Cap., Capoverso, Pag.
1 Finis, 2, 991| Hanc necessitatem supremae potestatis, per quam eadem una fides
2 Finis, 4, 993| oppugnatoribus pontificiae potestatis, fatetur4, omnes christianos
3 1, 3, 996 | sed esse primatum proprie potestatis et iurisdictionis, inseparabiliter
4 1, 11, 1000 | alios apostolos vis istius potestatis, et ad omnes Ecclesiae principes
5 1, 12, 1001 | alios apostolos vis istius potestatis, et ad omnes Ecclesiae principes
6 3, 8, 1010 | virtute illius supremae potestatis, prout tridentina synodus
7 3, 8, 1010 | postorem, cui plenitudo potestatis a Christo data sit etc.,
8 4, 1, 1011 | papam nullo modo alterius potestatis iudicio subiici: dicunt
9 4, 6, 1012 | pontifex est successor, cum potestatis PLENITUDINE recepisse veraciter
10 4, 6, 1012 | recognoscit. Attende: cum potestatis plenitudine. Potestas plena
11 4, 7, 1013 | principatum obtinet cum potestatis plenitudine: quapropter,
12 4, 7, 1013 | consisteret illa plenitudo potestatis qua pollet pontifex, dixitque:
13 4, 7, 1013 | pollet pontifex, dixitque: Potestatis plenitudo consistit quod (
14 4, 10, 1014 | continetur - non praeseferunt potestatis limitationem, sed demonstrant
15 4, 10, 1015 | est (Petri) successor cum potestatis plenitudine.~
16 4, 12, 1016 | et iusti ecclesiasticae potestatis limites, nihil impedit,
17 4, 21, 1020 | universam Ecclesiam cum potestatis plenitudine recepit. In
18 5, 2, 1022 | super omnes alias ordinariae potestatis obtinet principatum, utpote
19 5, 10, 1025 | principatum iudiciariae potestatis accepit, ut omnes per orbem
20 6, 3, 1029 | primatum papae non esse potestatis et iurisdictionis super
21 7, 3, 1036 | sive caput ecclesiasticae potestatis. Qualis autem sit haec origo
22 7, 3, 1036 | consortio praediti et honoris et potestatis; sed exordium ab unitate
23 7, 3, 1036 | principium nempe ecclesiasticae potestatis) proficisceretur seu manaret
24 7, 4, 1037 | consortio praediti et honoris et potestatis; sed exordium ab unitate
25 7, 4, 1037 | Quid clarius? Ergo primatus potestatis ad hoc datus fuit Petro,
26 7, 4, 1037 | est caput, radix et fons potestatis.» Hinc s. Bernardus ad Mediolanenses3,
27 7, 12, 1043 | unus ex maximis pontificiae potestatis oppugnatoribus) hanc esse
28 7, 14, 1044 | etiam in alios apostolos ius potestatis istius, et ad omnes Eccclesiae
29 7, 14, 1045 | quae idem est ac plenitudo potestatis, et ex alia parte si erroneum
30 9, 1, 1053 | Hocque vigore illius plenae potestatis quae a Domino pontifici
31 9, 15, 1059 | impugnatorum pontificiae potestatis, qualis fuit Petrus de Marca,
32 9, 22, 1063 | universam Ecclesiam obtinet cum potestatis plenitudine. Ac deinde:
|