Kapitel

 1 I  |  ech nët un e glewen. Well et awer e Gott as, un deen
 2 I  |   An hie stellt fest, dass et dobäi am Fong manner ëm "
 3 I  |  dat, a Gott verléift sin? Et wäert wuel esou goen, wéi
 4 I  |  wäert wuel esou goen, wéi et och soss geet, wann ee verléift
 5 I  | geet, wann ee verléift as: Et muss een sech treffen, et
 6 I  |  Et muss een sech treffen, et muss een sech austauschen,
 7 I  | muss een sech austauschen, et muss een oft zesummesin.
 8 II |    éischter Kiirch. Brauch et nët och haut Zeie vun dëser
 9 II |    opgeriicht hun - a wann et duurch en Äerdbeben op ee
10 II |  Léift, aus deër eraus mer et gemat hun, as onzerstéierbar.
11 II |  gemat hun, as verluer, mä et gët eng Kéier definitiv
12 III|   alle Mënschen. Also geet et drëm, esou wéi hien jidderee
13 III|    liewen, as nët einfach, et as awer fir äis Chrëschten