Kapitel
1 I | grousse Jubiläum kukke mer op Gott, eise Papp am Himmel. Op
2 I | Christus huet äis geléiert, Gott als Papp unzegesin an hien
3 I | sënngeméiss gesot: "Wann ët Gott wier, vun deem een nëmme
4 I | e glewen. Well et awer e Gott as, un deen een sech am
5 I | un hien." Dat as wichteg: Gott, eisem Papp, kënne mer äis
6 I | hien zou äis steet. ~As Gott eise Papp, da läit doran
7 I | doran d'Gewëssheet, dass Gott jidderee vun äis immens
8 I | wouer fir äis allegurten. Gott wëllt Kontakt hu mat äis:
9 I | äis: mat dir perséinlech! Gott rifft dech, Gott huet dech
10 I | perséinlech! Gott rifft dech, Gott huet dech a säin Häerz geschloss,
11 I | a säin Häerz geschloss, Gott dréit dech a sénger Hand,
12 I | dréit dech a sénger Hand, Gott huet dech erwielt, an zwar
13 I | vun eisem Glaf geprägt: "Gott huet dech gär. Christus
14 I | d'Léift par excellence: Gott huet säin eegene Jong bei
15 I | bis un d’Enn vun der Welt. Gott as d'Léift. Dat as déi grouss
16 I | seet Christus (Mt 5,48).~Gott huet äis fir d'éischt gär.
17 I | Thema "Die Kunst, sich in Gott zu verlieben". An hie stellt
18 I | manner ëm "die Kunst, sich in Gott zu verlieben" geet, a villméi
19 I | ëm "die Kunst, sich von Gott lieben zu lassen". Wéi geet
20 I | lassen". Wéi geet dat, a Gott verléift sin? Et wäert wuel
21 I | Zeeche vun Zouwendung, déi Gott äis ëmmer erëm schenkt,
22 I | Ausdrock kënnt?~Dëst Joër vu Gott, eisem Papp, weist äis hin
23 I | mä fir op déi éischt Plaz Gott ze setzen. Zu dëser Konversioun
24 I | op: vun äis ofzegesin a Gott an de Mëttelpunkt ze stellen -
25 I | Mëttelpunkt ze stellen - dee Gott, deen d'Léift as.~
26 II | eng Direktioun. Se as op Gott ausgeriicht, awer och op
27 II | as de Kär vum Evangelium. Gott gären hun, deen d'Léift
28 II | weiderschenkt - am Numm vun deem Gott, deen d'Léift as. ~Als éischt
29 III| III.~Gott as de Papp vun alle Mënschen.
30 III| An deem Mooss, wéi mer Gott no kommen, leë mer äis Rechenschaft
31 III| ënnersträicht d’Joër vu Gott, eisem Papp, och den Aspekt
32 III| Himmel opgeholl. ~Esou wéi Gott äis vis-à-vis barmhäerzeg
33 III| loossen, komme mer deem Gott, deen d’Léift as, méi no;
34 IV | Bridder! Am Credo ruffe mer Gott un als den Allmächtegen,
35 IV | as d'Geschicht vum Jo vu Gott zu sénge Kreaturen, besonnesch
36 IV | vum Mënsch ganz konkret: Gott selwer huet säi Jo a Jesus
37 IV | as d'Jo zu allem, wat Gott versprach huet. An him as
38 IV | déijéinech vum Jo: Jo zu Gott, Jo zur Welt, Jo zum Matmënsch,
39 IV | all eise Suergen nët, dass Gott, eise Papp, äis als séng
40 IV | D'Kiirch as d'Vollek vu Gott, dat ënnerwee as. All zesummen
41 IV | déi de Glaf un deen een Gott mat äis delen, virun allem
42 IV | ech eisem Gebied, fir dass Gott äis de Wee an d’Zukunft
43 IV | Beispill vu Léift vis-à-vis vu Gott a vum Nächsten. Dës Léift
44 IV | wéi een Mënschen a wéi een Gott gären huet. Erfëlle mer,
|