Predigt, Paragraph

 1 1,2|           däischter ass, da gesäit een näischt vun hirem Glanz,
 2 3,4|     Evangelium rieds geet,~war och een, deen op der Sich war. Hee
 3 4,4|            e Liewensstil ass, deen een awer nëmmen am Matenee~léiere
 4 5,1|            eegenarteg. Firwat deen een an net deen aneren? Mä~de
 5 5,1|           sech selwer,~mä et kritt een se fir den Opbau vum Läif
 6 5,2|          ass~et scho wichteg, datt een sech ëmmer dohi begeet,
 7 7,3|           Sënn a gleeft drun, datt~een duerch Leiden ënnerstrachend
 8 8,1| Herrlechkeet anerersäits. Et kéint een déi Zäit~bezeechnen, wéi
 9 8,4|           Kuckt, wéi hunn déi dach een den~anere gären", gouf vun
10 9,2|       gefollegt sinn, stung nëmmen een ënnert dem Kräiz,~de Johannes.
11 1,1|    Diözesanversammlung goung, kann een~esou zesummefaassen: "Wéi
12 1,1|    gestallt~gëtt. Et ass ewéi wann een zu engem Konsens komm wäer,
13 1,2|          bezeechnen.~De Glawe kann een nëmmen duerch e Liewen aus
14 1,2|         géife~mir reagéieren, wann een äis déi Fro géif stellen?
15 1,2|           geet dat? Déi Fro stellt een net un de Glawen, mä un
16 1,4|          chrëschtlech~Botschaft an een neit Liicht a si weist op,
17 1,4|          Mat anere Wieder, et muss~een sech am Glawenswësse weiderbilden,
18 2,1|       Zeechen déi ausdrécken, datt een et gutt~mat engem Mënsch
19 2,1|           einfach Zeechen. Et gëtt een sech~d'Hand, et lächelt
20 2,1|            sech~d'Hand, et lächelt een sech zou, et mécht een sech
21 2,1|     lächelt een sech zou, et mécht een sech géigensäiteg e Geschenk~
22 3,3|          Jo, et ass och esou, dass~een sech déi Blumm aussicht,
23 4,2|        esou, dass dësen Opdrag net een~niewent aneren ass, mä et