Predigt, Paragraph

 1 3,3|              Jesus Christus fannen si alles, wat si als Mënsche vun
 2 3,4|          hirem Häerz emfannen si, dat alles dat, wat si ëm~sech erëm
 3 3,4|               erëm erliewen, dach net alles ka sinn. Si wëlle méi, well
 4 5,2|               Kniecht, mä Frënn, well alles wat ech vu mengem Papp weess,
 5 6,1|           betrëfft, der Kierch friem; alles wat de Mënsch betrëfft,
 6 2,2|           Héiepunkt ass,~datt vun hir alles, wat gutt a schéin ass,
 7 2,2|           schéin ass, ausgeet an a si alles~zeréckfléisst. Wéinst dëser
 8 4,5|           versicht, mä och do war net alles~vollkommen. Loosse mer um
 9 4,5|    ënnerhuelen, derbäi sinn, fir datt alles, wat aus dem Schouss vun
10 5,1|           Leiden a Stierwen huet heen alles op sech geholl: eis Sënn,
11 5,1|            den Alter mat sech~bréngt, alles wat äis bedréckt an nidderdréckt.
12 5,1| identifizéiert - ausser der Sënn - an alles dat~a säi Kreesch "Papp,
13 5,1|          ausgedronk. Mä säi Papp huet alles entgéintgeholl,~hee war
14 5,2|              Duerch säin Dout huet en alles mat~eran a seng Operstehung