Eng Pastoral fir chrëschtlech Gemeinschaften
1. An der chinesescher Schrëftsprooch gëtt d'Wuert Kris aus zwee
Schrëftzeechen zesummegesat. Eenzel geholl bedeit dat eent Katastroph an
dat anert Hoffnung. Wa mer haut vun enger Kris an der Kierch schwätzen,
läit et un äis, fir watfir ee vun deenen zwee Schrëftzeeche mer äis
entscheeden. Ass et fir dat vun der Katastoph oder fir dat vun der
Hoffnung? Wa mer awer d'Zouso vu Jesus Christus eescht huelen, déi de
Matthäus äis als leschte Saz vu sengem Evangelium iwwermëttelt "Seht ich
bin bei euch alle Tage bis zum Ende der Welt.", dann dierft keng Kris, a
wär se nach esou déif, äis erschütteren. Christus huet äis d'Zouso vu
senger Präsenz ginn, net eréischt fir moar, mä fir haut! A Christus steet
zu sengem Wuert, well heen ass deeselwechte gëschter, haut an ëmmer.