Kapitel

 1 I  |        kann, glewen ech un hien." Dat as wichteg: Gott, eisem
 2 I  |            da si mer gewëss, dass dat Gebied ukënnt, dass dat
 3 I  |           dat Gebied ukënnt, dass dat hie betraffe mécht an dass
 4 I  |       Christus as fir dech komm." Dat as d'Léift par excellence:
 5 I  |        der Welt. Gott as d'Léift. Dat as déi grouss Revolutioun,
 6 I  |          der Welt haut gi mussen. Dat as dat Neit Gebot, dat säi
 7 I  |       Welt haut gi mussen. Dat as dat Neit Gebot, dat säi Jong
 8 I  |            Dat as dat Neit Gebot, dat säi Jong Jesus Christus
 9 I  |       lieben zu lassen". Wéi geet dat, a Gott verléift sin? Et
10 II |         nët vunenaner ze trennen, dat geet aus dem Jesus sénger
11 II |        wéi sin se frou mateneen!" Dat war d‘Visitekaart vun der
12 II |         deem aneren eens maachen, dat heescht op hie lauschteren
13 II |   possessiv oder utilitaristesch, dat heescht reng op den Notzen
14 III|       awer deen, deen an Nout as. Dat gëlt besonnesch fir déi
15 III|        äis op, andeems en sech op dat aaltestamentlecht Jubeljoer
16 III|          méi no; nëmmen esou kann dat Gutt an äis Raum gewannen.
17 III|        der Welt Gestalt unhuelen. Dat sollt eise Bäitrag fir d’
18 IV |      Säite vun der Bibel soen äis dat. An um Héichpunkt vun der
19 IV |         versprach huet. An him as dat Jo verwiirklecht" (2 Kor
20 IV |       Kiirch as d'Vollek vu Gott, dat ënnerwee as. All zesummen
21 IV | Patréinesch, äis erwiirken. Si as dat perfekt Beispill vu Léift