Predigt, Paragraph

1503 5,3|                    Herrgott an dëser Welt e~Stéck no vir, duerch iech. Ass
1504 1,2|                   mer froen äis: Kierch wou stees de, Kierch wouhi gees de?
1505 7,2|      charakteriséiert duerch d'Wierder: "Er stehe dir bei mit der Kraft des~
1506 1,2|                  déi wierklech eng zefridde stellend Äntwert wäer? Bei där~Äntwert
1507 7,2|                 steet~d'Stir an stin d'Hänn stellvertriedend fir de ganze Mënsch. De
1508 8,3|                ëmmer an en neit Pilgerkleed stiechen.~D'Kierch huet sech an enger
1509 5,1|           gestuerwen ass. A sengem~Leiden a Stierwen huet heen alles op sech
1510 4,2|                     Fixéierung op déi eidel Still erleien, an dann eventuell
1511 7,2|                  soen. Esou steet~d'Stir an stin d'Hänn stellvertriedend
1512 1,3|                  Wenn wir fragen: Lebt oder stirbt die Kirche?, dann meint
1513 9,1|                     Pescht an~Ënnerdréckung stongen. Wéi d'Stad a spéider d'
1514 4,2|                däerfen awer keng äusserlech Strategien opbauen an och keng~Werbeinstituten
1515 3,4|                     Sënn vun hirem Liewen a Striewen. Virun allem~sollen se agesinn,
1516 2,2|                   geschenkt gëtt.~Well dëse Stroum aus dem Kräiz ervirgeet,
1517 4,3|                 Liewen ass dann och eng nei Struktur entstanen.~
1518 5,2|                 gemeet huet: "Und von~jener Stunde an nahm sie der Jünger zu
1519 4,2|                    Natierlech solle mer äis~suergen, datt vill Leit net méi
1520 6,1|               accompagne avec~bienveillance sur tous nos chemins, surtout
1521 6,1|         bienveillance sur tous nos chemins, surtout s'ils s'avèrent pénibles.
1522 5,4|          recommandéieren ech d'Gebiet virum~Tabernakel, eenzel oder a Gemeinschaft.
1523 5,1|                               1. "Am ersten Tag der Woche lief Maria von
1524 4,1|                  Seht ich~bin bei euch alle Tage bis zum Ende der Welt.",
1525 3,4|                  treffen sech mat aneren an tauschen hir Erfarungen~aus. Si engagéieren
1526 1,1|                   als Vollek vu Gott an als Tempel vum~Hellege Geescht. Wéi
1527 6,1|                  qui est la main qu'il nous tend. Grâce à elle le temps,
1528 6,1|                     le ciel put pénétrer la terre. Aujourd'hui, elle garde
1529 2,2|          Aarbechtssëtzung hat. Sechs grouss~Themekreeser hunn sech erausgeschielt,
1530 1,4|               Augustinus z.B. Bekéierung an Theologie net vuneneen ze~trennen.
1531 1,4|                   ass. Et geet~dobäi net ëm Theorie, mä ëm geliefte Glawen.~
1532 4,4|                  méi grouss, mer~gebrauchen Thermen ewéi Globaliséierung a Mondialiséierung.
1533 4,4|               klengen a groussen), déi den "tissu vital" vun eiser~Lokalkierch
1534 1,1|                  drop un, datt mer,~wéi den Titel vun engem Buch et zum Ausdrock
1535 3,3|                 entgéint an och net vun den Titelsäite vun de~Boulevardzeitungen.
1536 8,2|                     Perspektive op: "Deinen Tod, o Herr, verkünden wir und
1537 5,1|                    ze mierken, zu~enger Art Torso ginn.~
1538 6,1|                  notre vie. Elle nous ouvre toute grande la~porte de la vie.
1539 1,1|                   wou d'Existenz vu Gott am traditionelle Sënn a Fro gestallt~gëtt.
1540 6,1|                   divine. Ainsi le temps se transforme en temps de grâce. Notre
1541 1,2|              Hellege Geescht, drëm beméien,~transparent op Christus hin ze ginn
1542 6,1|                  présent dans notre monde à travers~«Jésus-Christ - hier, aujourd'
1543 5,1|               aneren? Mä~de choix, dee Gott trëfft, ass e perséinlechen, un
1544 3,1|               Kierzlech huet de Bëschof vun Tréier geschriwwen, dass wann hee
1545 3,2|                   Mutt hunn, sech géint den Trend ze stellen. Si sehnen sech~
1546 1,4|                   Theologie net vuneneen ze~trennen. Gebiet a Reflexioun mussen
1547 5,1|                 kéint deen esou~Beruffenen, trotz allem gudde Wëllen, liicht
1548 9,3|                          3. Maria war trei, trotzdem si ëmmer hir Pläng huet
1549 5,2|                     hannert dem däischteren Tunnel, si weist hin op~d'Operstehung.
1550 2,4|            geschriwwen: "Ad Redemptorem via tuta Mater  - de sécherste Wee
1551 3,1|                 Manéier bei de Jugendlechen ubidderen, mä si wëllt hinnen e~Message
1552 4,2|                   einziges bleiben und sich über die ganze Welt ausbreiten.
1553 6,2|                   Person genauso wie seinen~Überzeugungen. Dialog und Nächstenliebe
1554 7,3|                grouss Suerg ëm Priister- an~Uerdensberuffer. Schenkt hir äert Leiden
1555 5,4|            Lëtzebuerg ass, brauch Priister,~Uerdensleit a Laien an de verschiddene
1556 5,4|       Priisterkandidaten an~Aspirante fir d'Uerdensliewen ëmmer méi ausbleiwen. Wat
1557 3,1|                   sollt, ass~d'Kierch schon uerdentlech duerchgerëselt ginn, och
1558 4,2|                     Et soll äis~villméi dat uewe leien, wat d'Wiese vun der
1559 3,2|      gesellschaftleche Verflichtungen, ginn ufälleg fir Drogen, Alkohol,~esosteresch
1560 0,2|                  Gottes ze gesinn, dat wuel ugebrach~ass, awer nach seng vollend
1561 9,2|              besonnesch gefuerdert~- an och ugefecht.~
1562 4,4|                     als Wësse vu Wourechten ugesinn, mä dës Wourechten an hiert~
1563 1,3|                   Problemer, déi d'Mënschen uginn, déi si beweegen, mat fromme
1564 3,1|                 Liewen hunn an dass et drop ukënnt,~dësem Liewen déi richteg
1565 1,1|            iwwerliwwerte Wourechten~net méi ukommen. Déi treffen de Mënsch einfach
1566 6,2|                unseren zwischenmenschlichen~Umgang ergeben.~Mögen wir alle
1567 5,2|                Prozess,~deen e ganzt Liewen undauert - "avec des hauts et des
1568 0,1|                   franséische Bëschof sot: "Une~Eglise qui ne sert, ne sert
1569 4,5|                    der Kierch zu Lëtzebuerg unemfielen,~loosse mer virun allem
1570 3,3|             bereichern die~Kirche mit einer unendlichen und unerschöpflichen Vielgestaltigkeit
1571 3,3|                   mit einer unendlichen und unerschöpflichen Vielgestaltigkeit von~Initiativen
1572 6,3|                   well~och si kann sech dem universale Missiounsuerder vu Christus
1573 6,2|                    daraus als Imperativ für unseren zwischenmenschlichen~Umgang
1574 6,2|                   Volk Gottes, zusammen mit Unserer Lieben Frau, weiter auf
1575 6,2|         Konsequenzen für~unsere Beziehungen untereinander. Es legt uns einen immensen
1576 4,2|           missionarisch' (d.h. als Gesandte unterwegs),~da sie selbst ihren Ursprung
1577 3,3|                     Méiglechkeet gi Fleesch unzehuelen. Esou ass Gott virun 2000
1578 7,2|               erhiewe kann, fir seng Hëllef unzeruffen an him merci ze soen. Esou
1579 5,4|                  Zil vun eisem Glawesliewen unzestriewen an am~Gebiet net nozeloossen.
1580 7,2|                 Hänn sti fir de Mënsch deen upaakt, zougräift, mä déi en awer
1581 3,2|                 kënnen. Si~versichen duerch Upassung an onkritescht Verhalen
1582 6,5|                     eng eemoleg. Et ass eng ural Iwwerzeegung, dass a~Maria
1583 6,5|                     der Mass, déi Maria als Urbild vun der~Kierch feiert, heescht
1584 5,2|                  déi den Eenzelnen als seng~ureegen erkennt, ass a bleift Geschenk -
1585 5,4|                   dem "monastère~invisible" uschléissen, deen eis Pastorale des
1586 6,4|                 engem geliefte Glawen, deen~usprécht. En ass d'Resultat vun der
1587 2,1|                   sinn, do sot ech a menger~Usprooch, datt d'Haaptfro, ëm déi
1588 3,2|                     Charisma ewéi eng eidel Vas opgeholl an en un aner Persoune
1589 4,2|                   gemäß dem Plan Gottes des Vaters."   Missioun~gehéiert zum
1590 4,4|                   Virschlag:~"Kuck, dass de véier oder fënnef Persoune fënns
1591 1,2|              Gemeinschaften a chrëschtleche Veräiner oder~Vereenegongen, zu lescht
1592 4,3|                     vun deem Eenzelnen oder~Verännerung vun de Strukturen. Déi zwou
1593 4,3|                     der Mëtt vun der Kierch~verankert. Déi Mëtt ass Jesus Christus,
1594 3,3|                    Programmer~geet, mä ëm d'Verbessere vun de Rapporen ënnert deenen
1595 1,1|                Maria a mat Maria si mir enk verbonne mat deem dräimol~hellege
1596 4,4|                lieweg Gruppe bleiwen net am~Verbuergenen, mä duerch hiert Liewe bréngen
1597 6,2|                     sich~mit jedem Menschen verbunden und jeden einzelnen Menschen
1598 1,4|                   Dëst~Weiderbilde muss zur Verdéiwung vum eegene Glawe féieren
1599 1,2|                 chrëschtleche Veräiner oder~Vereenegongen, zu lescht an der Diözesanversammlung,
1600 4,4|                  Konzil ënnersträicht, dass Vereenegungen, déi déi ënner Eenheet zwëschen~
1601 0,2|                 bilden Dingscht um~Mënsch a Veréierung vu Gott eng Eenheet. De
1602 1,1|                   Iwwerleeungen~a vun eiser Veréirung stellt.~
1603 9,3|                     Kanner déi an den Droge verfaange sinn,~ewéi eng Entreprise
1604 3,2|                    aus de~gesellschaftleche Verflichtungen, ginn ufälleg fir Drogen,
1605 1,3|                    Gnod~vun dëser Stonn zur Verfügung. Dës gleeweg Gewëssheet
1606 1,3|                  war jo och d'Thema~vun der vergaangener Bëschofssynod fir Europa «
1607 6,2|                  hiren Ursprung vu Gott hir vergiess~huet, déi sech géint Gott
1608 3,2|                           2. Mer däerfen ni vergiessen, datt Jesus Christus deeselwechte
1609 3,1|                   Organismus vun der Kierch verglach mat de~Folgen, déi eng schwéier
1610 3,3|                   konkreten geschichtlichen Verhältnissen zu leben, werden~sie so
1611 3,2|                     Upassung an onkritescht Verhalen der Konsumgesellschaft~nozeginn.
1612 5,2|             Operstehung, duerno kënnt och d'Verherrlechung~fir Maria. Aus der  Mater 
1613 1,4|                   Präfatioun besonge ginn: "Verherrlicht durch ihren Sohn, leuchtet
1614 1,3|                Synod vun 1985 - wou et ëm d'Verifica iwwert d'Ëmsetzung vun de~
1615 6,1|                saint. En cette~octave 2000, véritable temps de grâce pour l'Eglise
1616 4,4|               grouss. D'Entwécklung vun der~Verkéierstechnik, de Massen- a Kommunikatiounsmëttele
1617 8,2|               Nouvelle vun der Erléisung~ze verkënnechen. Leschten Enns ass et Jesus,
1618 8,4|              Markenzeeche sinn. Niewent der~Verkënnegung vum Wuert ass si dem Mënsch
1619 1,1|                 Erléiser a seng Mamm, als d'Verkierperung vun der Kierch, ënnert dem~
1620 8,2|                    op: "Deinen Tod, o Herr, verkünden wir und deine Auferstehung~
1621 9,2|                 déck an~dënn ze goen, hat e verleegent; hien hat behaapt, heen
1622 5,1|                   Papp, firwat hues Du mech verlooss?" sengem Papp~entgéintgeruff.
1623 9,1|                 huet, jo~wou si gläichsam d'Verloossenheet vun hirem Jong aus déifstem
1624 1,3|                     barmhäerzege Papp a vum verluerene Jong zu  eiser Geschicht~
1625 2,2|                      Dës Erléisung gëtt äis vermëttelt~duerch d'Kierch, an där
1626 9,3|                stung, net och trei zu~dësem Vermiechtnes stoen? Esou wéi si d'Mamm
1627 4,4|          Gemeinschaft vun der Kierch. Si si vernetzt mat~eise Paren, Parverbänn,
1628 3,1|                  deem net~verschléissen, mä veronsécheren dierf et äis net. Et ass
1629 9,2|                    dat äis Nodeeler~bréngt? Verrode mer en net och wéinst materielle
1630 9,2|                   en esouguer, wéinst Geld, verroden.~Mä och déi aner sinn net
1631 2,5|                   Hellege~Geescht mat Maria versammelt waren. Am Fong bleift d'
1632 0,1|              befaasst. An d'Membere vun der~Versammlung hu mat grousser Majoritéit
1633 6,4|       Gemeinschaften, d'Eenheet zwëschen de verschidden~a wäitgefächerten Dingschter
1634 3,1|                    Mer däerfen äis deem net~verschléissen, mä veronsécheren dierf
1635 9,3|              engagéieren, bleiwen dovun~net verschount. Jo, si emfannen et vläicht
1636 8,4|                Medaille. "Wer sich für Gott verschwendet, hat auch die Kraft der~
1637 3,2|         Zukunftsperspektiven a maachen oder versiche mat hirem Liewe Schluss
1638 6,2|                     domat géint d'Erléisung verspäert. Eisen~Optrag awer ass et,
1639 3,3|                     sinn, sech wuel fillen, Verständnis a Gebuergenheet~fannen,
1640 2,4|                   Wäert vun der Eucharistie verstanen huet, déi sech am~radikalsten
1641 6,3|                     den Hellege Geescht äis verstoe léiert, wat mir~un der Schwell
1642 1,3|                     was ist, und der innere Versuch damit~fertig zu werden."
1643 3,2|                   hinne läit.~Si ënnerhuele Versucher, fir op de Sënn vum Liewen
1644 6,2|                Gnade, als neue Chance. Gott versucht es~immer wieder neu mit
1645 1,3|                däerfe virun allem net enger Versuchung verfalen, där mer allze
1646 5,3|               Priistertum brauch. Dës Suerg vertrauen ech iech un. Affert äert
1647 7,3|                enger besonnescher Virléift.~Vertraut hir un, wat der um Häerz
1648 1,3|               gingen huelen. Mer mussen äis verwieren, an der Kierch nëmmen eng~
1649 6,2|                     wou sech d'Räich Gottes verwierkleche soll.~
1650 2,3|                   Heemecht sinn. Fir dat ze verwierklechen, muss e 5. Element virfonnt
1651 4,2|             Nofolleg vu Jesus Christus an d'Verwierklechung vum~Evangelium an eisem
1652 7,2|                     dass der~net braucht ze verzweifelen.~D'Krankensalbung riicht
1653 5,1|                     Esou biede mer an enger Vesperantiphon an der Faaschtenzäit. Et~
1654 1,2|                   viru 25 Joer, wat de Paul VI. a~sengem deemolegen apostolesche
1655 2,4|                geschriwwen: "Ad Redemptorem via tuta Mater  - de sécherste
1656 3,3|           permanente Fréijorsgaart, wou eng Vielfältegkeet vu Blumme bléien, an~zesumme
1657 3,3|            unendlichen und unerschöpflichen Vielgestaltigkeit von~Initiativen auf dem
1658 6,1|              Waasser fir ze schwammen an de Villchen~d'Loft fir ze fléien. Der
1659 9,2|                    ass stark, si kennt keng Virbehalter, si gëtt Kraaft a Mutt.~
1660 3,1|                    fir dat neit Joerdausend virbereede sollt, ass~d'Kierch schon
1661 1,4|                   vum Glawe musse mer äis u Virbilder inspiréieren. An d'Virbild~
1662 6,5|                     d'Heel vun alle Mënsche virbildhaft verwierklecht. Si ass als
1663 9,2|                   net och wéinst materielle Virdeeler?~Mä d'Ufechtungen, déi vu
1664 3,2|              Wourecht opliichte léisst, déi~virdru wuel do war, awer  ni esou
1665 2,3|           verwierklechen, muss e 5. Element virfonnt ginn,~dat vun "enger Kierch,
1666 4,3|                  Zil~ass awer eng Korrektur virgeholl ginn. D'Zil ass net méi
1667 1,2|            Hierdebréif, deen no sengem Dout virgelies gouf, mat folgender~Geschicht
1668 7,3|                 iech mat enger besonnescher Virléift.~Vertraut hir un, wat der
1669 4,4|                    Hinsicht e ganz konkrete Virschlag:~"Kuck, dass de véier oder
1670 4,4|             Missiounserfolleg méi kleng. De Virsprong vun der~netchrëschtlecher
1671 3,3|                   eng Léier oder e~Programm virzestellen, mä fir hinnen zu enger
1672 4,4|                   groussen), déi den "tissu vital" vun eiser~Lokalkierch ausmaachen.
1673 5,4|                      deen eis Pastorale des Vocations gestart huet,~ebenfalls
1674 4,4|                     dat muss si ënnert~alle Völker sichtbar ginn an doduerch
1675 4,2|                 gesandt"  an "Geht zu allen Völkern, und macht~alle Menschen
1676 0,2|                ugebrach~ass, awer nach seng vollend Gestalt net erreecht huet.
1677 4,5|                     mä och do war net alles~vollkommen. Loosse mer um Schluss von
1678 4,4|                   Spiritualität und Glaube.~vollziehen sich nicht im luftleeren
1679 8,1|                    wéi emol ee gesot huet, "vom kommenden Herrn her auf
1680 6,2|                  uns einen immensen Respekt vor~jedem Menschen nahe. Dieser
1681 1,4|                  leuchtet sie~den Gläubigen voran, als Hort des Glaubens und
1682 1,1|                   vun eiser Patréinesch. De Votivaltor ass~jo esou konzipéiert,
1683 2,4|                 fënnef Elementer kënnen net vunenaner getrennt sinn. Do wou si~
1684 1,4|                 Bekéierung an Theologie net vuneneen ze~trennen. Gebiet a Reflexioun
1685 5,4|            gefuerdert! Un si riichten ech e waarmen Appell, bei der~Planung
1686 2,5|       Abendmahlssall sinn, wou Maria op äis waart fir mat äis ze bieden, datt~
1687 6,1|               brauch d'Welt ewéi de Fësch d'Waasser fir ze schwammen an de Villchen~
1688 1,2|             mateneen - fir d'Mënschen". Mer wäerten an dëser Oktav méi wéi eemol
1689 3,2|                  eege Wonschwelt~mat eegene Wäertvirstellungen op. Se flüchten eraus aus
1690 4,4|                  hirem Glawe favoriséieren,~wäertvoll sinn.  An datselwecht Dekret
1691 3,4|                     dass Jesus Christus net wäit ewech ass, mä matten~ënnert
1692 5,2|                  wuel e Wuert, wat an enger wäiter~Vergaangenheet niddergeschriwwe
1693 6,4|                   zwëschen de verschidden~a wäitgefächerten Dingschter an der Kierch,
1694 4,4|                  fannen~an och eng zimmlech wäitverbreet Orientéierungslosegkeet
1695 8,3|                 Christi. Und es gibt nichts wahrhaft~Menschliches, das nicht
1696 5,1|                   ass och net ausbliwwen.~D'Wal vu Gott ass schon eegenarteg.
1697 9,2|                    schléit schon en äiskale Wand entgéint. Eng geziilte Propaganda~
1698 9,2|                  sech ofgespillt huet, an d'Wanke komm war. D'Vollek, dat
1699 1,3|                  gaangen ass - huet folgend Warnung~ausgesprach: "Wir können
1700 1,3|                     Bestandaufnahme dessen, was ist, und der innere Versuch
1701 5,2|          Viraussetzung vun der Trei. Gläich watfireng Verantwortung mer~an der
1702 6,3|                     dëse verschiddene Welte wéckelt~d'Liewe vum Mënsch sech
1703 6,2|                 Lieben Frau, weiter auf dem Weg~des Lebens, bis wir die
1704 1,1|                  Nachlassverwalter, sondern Wegbereiter" sinn.~
1705 7,2|                    geseent~gouf. Duerch dës Wei huet Gott gläichsam d'Hand
1706 1,4|                     dat e Liewe laang. Dëst~Weiderbilde muss zur Verdéiwung vum
1707 1,4|                    een sech am Glawenswësse weiderbilden, an dat e Liewe laang. Dëst~
1708 1,3|               Erzielgemeinschaft ginn, d.h.~weidererzielen, wat de Glaf an äis bewierkstellegt
1709 0,3|                     ass d'Fest an der Freed weidergaangen. Nom~Virbild vu Maria an
1710 8,4|             Johannes uvertraut. Si~soll och weiderhi bei Christus fir seng Kierch
1711 4,5|                    ginn. Esou musse mer och~weiderhin eng Kierch sinn, déi op
1712 1,1|                     ëmmer méi, datt mer mat Weidersoe vun iwwerliwwerte Wourechten~
1713 1,2|               Liicht, dat se vun him kritt,~weiderzeginn. Mir sinn als Kierch wéi
1714 9,2|               Liewen, Momenter wou mer esou~wéineg vu Gott spiren, kënnen derzou
1715 6,4|                     Looss se all~eens sinn, wéis du, Papp, a mär an ech an
1716 6,2|                    mit Unserer Lieben Frau, weiter auf dem Weg~des Lebens,
1717 9,2|                  ofspensteg ze maachen. Jo, wéivill Chrëschten ergeet et wéi
1718 6,3|                   asw. An dëse verschiddene Welte wéckelt~d'Liewe vum Mënsch
1719 6,2|                     als eng~Invitatioun zur Weltflucht oder zu engem Net-Eescht-Huele
1720 3,3|                    ermuddegend Experienz um Weltjugenddag virun dräi Joer zu~Paräis
1721 4,4|                   déi ëmmer méi kleng gëtt. Weltmission~heescht haut "d'ganz Kierch
1722 1,3|                  Kirche immer bei~uns sein? Wenn wir fragen: Lebt oder stirbt
1723 3,4|                    virun sech. Si si voller Wënsch, Hoffnung an~Erwaardung,
1724 1,4|                  Dësen Elan an dës Hoffnung wënschen ech äis all, och elo fir
1725 8,4|                  Säite~vun enger Medaille. "Wer sich für Gott verschwendet,
1726 4,2|              Strategien opbauen an och keng~Werbeinstituten aspanen, fir d'Zuel méi
1727 6,1|               Maache mer eng Fënster op, da~werfe mer och automatesch e Bléck
1728 8,1|                  eiser Kathedral.~Dëst Bild werft e Liicht op eis Situatioun.
1729 5,2|            Schmierzen net méi liicht,~mä si wërft e Liicht op se. An am Liicht
1730 3,3|           Wirklichkeit~und die menschlichen Werte dem Evangelium entsprechend
1731 4,2|                  pilgernde~Kirche ist ihrem Wesen nach ,missionarisch' (d.
1732 4,4|                    Kierch, déi fir d'Kierch wesentlech ass: déi missionaresch.~
1733 4,4|                    de Glawen~net nëmmen als Wësse vu Wourechten ugesinn, mä
1734 8,1|            Mariekapell am Doum zu Münster a Westfalen ass e Bild, dat op den~éischten
1735 4,4|                      De neien~Erzbëschof vu Westminster mécht an där Hinsicht e
1736 2,4|                  Flicht. Froe mer bei dësem wichtege Punkt~an eiser Oktavdémarche
1737 4,4|                   weisen äis domat op eppes~Wichteges hin: dass d'chrëschtlecht
1738 8,3|                 Konzil gestallt. Eng vun~de wichtegste Konstitutiounen (Gaudium
1739 8,3|                nicht in ihrem Herzen seinen Widerhall fände." ~Fir där Consigne
1740 3,4|                       4. Dës Evangelienzeen widerhëllt sech bestännech, an dat
1741 1,2|                                          2. Wien ass verantwortlech fir d'
1742 6,4|                    fein~déi och ausgeduecht wieren. Si kann nëmme geschéien
1743 6,2|           Net-Eescht-Huele vun den irdesche~Wierklechkeete géife verstoen.~Wann de
1744 7,3|                   besonnesch wuelgefälleg a wierksam~ass.~ ~
1745 0,2|                  diakonesch ze sinn ass eng Wiesebestëmmung vun der Kierch; vun~do aus
1746 4,2|                   So soll sich~das Ziel des Willens Gottes erfüllen."~
1747 2,2|                    Dës~Sakramenter sinn net willkürlech Erfindunge vun der Kierch,
1748 3,3|                     Sie leben die zeitliche Wirklichkeit~und die menschlichen Werte
1749 5,1|                       1. "Am ersten Tag der Woche lief Maria von Magdala schnell
1750 9,3|                  äis vun deem Bild prägen a woe mer als Eenzel mä och als
1751 2,4|                     Nëmmen da geschitt dat, wofir Jesus Christus virum~Asetze
1752 2,1|                    Liewespist fannen?"  Mer~wollte keng kierchlech Nabelschau
1753 3,4|                 scho geprägt vu Versoen, vu Wonnen, déi hinnen~zougefügt goufen,
1754 3,2|                      Si bauen sech eng eege Wonschwelt~mat eegene Wäertvirstellungen
1755 3,3|                      esou ausgedréckt: "Das~Wort Gottes in den konkreten
1756 1,3|                gëttlech Dimensioun, net méi wouer~gingen huelen. Mer mussen
1757 1,2|                 Kierch wou stees de, Kierch wouhi gees de? Vun~1996 un hu
1758 1,2|                Faarwe fonkelen an dat sinn, wouzou si do ass. Wann~et däischter
1759 7,3|            ënnerstrachend Gebiet besonnesch wuelgefälleg a wierksam~ass.~ ~
1760 5,4|                kënne Beruffungen entstoen a wuessen. Jee méi mir Chrëschten
1761 8,4|                    deem d'Geheimnis vu Gott wunne kann.~D'Kierch vun der Zukunft
1762 3,3|                     ass ewéi eng auserwielt~Wunneng, wou Mënschen sech dran
1763 3,3|                   dran zesummefannen. Et si~Wunnéngen, wou d'Fënsteren an d'Diere
1764 3,1|                   mä e sëtzt den~Organismus zäitweileg a Schwieregkeeten a rifft
1765 7,1|                        1. Bewegend sinn déi Zeenen, wou mer an der Bibel liesen,
1766 1,4|                   Hort des Glaubens und als Zeichen der Hoffnung."~
1767 1,2|                lauschtert, dann ebe well se Zeie sinn."~De Bëschof von Aachen,
1768 1,2|                   haut lauschtert léiwer op Zeien ewéi op Geléierter,~wann
1769 3,2|             Konsumgesellschaft~nozeginn. Si zéien sech zeréck an hir eege
1770 3,3|                  Fortschritt. Sie leben die zeitliche Wirklichkeit~und die menschlichen
1771 2,1|                     där Jesus Christus säin Zelt an eiser Mëtt opgeschloen
1772 3,1|                  sengem Pontifikat un, also zënter bal 22 Joer, gëtt och de~
1773 1,1|                    vun der Oktav, t'ass den zentrale Mystär vun~eisem Glaf! "
1774 9,3|                enger~onheelbarer Krankheet, zerbrache Frëndschaft asw. Grad Mënschen,
1775 3,2|                     nozeginn. Si zéien sech zeréck an hir eege Liewens- an
1776 2,2|                  ass, ausgeet an a si alles~zeréckfléisst. Wéinst dëser erausragender
1777 3,1|                  déi op den Hellege Geescht zeréckginn, an esou zu Hoffnung~berechtegen.
1778 1,1|    Diözesanversammlung goung, kann een~esou zesummefaassen: "Wéi solle mer de Glaf,
1779 3,3|                   sech dran afannen an dran zesummefannen. Et si~Wunnéngen, wou d'
1780 5,3|                     agesat huet.~Eist Kräiz zesummegeluecht mat deem vu Maria, am Glaf,
1781 4,1|                     aus zwee~Schrëftzeechen zesummegesat. Eenzel geholl bedeit dat
1782 1,4|                  Gebiet a Reflexioun mussen zesummegoen. Mat anere Wieder, et muss~
1783 3,3|                    sie so durch ihr eigenes Zeugnis zum Ansporn für einen immer
1784 3,1|                 Eigentlech ass~domat jo net zevill verlaangt."~Vum Ufank vu
1785 4,2|                ausbreiten. So soll sich~das Ziel des Willens Gottes erfüllen."~
1786 4,4|                 selwer ze fannen~an och eng zimmlech wäitverbreet Orientéierungslosegkeet
1787 9,3|          Reflexiounsprozess nei op hir Mëtt zoubewegt huet: Jesus~Christus - fir
1788 2,1|                 trieden och net a Beziehung zoueneen, si liewen~niefteneen. Mä
1789 0,1|                     de Mënschen d'Erléisung zougängeg maache wëllt. D'Kierch ass
1790 3,4|              Versoen, vu Wonnen, déi hinnen~zougefügt goufen, a vun Enttäuschungen.
1791 9,2|                    sengem Anzug a Jerusalem zougejubelt hat, huet sech duerch eng
1792 3,3|                     sech op d'Sich~maachen, zougewant huet. Et gëllt ze maachen,
1793 7,2|                  fir de Mënsch deen upaakt, zougräift, mä déi en awer och zu Gott~
1794 6,4|                Christus bestännech der Welt~zourifft. Duerch heen huet Gott äis
1795 3,3|                     gefällt an am meeschten~zouseet. Déi Blumme bléien net fir
1796 1,3|                    gëtt äis Kraaft, Mutt~an Zouversicht.~Mer däerfe virun allem
1797 7,2|                    Et ass en Zeeche vun der Zouwendung vu Gott zum Mënsch hin.
1798 5,3|                 ging der~andere Jünger, der zuerst angekommen war, hinein:
1799 3,2|            Kriminalitéit. Si verléieren all~Zukunftsperspektiven a maachen oder versiche
1800 6,2|                Pilgern~wir als Volk Gottes, zusammen mit Unserer Lieben Frau,
1801 5,3|                   den Leinenbinden, sondern~zusammengebunden daneben an einer besonderen
1802 6,2|                    jeden einzelnen Menschen zutiefst~angenommen. Das erfüllt
1803 0,2|                     Wee vun der Kierch", an zwar de konkrete Mënsch a senger~
1804 9,2|           Muttergotteshellegtum gebaut. Den Zweck dovu war, fir Maria~net
1805 6,3|                   no baussen. Si~huet jo en zweegefächerten Opdrag: ee fir d'Neievangeliséierung
1806 6,4|                    an der Kierch, d'Eenheet zwësche Geeschtlech a~Laien, d'Eenheet
1807 2,2|           Joerdausend, an dat mer jo an der Zwëschenzäit agetruede~sinn, ze begleeden?
1808 6,2|                   als Imperativ für unseren zwischenmenschlichen~Umgang ergeben.~Mögen wir