Predigt, Paragraph
1 3,1| Dat Eenzegt, wat Gott~vun iech erwaart, ass dass der äert
2 4,4| Liewen. Ech garantéieren~iech, wann der dat regelméisseg
3 4,4| wäert den Hellege Geescht iech scho~wëssen dunn, wat der
4 5,2| seet hien dach: "Ech nennen iech net méi~Kniecht, mä Frënn,
5 5,2| mengem Papp weess, hunn ech iech~matgedeelt." Do gesi mer
6 7,1| derbäi, hiert Häerz fillt mat iech a si emfielt iech hirem~
7 7,1| fillt mat iech a si emfielt iech hirem~Jong.~
8 7,2| esou rout säi Bléck~elo op iech. Awer net nëmme säi Bléck
9 7,2| nëmme säi Bléck rout op iech, hee beréiert iech och.~
10 7,2| rout op iech, hee beréiert iech och.~Well et ass heen, deen
11 7,2| Well et ass heen, deen iech duerch d'Hand vum Geeschtleche
12 7,2| Geeschtleche beréiert an iech~zu Hëllef kënnt. Och wann
13 7,2| geheelt gitt, sou schenkt en iech dach seng Kraft a seng erbaarmend
14 7,2| Priister hëlt den Uelech~fir iech ze salben. En hëlt en awer
15 7,2| Persoun vu Christus, wann en iech mat dem Uelech~salbt. Op
16 7,2| kënnt Gott op är~Säit fir iech opzeriichten, fir iech ënnerlech
17 7,2| fir iech opzeriichten, fir iech ënnerlech Kraaft ze ginn,
18 7,3| bevierzugt Kanner vu Gott, iech gëllt säin Erbaarmen, iech
19 7,3| iech gëllt säin Erbaarmen, iech gëllt seng~Hëllef.~Och de
20 7,3| de Bléck vu Maria rout op iech mat enger besonnescher Virléift.~
21 7,3| Antriede bei hirem Jong fir iech. Mä frot et net nëmmen fir
22 7,3| Mä frot et net nëmmen fir iech, mä och~fir d'Kierch zu
23 5,2| Himmelskinnigin.~Sécher ass fir iech - an am Liewe vun all Mënsch
24 5,2| Schmäerzensmamm hält si iech en~entgéint. Dëst Bild vu
25 5,2| seet äis, seet besonnesch iech, léif eeler a~krank Leit,
26 5,3| Dës Suerg vertrauen ech iech un. Affert äert Kräiz~dofir
27 5,3| Welt e~Stéck no vir, duerch iech. Ass dat net eng schéi Missioun
|