Predigt, Paragraph

 1 2,1|           geet et, ëm de~konkrete Mënsch, deen de Poopst a senger
 2 3,4|           der Sich sinn.~De jonke Mënsch, dee bei de Jesus kënnt,
 3 3,4|          ënnert hinnen. An an all Mënsch, deem si begéinen, liicht
 4 4,3|    ausgesinn, fir am Dingscht vum Mënsch a senger éiweger Destinatioun
 5 5,1|    Persoun~geriicht. Komm Du! All Mënsch huet esou eng eemoleg Vocatioun,
 6 5,1|           och ëmmer ausgesäit. Um Mënsch ass et, déi Vocatioun erauszefannen
 7 6,1|          an~der Welt ofspillt. De Mënsch, an dat gëllt besonnesch
 8 6,1|          Der Kierch geet et ëm de Mënsch, heen ass hire Wee an~domat
 9 6,1|        iwwerhaapt näischt, wat de~Mënsch betrëfft, der Kierch friem;
10 6,1|        Kierch friem; alles wat de Mënsch betrëfft, betrëfft~och d'
11 6,1|        huet si vu Gott, mä fir de Mënsch an der Welt. D'Kierch huet
12 6,3|           d'Welt, wou d'Liewe vum Mënsch sech ofspillt, an dat si~
13 6,3|         Welte wéckelt~d'Liewe vum Mënsch sech of, jo an hinne muss
14 6,3|           of, jo an hinne muss de Mënsch sech entfale kënnen,~sech
15 7  |            Krankensalbung, fir de Mënsch opzeriichten~
16 7,2|           duerch dësen Uelech dem Mënsch~sichtbar a fillbar säin
17 7,2|        der Zouwendung vu Gott zum Mënsch hin. De~Priister handelt
18 7,2|          geeschteg~Dimensioun vum Mënsch gemengt, do wou de Mënsch
19 7,2|         Mënsch gemengt, do wou de Mënsch denkt, plangt an entscheed.~
20 7,2|      entscheed.~D'Hänn sti fir de Mënsch deen upaakt, zougräift,
21 7,2|     stellvertriedend fir de ganze Mënsch. De ganze Mënsch~ass krank,
22 7,2|         de ganze Mënsch. De ganze Mënsch~ass krank, duerfir soll
23 7,2|      krank, duerfir soll de ganze Mënsch vum hellegen Uelech erfaasst
24 7,2|      Jesus Christus fir d'Mënsche Mënsch ginn ass,~gëtt am Gebiet
25 7,2|           sengem Ënnerste~mat dem Mënsch matfillt. An da gëtt déi
26 7,2|           riicht sech un de ganze Mënsch. Et geet dobäi ëm seng~kierperlech
27 8,4| Verkënnegung vum Wuert ass si dem Mënsch an Nout zu Hëllef komm.
28 8,4|           Kanner. Den Asaz fir de Mënsch an Nout, sief et kierperlech~
29 0,2|         vu Lyon d'Éier vu Gott de Mënsch ass, da bilden Dingscht
30 0,2|        ass, da bilden Dingscht um~Mënsch a Veréierung vu Gott eng
31 0,2|           Mer kennen d'Ausso:~"De Mënsch ass de Wee vun der Kierch",
32 0,2|      Kierch", an zwar de konkrete Mënsch a senger~jeweileger geschichtlecher
33 0,3|          Duerch hiren Dingscht um~Mënsch an der Nout bréngt si him
34 1,1|           ukommen. Déi treffen de Mënsch einfach net méi, an duefir
35 1,2|      nuntiandi" behaapt~huet: "De Mënsch vun haut lauschtert léiwer
36 1,2|        Glawen ass Geschenk, an de Mënsch kann nëmme~soen, ewéi de
37 2,1|           si wichteg am Liewe vum Mënsch. Duerch si kënne mer äis
38 2,1|        datt een et gutt~mat engem Mënsch mengt, si bal ëmmer einfach
39 2,1|           an him beréiert Gott de Mënsch. A wéi mer et aus~der Bibel
40 5,2|        iech - an am Liewe vun all Mënsch ass et esou -, datt mer~