Kapitel

 1 I  |                                    I.~Mer sin an der onmëttelbarer
 2 I  |          virum grousse Jubiläum kukke mer op Gott, eise Papp am Himmel.
 3 I  |               Himmel. Op hien besënne mer äis nom Christusjoër an
 4 I  |              am Hellege Geescht fanne mer Gemeinschaft mat him.~Christus
 5 I  |               Gott, eisem Papp, kënne mer äis uvertrauen, mer kënnen
 6 I  |             kënne mer äis uvertrauen, mer kënnen him am Gebied alles
 7 I  |               Gebied alles soen. A wa mer hien ëm séng Hëllef bieden,
 8 I  |             séng Hëllef bieden, da si mer gewëss, dass dat Gebied
 9 I  |               grouss Revolutioun, déi mer Chrëschten der Welt haut
10 I  |              Christus äis gët. Loosse mer, andeems mer op déi iwweraus
11 I  |              gët. Loosse mer, andeems mer op déi iwweraus grouss Generositéit
12 I  |             zesummesin. Duefir sollte mer de Kontakt mam Härgott sichen
13 I  |            fir den Nächsten... Misste mer nët sensibel gin fir d'Zeeche
14 I  |            Léift vum Härgott. Esou gi mer invitéiert, nët aus der
15 II |           ënnerenaner gär hun: Maache mer dëst zum Fundament vun eisem
16 II |            eisem Liewen. Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~Sollte
17 II |           neie Mutt schäffen! ~Sollte mer nët doraus e konkrete Programm
18 II |           alles ging zerbriechen, wat mer an eisem Liewen opgeriicht
19 II |               d'Léift, aus deër eraus mer et gemat hun, as onzerstéierbar.
20 II | onzerstéierbar. Näischt vun deem, wat mer an deër Gesennung gemat
21 III|               moralescher Flicht, déi mer vis-à-vis vun der grousser
22 III|              ze loossen. ~Alleguer si mer um Wee fir bei de Papp.
23 III|              Papp. An deem Mooss, wéi mer Gott no kommen, leë mer
24 III|               mer Gott no kommen, leë mer äis Rechenschaft doriwwer
25 III|    Rechenschaft doriwwer of, wéi wäit mer äis vun him hun ewechdreiwe
26 III|           Praxis. Si ka geschéien, wa mer eis Sënde vun Häerze bereien,
27 III|          Sënde vun Häerze bereien, wa mer Guddes din, d’Wuert Gottes
28 III|            perséinlech aktuell, do gi mer op en neits no eisem Versoen
29 III|     Chrëschten en Imperativ. Versiche mer een op den aneren zouzegoen,
30 III|               wéigedoen huet. A biede mer ëm d‘Kraaft fir dësen éischte
31 III|         Vläicht gët ët méi liicht, wa mer am Gebied positiv un déijéineg
32 III|              un déijéineg denken, déi mer als Feind empfannen. Empfiele
33 III|             Feind empfannen. Empfiele mer si an äis dem Härgott séngem
34 III|          séngem Wuelwëllen. ~Nëmme wa mer äis bekéiere loossen, komme
35 III|               bekéiere loossen, komme mer deem Gott, deen d’Léift
36 IV |               Bridder! Am Credo ruffe mer Gott un als den Allmächtegen,
37 IV |         Fuedem vun eisem Glaf. Misste mer nët, andeems mer doriwwer
38 IV |               Misste mer nët, andeems mer doriwwer nodenken, neess
39 IV |               Liewe fannen? Vergiesse mer iwwert all eise Suergen
40 IV |              dëser Léift eraus brénge mer dann alles fäerdeg!~D'Kiirch
41 IV |          ënnerwee as. All zesummen si mer op der Pilgerschaft bis
42 IV |             an d’Haus vun eisem Papp. Mer sin ënnerwee als Chrëschten,
43 IV |              Gott gären huet. Erfëlle mer, esou wéi si, säin hellege
44 IV |               hellege Wëllen, andeems mer duurch d’Zäit pilgeren,
45 IV |           duurch d’Zäit pilgeren, bis mer eng Kéier an der éiweger