Kapitel

 1 I  |       ëm séng Hëllef bieden, da si mer gewëss, dass dat Gebied
 2 III| universal a kennt keng Ausnahm. Si gëlt dem konkrete Mënsch,
 3 III|     deen äis géigeniwwer steet. Si beviirdelegt awer deen,
 4 III|       gin ze loossen. ~Alleguer si mer um Wee fir bei de Papp.
 5 III|  chrëschtlech Haltung a Praxis. Si ka geschéien, wa mer eis
 6 III|         empfannen. Empfiele mer si an äis dem Härgott séngem
 7 IV |       ënnerwee as. All zesummen si mer op der Pilgerschaft
 8 IV |     Patréinesch, äis erwiirken. Si as dat perfekt Beispill
 9 IV |     Mamm kënnt äis zugutt, well si trëtt fir äis an. Si weist
10 IV |       well si trëtt fir äis an. Si weist äis, wéi een Mënschen
11 IV |     huet. Erfëlle mer, esou wéi si, säin hellege Wëllen, andeems