Kapitel
1 I | him am Gebied alles soen. A wa mer hien ëm séng Hëllef
2 I | rifft dech, Gott huet dech a säin Häerz geschloss, Gott
3 I | geschloss, Gott dréit dech a sénger Hand, Gott huet dech
4 I | geschéckt, fir äis ze erléisen a fir bei äis ze sin bis un
5 I | Gott zu verlieben" geet, a villméi ëm "die Kunst, sich
6 I | zu lassen". Wéi geet dat, a Gott verléift sin? Et wäert
7 I | Kontakt mam Härgott sichen a flegen: an der Eucharistie,
8 I | äis ëmmer erëm schenkt, a fir séng Liebeserklärung,
9 I | äis op: vun äis ofzegesin a Gott an de Mëttelpunkt ze
10 II | chrëschtlech Léift, Schwësteren a Bridder, huet nët nëmmen
11 II | gären hun, deen d'Léift as, a séng Léift duurch eis Léift
12 II | Léift kann sech ausdrécken a klengen, alldeeglechen Gesten
13 II | klengen, alldeeglechen Gesten a Servicer - oder a méi laangfristegen
14 II | Gesten a Servicer - oder a méi laangfristegen Engagementer.
15 II | chrëschtlech Iwwerzeegung erkennen a moosse kënnen? "Kukkt, wéi
16 II | séng Zouneigung ausdréckt a wou se erfuerbar gët, da
17 II | d'Léift bleiwt bestoen. A wann alles ging zerbriechen,
18 II | Liewen opgeriicht hun - a wann et duurch en Äerdbeben
19 II | heemgeféiert. Alles, wat Léift as a wat aus Léift geschitt as,
20 III| echt Léift as universal a kennt keng Ausnahm. Si gëlt
21 III| viirrangeg Léift fir déi Aarm a fir d’Leit aus Randgruppen
22 III| wiesentlech chrëschtlech Haltung a Praxis. Si ka geschéien,
23 III| weiderzeféieren. Verzeihung a Verséinungsbereetschaft
24 III| deen äis wéigedoen huet. A biede mer ëm d‘Kraaft fir
25 IV | IV.~Léif Schwësteren a Bridder! Am Credo ruffe
26 IV | Gott selwer huet säi Jo a Jesus Christus ausgesprach,
27 IV | Kor 1,19): d‘Jo zu Welt a Mënsch, d‘Jo zu jidderengem
28 IV | neess méi optimistesch gin a méi Freed um Liewe fannen?
29 IV | äis zudéifst gär huet - a Christus. Aus dëser Léift
30 IV | virun allem also Judden a Muslim. Huele Verstännegung,
31 IV | Léift vis-à-vis vu Gott a vum Nächsten. Dës Léift
32 IV | weist äis, wéi een Mënschen a wéi een Gott gären huet.
|