Kapitel

 1 I  |                                I.~Mer sin an der onmëttelbarer Viirberedung
 2 I  |                  mer äis nom Christusjoër an nom Joër vum Hellege Geescht,
 3 I  |             Geescht, well duurch Christus an am Hellege Geescht fanne
 4 I  |                   Gott als Papp unzegesin an hien esou unzerieden. De
 5 I  |               dass dat hie betraffe mécht an dass hien zou äis steet. ~
 6 I  |                   Gott huet dech erwielt, an zwar laang éier's du hien
 7 I  |          Berechnungen op der Säit loossen an d'Léift versichen ze liewen
 8 I  |              liewen esou wéi hien, gratis an ouni no Profit ze kukken. "
 9 I  |               sich in Gott zu verlieben". An hie stellt fest, dass et
10 I  |                  Härgott sichen a flegen: an der Eucharistie, an denen
11 I  |               flegen: an der Eucharistie, an denen anere Sakramenter,
12 I  |             Striewen no eegener Autonomie an dem Wuelergoen d'Haaptzil
13 I  |                  vun äis ofzegesin a Gott an de Mëttelpunkt ze stellen -
14 II |               eisen Nächsten. Gottesléift an Nächsteléift sin nët vunenaner
15 II |                aus dem Jesus sénger Léier an aus séngem Verhalen ervir.
16 II |        beäntwerten; eisen Nächste gär hun an äis ënnerenaner gär hun:
17 II |                  vum Härgott vermëttelen, an deem sech séng Zouneigung
18 II |                 Zäitgenossen Feier fänken an hirersäits bereet gin fir
19 II |                  solle mir gär hun, ëmmer an an all Moment solle mir
20 II |               solle mir gär hun, ëmmer an an all Moment solle mir d'Initiativ
21 II |                  vum Matmënsch ergräifen, an zwar vun all Matmënsch ouni
22 II |                 ging zerbriechen, wat mer an eisem Liewen opgeriicht
23 II |                 Näischt vun deem, wat mer an deër Gesennung gemat hun,
24 II |              geschitt as, verwandelt sech an Eiwegkeet.~
25 III|              beviirdelegt awer deen, deen an Nout as. Dat gëlt besonnesch
26 III|                  Scholden ze iwwerpréifen an denen aarme Länner dës Scholden
27 III|                  manner bemëttelte Vëlker an opgrond vun enger moralescher
28 III|                   um Wee fir bei de Papp. An deem Mooss, wéi mer Gott
29 III|              lauschteren oder meditéieren an d’Sakramenter empfänken.
30 III|                 en neits no eisem Versoen an d’Gebuergenheet vum Papp
31 III|                empfannen. Empfiele mer si an äis dem Härgott séngem Wuelwëllen. ~
32 III|                 nëmmen esou kann dat Gutt an äis Raum gewannen. An och
33 III|                Gutt an äis Raum gewannen. An och nëmmen esou kann d’Zivilisatioun
34 III|                chrëschtleche Glaf ausgoen an an der Welt Gestalt unhuelen.
35 III|             chrëschtleche Glaf ausgoen an an der Welt Gestalt unhuelen.
36 IV |                 Allmächtegen, deen Himmel an Äerd geschaf huet. Dëse
37 IV |               huet äis ewerhaapt eréischt an d'Liewe geruff: Déi éischt
38 IV |                   der Bibel soen äis dat. An um Héichpunkt vun der Zäit
39 IV |               Jesus Christus ausgesprach, an zwar héchst perséinlech. "
40 IV |                  wat Gott versprach huet. An him as dat Jo verwiirklecht" (
41 IV |                  séng Kanner ugeholl huet an äis zudéifst gär huet -
42 IV |                   op der Pilgerschaft bis an d’Haus vun eisem Papp. Mer
43 IV |                   De Poopst réit un, grad an dësem Joër den Dialog mat
44 IV |               Huele Verstännegung, Dialog an Zesummenaarbecht ënnerenaner
45 IV |                domat och der Gesellschaft an hirer Kultur e Friddensdéngscht
46 IV | Diözesanversammlung. Déi ënnerlech Reform an eiser Kiirch empfielen ech
47 IV |                  fir dass Gott äis de Wee an d’Zukunft weist, deen hien
48 IV |             zugutt, well si trëtt fir äis an. Si weist äis, wéi een Mënschen
49 IV |               pilgeren, bis mer eng Kéier an der éiweger Vollendung ukommen.~