam a fidei semita
29 3, 1, 1006 | evangelio Ioannis6, quod Christus Dominus prius interrogavit
30 3, 3, 1007 | constitutum, ita ut cum alibi Christus aliis discipulis dixerit:
31 3, 4, 1008 | Maximus1: Hic est Petrus, cui Christus pascendas oviculas suas
32 3, 4, 1008 | dominicas oves; sed quando Christus ad unum loquitur, unitas
33 3, 4, 1008 | quos principaliter regit et Christus. Theophylactus6. Ovium lotius
34 3, 4, 1008 | Petro et eius successoribus (Christus) commisit, et nulli alii
35 3, 5, 1008 | fuisse: Pasce oves meas. Ergo Christus imposuit Ecclesiae ut seipsam
36 3, 5, 1008 | ovile Christi? Atqui si Christus imposuit Petro pascere suum
37 3, 8, 1010 | supremae potestati quam Christus papae contulit super cunctam
38 4, 17, 1019 | a Deo: Deus autem, sive Christus, qui est rector rectorum
39 5, 6, 1024 | Altera: Deus unus est, et Christus unus, et una Ecclesia, et
40 5, 8, 1024 | nulli alteri, tradidit, ita Christus supremum Ecclesiae regimen
41 5, 12, 1026 | scripsisse: Negari non posse, si Christus suo loco romanum pontificem
42 6, 6, 1031 | Incontrovertibile est quod, si Christus Iesus, concedendo aequalitatem
43 6, 6, 1031 | constitutum: Petrum reliquis Christus praetulit... sicque caput
44 6, 11, 1034 | dicemus) verum non est quod Christus Ecclesiae adsistit, ut pollicitus
45 7, 6, 1039 | et oves universas, quas Christus sanguine suo et passione
46 7, 8, 1040 | infallibilitatem): Deus unus est, et Christus unus, et una Ecclesia, et
47 7, 8, 1040 | Petri; nam sicut unus est Christus, et una Ecclesia sic est
48 7, 9, 1041 | fundaret ex uno. Quomodo Christus ex uno unitatem Ecclesiae
49 7, 13, 1044 | tenentur omnes. Maxime quia Christus Petro principalius clavium
50 7, 19, 1047 | habuerunt, et super quem Iesus Christus Ecclesiam suam fundavit,
51 8, 1, 1048 | Ecclesiae. En, dicit, quomodo Christus praecepit quod, ubi agitur
52 9, 25, 1066 | romanum pontificem, quem Christus Dominus in terris ad destruendos
|