Fettdruck = Main text
Kapitel Grau = Kommentar
1 IV | Jo verwiirklecht" (2 Kor 1,19): d‘Jo zu Welt a Mënsch,
2 IV | verwiirklecht" (2 Kor 1,19): d‘Jo zu Welt a Mënsch,
3 I | hues.~D'Europa-Synod vun 1991 hat folgend Kuurzformel
4 IV | Hellege Paulus, ~de 25. Januar 1999~+ Fernand Franck~Erzbëschof
5 IV | as dat Jo verwiirklecht" (2 Kor 1,19): d‘Jo zu Welt
6 IV | vum Hellege Paulus, ~de 25. Januar 1999~+ Fernand Franck~
7 I | hun ech dech gär!" (Jer 31,3) Dëse Saz as wouer fir äis
8 I | hun ech dech gär!" (Jer 31,3) Dëse Saz as wouer fir
9 I | as", seet Christus (Mt 5,48).~Gott huet äis fir d'éischt
10 I | perfekt as", seet Christus (Mt 5,48).~Gott huet äis fir d'
11 III| andeems en sech op dat aaltestamentlecht Jubeljoer berifft, d’Jubiläum
12 III| ze iwwerpréifen an denen aarme Länner dës Scholden ze erloossen.
13 IV | göttlecht Jo-Wuert un d'Adress vum Mënsch ganz konkret:
14 IV | Allmächtegen, deen Himmel an Äerd geschaf huet. Dëse Schöpfergott
15 II | hun - a wann et duurch en Äerdbeben op ee Coup ging zerstéiert
16 I | kukken. "Sidd perfekt wéi äre Papp am Himmel perfekt as",
17 III| jidderee vun äis perséinlech aktuell, do gi mer op en neits no
18 II | sech ausdrécken a klengen, alldeeglechen Gesten a Servicer - oder
19 III| III.~Gott as de Papp vun alle Mënschen. Also geet et drëm,
20 I | Dëse Saz as wouer fir äis allegurten. Gott wëllt Kontakt hu mat
21 IV | ruffe mer Gott un als den Allmächtegen, deen Himmel an Äerd geschaf
22 IV | zesumme mat Mënschen, déi anescht oder nët glewen wéi mär.
23 II | Moment? D‘Léift kann sech ausdrécken a klengen, alldeeglechen
24 II | deem sech séng Zouneigung ausdréckt a wou se erfuerbar gët,
25 I | Liebeserklärung, déi doranner zum Ausdrock kënnt?~Dëst Joër vu Gott,
26 I | Seminaire zu Münster, huet sech ausenanergesat mat dem Thema "Die Kunst,
27 IV | säi Jo a Jesus Christus ausgesprach, an zwar héchst perséinlech. "
28 III| Léift vum chrëschtleche Glaf ausgoen an an der Welt Gestalt unhuelen.
29 III| as universal a kennt keng Ausnahm. Si gëlt dem konkrete Mënsch,
30 I | treffen, et muss een sech austauschen, et muss een oft zesummesin.
31 I | dem Striewen no eegener Autonomie an dem Wuelergoen d'Haaptzil
32 III| unhuelen. Dat sollt eise Bäitrag fir d’Mënschheet vu moar
33 III| Esou wéi Gott äis vis-à-vis barmhäerzeg as, esou sin och mir opgeruff,
34 II | séng Léift duurch eis Léift beäntwerten; eisen Nächste gär hun an
35 III| Sakrament vun der perséinlecher Beicht geschenkt gët: Do gët d’
36 I | denen anere Sakramenter, beim Deele vu séngem Wuert, duurch
37 IV | erwiirken. Si as dat perfekt Beispill vu Léift vis-à-vis vu Gott
38 III| Wuelwëllen. ~Nëmme wa mer äis bekéiere loossen, komme mer deem
39 III| Solidaritéit mat de manner bemëttelte Vëlker an opgrond vun enger
40 I | Papp am Himmel kukken, all Berechnungen op der Säit loossen an d'
41 II | Feier fänken an hirersäits bereet gin fir en Asaz, deen dës
42 III| mer eis Sënde vun Häerze bereien, wa mer Guddes din, d’Wuert
43 III| aaltestamentlecht Jubeljoer berifft, d’Jubiläum vum Joer 2000
44 I | Papp am Himmel. Op hien besënne mer äis nom Christusjoër
45 II | vergoen, mä d'Léift bleiwt bestoen. A wann alles ging zerbriechen,
46 I | Gebied ukënnt, dass dat hie betraffe mécht an dass hien zou äis
47 III| äis géigeniwwer steet. Si beviirdelegt awer deen, deen an Nout
48 IV | Déi éischt Säite vun der Bibel soen äis dat. An um Héichpunkt
49 III| deen äis wéigedoen huet. A biede mer ëm d‘Kraaft fir dësen
50 I | mer hien ëm séng Hëllef bieden, da si mer gewëss, dass
51 II | Wa mir eise Matmënschen e Bild vum Härgott vermëttelen,
52 II | Kéier vergoen, mä d'Léift bleiwt bestoen. A wann alles ging
53 I | éischt gär. De Johannes Bours, fréiere Spiritual am Seminaire
54 II | vun der éischter Kiirch. Brauch et nët och haut Zeie vun
55 IV | Christus. Aus dëser Léift eraus brénge mer dann alles fäerdeg!~
56 I | Reliounsphilosoph Martin Buber huet emol sënngeméiss gesot: "
57 III| Zivilisatioun vun der Léift vum chrëschtleche Glaf ausgoen an an der Welt
58 I | hien besënne mer äis nom Christusjoër an nom Joër vum Hellege
59 II | duurch en Äerdbeben op ee Coup ging zerstéiert gin - d'
60 IV | Schwësteren a Bridder! Am Credo ruffe mer Gott un als den
61 II | konkrete Programm maachen, all Dag, all Moment? D‘Léift kann
62 IV | Lëtzebuerg as dëst Joer datjéinegt vun der grousser Diözesanversammlung.
63 I | Mëttelpunkt ze stellen - dee Gott, deen d'Léift as.~
64 I | anere Sakramenter, beim Deele vu séngem Wuert, duurch
65 II | verluer, mä et gët eng Kéier definitiv heemgeféiert. Alles, wat
66 III| Sakramenter empfänken. Déi déifste Form vu Bekéierung as awer
67 IV | chrëschtlech Liewesastellung déijéinech vum Jo: Jo zu Gott, Jo zur
68 III| mer am Gebied positiv un déijéineg denken, déi mer als Feind
69 IV | un deen een Gott mat äis delen, virun allem also Judden
70 IV | séngem Lieblingswiesen, dëm Mënsch. Säi Jo zur Schöpfung
71 IV | ze sichen, besonnesch mat dene vun der monotheistescher
72 III| Gebied positiv un déijéineg denken, déi mer als Feind empfannen.
73 IV | Poopst réit un, grad an dësem Joër den Dialog mat denen
74 III| biede mer ëm d‘Kraaft fir dësen éischte Schrett. Vläicht
75 III| Häerze bereien, wa mer Guddes din, d’Wuert Gottes lauschteren
76 II | ze verstoen, fir him zu Dingscht ze sin. Dëst as de Géigendeel
77 IV | datjéinegt vun der grousser Diözesanversammlung. Déi ënnerlech Reform an
78 I | Kontakt hu mat äis: mat dir perséinlech! Gott rifft
79 II | Bridder, huet nët nëmmen eng Direktioun. Se as op Gott ausgeriicht,
80 I | hie stellt fest, dass et dobäi am Fong manner ëm "die Kunst,
81 IV | ënnerenaner zou, dann as domat och der Gesellschaft an
82 I | Gott eise Papp, da läit doran d'Gewëssheet, dass Gott
83 I | séng Liebeserklärung, déi doranner zum Ausdrock kënnt?~Dëst
84 II | schäffen! ~Sollte mer nët doraus e konkrete Programm maachen,
85 I | säin Häerz geschloss, Gott dréit dech a sénger Hand, Gott
86 III| alle Mënschen. Also geet et drëm, esou wéi hien jidderee
87 II | Zeie vun dëser Léift? Hei droe mir alleguer Responsabilitéit.
88 III| grousser Mënschheetsfamill droen? Gären ënnerstëtzen ech
89 I | erwielt, an zwar laang éier's du hien erwielt hues.~D'Europa-Synod
90 II | séngem Verhalen ervir. Dës duebel Léift as de Kär vum Evangelium.
91 I | muss een oft zesummesin. Duefir sollte mer de Kontakt mam
92 III| jidderee gär ze hun. Déi echt Léift as universal a kennt
93 I | excellence: Gott huet säin eegene Jong bei äis geschéckt,
94 I | nët aus dem Striewen no eegener Autonomie an dem Wuelergoen
95 II | folgendes: sech mat deem aneren eens maachen, dat heescht op
96 III| Efforen ka Lëtzebuerg als eent vun de räichste Länner vun
97 IV | Jo zu jidderengem vun äis eenzel. Dohir as och d'chrëschtlech
98 III| Scholden ze erloossen. Watfir Efforen ka Lëtzebuerg als eent vun
99 I | dech erwielt, an zwar laang éier's du hien erwielt hues.~
100 III| Verséinungsbereetschaft ze liewen, as nët einfach, et as awer fir äis Chrëschten
101 III| mer ëm d‘Kraaft fir dësen éischte Schrett. Vläicht gët ët
102 II | war d‘Visitekaart vun der éischter Kiirch. Brauch et nët och
103 II | geschitt as, verwandelt sech an Eiwegkeet.~
104 II | aneren. Schléisslech geet ët em folgendes: sech mat deem
105 I | Reliounsphilosoph Martin Buber huet emol sënngeméiss gesot: "Wann
106 III| meditéieren an d’Sakramenter empfänken. Déi déifste Form vu Bekéierung
107 III| denken, déi mer als Feind empfannen. Empfiele mer si an äis
108 III| mer als Feind empfannen. Empfiele mer si an äis dem Härgott
109 IV | ënnerlech Reform an eiser Kiirch empfielen ech eisem Gebied, fir dass
110 II | oder a méi laangfristegen Engagementer. Misst een nët heirun eis
111 III| stin, déi ënnert irgend engem Aspekt aarm sin. Déi viirrangeg
112 I | bei äis ze sin bis un d’Enn vun der Welt. Gott as d'
113 IV | Diözesanversammlung. Déi ënnerlech Reform an eiser Kiirch empfielen
114 II | zwar vun all Matmënsch ouni Ennerscheed. D'Léift reagéiert nët eréischt
115 III| Mënschheetsfamill droen? Gären ënnerstëtzen ech déi Sensibiliséirungskampagne,
116 III| ewechdreiwe loossen. Dohir ënnersträicht d’Joër vu Gott, eisem Papp,
117 I | Zouwendung, déi Gott äis ëmmer erëm schenkt, a fir séng Liebeserklärung,
118 IV | wéi een Gott gären huet. Erfëlle mer, esou wéi si, säin hellege
119 II | Zouneigung ausdréckt a wou se erfuerbar gët, da kënnen och vill
120 II | vis-à-vis vum Matmënsch ergräifen, an zwar vun all Matmënsch
121 II | chrëschtlech Iwwerzeegung erkennen a moosse kënnen? "Kukkt,
122 I | äis geschéckt, fir äis ze erléisen a fir bei äis ze sin bis
123 III| aarme Länner dës Scholden ze erloossen. Watfir Efforen ka Lëtzebuerg
124 III| fir d’Leit aus Randgruppen erschéngt méi wéi je als Prioritéit
125 II | Léier an aus séngem Verhalen ervir. Dës duebel Léift as de
126 IV | Maria, eis Patréinesch, äis erwiirken. Si as dat perfekt Beispill
127 IV | Januar 1999~+ Fernand Franck~Erzbëschof vu Lëtzbuerg~ ~
128 IV | Jo zu äis selwer - Jo, esouguer nach, wann all d'Zeechen
129 I | sichen a flegen: an der Eucharistie, an denen anere Sakramenter,
130 I | du hien erwielt hues.~D'Europa-Synod vun 1991 hat folgend Kuurzformel
131 II | duebel Léift as de Kär vum Evangelium. Gott gären hun, deen d'
132 III| wäit mer äis vun him hun ewechdreiwe loossen. Dohir ënnersträicht
133 IV | Jo zur Schöpfung huet äis ewerhaapt eréischt an d'Liewe geruff:
134 I | komm." Dat as d'Léift par excellence: Gott huet säin eegene Jong
135 IV | eraus brénge mer dann alles fäerdeg!~D'Kiirch as d'Vollek vu
136 II | eisen Zäitgenossen Feier fänken an hirersäits bereet gin
137 IV | vun der monotheistescher Famill, déi de Glaf un deen een
138 I | Christus an am Hellege Geescht fanne mer Gemeinschaft mat him.~
139 IV | gin a méi Freed um Liewe fannen? Vergiesse mer iwwert all
140 II | vill vun eisen Zäitgenossen Feier fänken an hirersäits bereet
141 III| déijéineg denken, déi mer als Feind empfannen. Empfiele mer
142 IV | Paulus, ~de 25. Januar 1999~+ Fernand Franck~Erzbëschof vu Lëtzbuerg~ ~
143 I | Kontakt mam Härgott sichen a flegen: an der Eucharistie, an
144 III| opgrond vun enger moralescher Flicht, déi mer vis-à-vis vun der
145 I | Europa-Synod vun 1991 hat folgend Kuurzformel vun eisem Glaf
146 II | Schléisslech geet ët em folgendes: sech mat deem aneren eens
147 I | stellt fest, dass et dobäi am Fong manner ëm "die Kunst, sich
148 III| Sakramenter empfänken. Déi déifste Form vu Bekéierung as awer déi,
149 IV | 25. Januar 1999~+ Fernand Franck~Erzbëschof vu Lëtzbuerg~ ~
150 IV | méi optimistesch gin a méi Freed um Liewe fannen? Vergiesse
151 I | gär. De Johannes Bours, fréiere Spiritual am Seminaire zu
152 IV | Gesellschaft an hirer Kultur e Friddensdéngscht geleescht.~Fir d’Kiirch
153 II | kënnen? "Kukkt, wéi sin se frou mateneen!" Dat war d‘Visitekaart
154 IV | stin. Dëse Jo as de roude Fuedem vun eisem Glaf. Misste mer
155 III| De Poopst Jean Paul II. fuerdert äis op, andeems en sech
156 II | hun: Maache mer dëst zum Fundament vun eisem Liewen. Heifir
157 IV | Jo-Wuert un d'Adress vum Mënsch ganz konkret: Gott selwer huet
158 I | mussen. Dat as dat Neit Gebot, dat säi Jong Jesus Christus
159 III| neits no eisem Versoen an d’Gebuergenheet vum Papp am Himmel opgeholl. ~
160 II | Dingscht ze sin. Dëst as de Géigendeel vun enger Léift, déi possessiv
161 III| konkrete Mënsch, deen äis géigeniwwer steet. Si beviirdelegt awer
162 IV | Kultur e Friddensdéngscht geleescht.~Fir d’Kiirch zu Lëtzebuerg
163 I | mat him.~Christus huet äis geléiert, Gott als Papp unzegesin
164 I | Hellege Geescht fanne mer Gemeinschaft mat him.~Christus huet äis
165 I | mer op déi iwweraus grouss Generositéit vum Papp am Himmel kukken,
166 I | Kuurzformel vun eisem Glaf geprägt: "Gott huet dech gär. Christus
167 IV | ewerhaapt eréischt an d'Liewe geruff: Déi éischt Säite vun der
168 IV | Allmächtegen, deen Himmel an Äerd geschaf huet. Dëse Schöpfergott
169 I | säin eegene Jong bei äis geschéckt, fir äis ze erléisen a fir
170 III| Haltung a Praxis. Si ka geschéien, wa mer eis Sënde vun Häerze
171 III| der perséinlecher Beicht geschenkt gët: Do gët d’Gleichnës
172 II | Léift as a wat aus Léift geschitt as, verwandelt sech an Eiwegkeet.~
173 I | Gott huet dech a säin Häerz geschloss, Gott dréit dech a sénger
174 II | vun deem, wat mer an deër Gesennung gemat hun, as verluer, mä
175 I | Buber huet emol sënngeméiss gesot: "Wann ët Gott wier, vun
176 I | as, un deen een sech am Gespréich riichte kann, glewen ech
177 III| Glaf ausgoen an an der Welt Gestalt unhuelen. Dat sollt eise
178 II | a klengen, alldeeglechen Gesten a Servicer - oder a méi
179 III| kann dat Gutt an äis Raum gewannen. An och nëmmen esou kann
180 I | Hëllef bieden, da si mer gewëss, dass dat Gebied ukënnt,
181 I | eise Papp, da läit doran d'Gewëssheet, dass Gott jidderee vun
182 I | nëmme schwätze kënnt, da giff ech nët un e glewen. Well
183 III| geschenkt gët: Do gët d’Gleichnës vum "Verlorene Sohn" fir
184 IV | weist, deen hien mat äis goe wëllt; fir dass säi Räich
185 I | sin? Et wäert wuel esou goen, wéi et och soss geet, wann
186 IV | Héichpunkt vun der Zäit gouf dëst göttlecht Jo-Wuert un d'Adress vum
187 II | awer och op eisen Nächsten. Gottesléift an Nächsteléift sin nët
188 IV | Héichpunkt vun der Zäit gouf dëst göttlecht Jo-Wuert
189 IV | mär. De Poopst réit un, grad an dësem Joër den Dialog
190 I | ze liewen esou wéi hien, gratis an ouni no Profit ze kukken. "
191 I | Dëst lescht Joër virum grousse Jubiläum kukke mer op Gott,
192 III| vun Häerze bereien, wa mer Guddes din, d’Wuert Gottes lauschteren
193 III| no; nëmmen esou kann dat Gutt an äis Raum gewannen. An
194 I | Autonomie an dem Wuelergoen d'Haaptzil vum Liewen ze maachen, mä
195 I | dech, Gott huet dech a säin Häerz geschloss, Gott dréit dech
196 III| geschéien, wa mer eis Sënde vun Häerze bereien, wa mer Guddes din,
197 III| wiesentlech chrëschtlech Haltung a Praxis. Si ka geschéien,
198 I | Gott dréit dech a sénger Hand, Gott huet dech erwielt,
199 I | D'Europa-Synod vun 1991 hat folgend Kuurzformel vun
200 IV | der Pilgerschaft bis an d’Haus vun eisem Papp. Mer sin
201 IV | Christus ausgesprach, an zwar héchst perséinlech. "Well Gottes
202 II | gët eng Kéier definitiv heemgeféiert. Alles, wat Léift as a wat
203 II | haut Zeie vun dëser Léift? Hei droe mir alleguer Responsabilitéit.
204 IV | Bibel soen äis dat. An um Héichpunkt vun der Zäit gouf dëst göttlecht
205 II | Fundament vun eisem Liewen. Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~
206 II | Engagementer. Misst een nët heirun eis chrëschtlech Iwwerzeegung
207 I | soen. A wa mer hien ëm séng Hëllef bieden, da si mer gewëss,
208 I | Gott, eisem Papp, weist äis hin op d'Léift vum Härgott.
209 IV | och der Gesellschaft an hirer Kultur e Friddensdéngscht
210 II | Zäitgenossen Feier fänken an hirersäits bereet gin fir en Asaz,
211 I | allegurten. Gott wëllt Kontakt hu mat äis: mat dir perséinlech!
212 IV | allem also Judden a Muslim. Huele Verstännegung, Dialog an
213 I | laang éier's du hien erwielt hues.~D'Europa-Synod vun 1991
214 I | I.~Mer sin an der onmëttelbarer
215 III| Organisatiounen lancéieren, fir dës Iddi vum Scholdenerlass konkret
216 III| III.~Gott as de Papp vun alle
217 I | dass Gott jidderee vun äis immens gär huet. "Mat éiweger Léift
218 III| awer fir äis Chrëschten en Imperativ. Versiche mer een op den
219 II | an all Moment solle mir d'Initiativ vis-à-vis vum Matmënsch
220 III| notzen als eng Zäit fir déi international Scholden ze iwwerpréifen
221 I | vum Härgott. Esou gi mer invitéiert, nët aus der Selbstbehaaptung,
222 III| Gesellschaft stin, déi ënnert irgend engem Aspekt aarm sin. Déi
223 IV | IV.~Léif Schwësteren a Bridder!
224 I | mer, andeems mer op déi iwweraus grouss Generositéit vum
225 III| international Scholden ze iwwerpréifen an denen aarme Länner dës
226 IV | Liewe fannen? Vergiesse mer iwwert all eise Suergen nët, dass
227 II | heirun eis chrëschtlech Iwwerzeegung erkennen a moosse kënnen? "
228 IV | Hellege Paulus, ~de 25. Januar 1999~+ Fernand Franck~Erzbëschof
229 III| Randgruppen erschéngt méi wéi je als Prioritéit fir déi kommend
230 III| kommend Zäit. ~De Poopst Jean Paul II. fuerdert äis op,
231 I | Léift hun ech dech gär!" (Jer 31,3) Dëse Saz as wouer
232 IV | zu Welt a Mënsch, d‘Jo zu jidderengem vun äis eenzel. Dohir as
233 IV | Zäit gouf dëst göttlecht Jo-Wuert un d'Adress vum Mënsch ganz
234 I | äis fir d'éischt gär. De Johannes Bours, fréiere Spiritual
235 III| op dat aaltestamentlecht Jubeljoer berifft, d’Jubiläum vum
236 IV | delen, virun allem also Judden a Muslim. Huele Verstännegung,
237 I | hien esou unzerieden. De jüdesche Reliounsphilosoph Martin
238 II | Dës duebel Léift as de Kär vum Evangelium. Gott gären
239 IV | eise Papp, äis als séng Kanner ugeholl huet an äis zudéifst
240 III| Léift as universal a kennt keng Ausnahm. Si gëlt dem konkrete
241 I | wichteg: Gott, eisem Papp, kënne mer äis uvertrauen, mer
242 III| echt Léift as universal a kennt keng Ausnahm. Si gëlt dem
243 III| Sensibiliséirungskampagne, déi verschidde kiirchlech Organisatiounen lancéieren,
244 II | Léift kann sech ausdrécken a klengen, alldeeglechen Gesten a
245 I | gär. Christus as fir dech komm." Dat as d'Léift par excellence:
246 III| mer äis bekéiere loossen, komme mer deem Gott, deen d’Léift
247 III| deem Mooss, wéi mer Gott no kommen, leë mer äis Rechenschaft
248 III| je als Prioritéit fir déi kommend Zäit. ~De Poopst Jean Paul
249 IV | dat Jo verwiirklecht" (2 Kor 1,19): d‘Jo zu Welt a Mënsch,
250 III| wéigedoen huet. A biede mer ëm d‘Kraaft fir dësen éischte Schrett.
251 IV | vum Jo vu Gott zu sénge Kreaturen, besonnesch zu séngem Lieblingswiesen,
252 I | Joër virum grousse Jubiläum kukke mer op Gott, eise Papp am
253 II | erkennen a moosse kënnen? "Kukkt, wéi sin se frou mateneen!"
254 IV | der Gesellschaft an hirer Kultur e Friddensdéngscht geleescht.~
255 I | Europa-Synod vun 1991 hat folgend Kuurzformel vun eisem Glaf geprägt: "
256 I | huet dech erwielt, an zwar laang éier's du hien erwielt hues.~
257 II | a Servicer - oder a méi laangfristegen Engagementer. Misst een
258 I | As Gott eise Papp, da läit doran d'Gewëssheet, dass
259 III| kiirchlech Organisatiounen lancéieren, fir dës Iddi vum Scholdenerlass
260 I | sich von Gott lieben zu lassen". Wéi geet dat, a Gott verléift
261 III| wéi mer Gott no kommen, leë mer äis Rechenschaft doriwwer
262 II | geet aus dem Jesus sénger Léier an aus séngem Verhalen ervir.
263 IV | IV.~Léif Schwësteren a Bridder! Am
264 III| Léift fir déi Aarm a fir d’Leit aus Randgruppen erschéngt
265 I | Viirberedung op d’Joer 2000. Dëst lescht Joër virum grousse Jubiläum
266 IV | Fernand Franck~Erzbëschof vu Lëtzbuerg~ ~
267 I | die Kunst, sich von Gott lieben zu lassen". Wéi geet dat,
268 I | erëm schenkt, a fir séng Liebeserklärung, déi doranner zum Ausdrock
269 IV | Kreaturen, besonnesch zu séngem Lieblingswiesen, dëm Mënsch. Säi Jo zur
270 IV | Dohir as och d'chrëschtlech Liewesastellung déijéinech vum Jo: Jo zu
271 III| Schrett. Vläicht gët ët méi liicht, wa mer am Gebied positiv
272 I | Jesus Christus äis gët. Loosse mer, andeems mer op déi
273 II | äis ënnerenaner gär hun: Maache mer dëst zum Fundament vun
274 IV | anescht oder nët glewen wéi mär. De Poopst réit un, grad
275 I | Duefir sollte mer de Kontakt mam Härgott sichen a flegen:
276 IV | Nächsten. Dës Léift vun eiser Mamm kënnt äis zugutt, well si
277 IV | wuesse kann. ~Dëst soll Maria, eis Patréinesch, äis erwiirken.
278 I | jüdesche Reliounsphilosoph Martin Buber huet emol sënngeméiss
279 II | Kukkt, wéi sin se frou mateneen!" Dat war d‘Visitekaart
280 II | Responsabilitéit. Wa mir eise Matmënschen e Bild vum Härgott vermëttelen,
281 I | ukënnt, dass dat hie betraffe mécht an dass hien zou äis steet. ~
282 III| Gottes lauschteren oder meditéieren an d’Sakramenter empfänken.
283 IV | dass säi Räich ënnert de Mënsche wuesse kann. ~Dëst soll
284 III| sollt eise Bäitrag fir d’Mënschheet vu moar sin. ~
285 III| vis-à-vis vun der grousser Mënschheetsfamill droen? Gären ënnerstëtzen
286 I | äis ofzegesin a Gott an de Mëttelpunkt ze stellen - dee Gott, deen
287 II | laangfristegen Engagementer. Misst een nët heirun eis chrëschtlech
288 III| Bäitrag fir d’Mënschheet vu moar sin. ~
289 IV | besonnesch mat dene vun der monotheistescher Famill, déi de Glaf un deen
290 III| fir bei de Papp. An deem Mooss, wéi mer Gott no kommen,
291 II | Iwwerzeegung erkennen a moosse kënnen? "Kukkt, wéi sin
292 III| Vëlker an opgrond vun enger moralescher Flicht, déi mer vis-à-vis
293 I | perfekt as", seet Christus (Mt 5,48).~Gott huet äis fir
294 I | Spiritual am Seminaire zu Münster, huet sech ausenanergesat
295 IV | virun allem also Judden a Muslim. Huele Verstännegung, Dialog
296 I | Chrëschten der Welt haut gi mussen. Dat as dat Neit Gebot,
297 II | Liewen. Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~Sollte mer nët
298 IV | äis selwer - Jo, esouguer nach, wann all d'Zeechen op Neen
299 II | Léift beäntwerten; eisen Nächste gär hun an äis ënnerenaner
300 II | Nächsten. Gottesléift an Nächsteléift sin nët vunenaner ze trennen,
301 II | hun, as onzerstéierbar. Näischt vun deem, wat mer an deër
302 IV | nach, wann all d'Zeechen op Neen stin. Dëse Jo as de roude
303 IV | andeems mer doriwwer nodenken, neess méi optimistesch gin a méi
304 II | Liewen. Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~Sollte mer
305 I | haut gi mussen. Dat as dat Neit Gebot, dat säi Jong Jesus
306 III| aktuell, do gi mer op en neits no eisem Versoen an d’Gebuergenheet
307 IV | nët, andeems mer doriwwer nodenken, neess méi optimistesch
308 III| beviirdelegt awer deen, deen an Nout as. Dat gëlt besonnesch
309 III| äis Rechenschaft doriwwer of, wéi wäit mer äis vun him
310 I | austauschen, et muss een oft zesummesin. Duefir sollte
311 I | rifft hien äis op: vun äis ofzegesin a Gott an de Mëttelpunkt
312 I | I.~Mer sin an der onmëttelbarer Viirberedung op d’Joer 2000.
313 II | eraus mer et gemat hun, as onzerstéierbar. Näischt vun deem, wat mer
314 III| Gebuergenheet vum Papp am Himmel opgeholl. ~Esou wéi Gott äis vis-à-vis
315 II | wat mer an eisem Liewen opgeriicht hun - a wann et duurch en
316 III| barmhäerzeg as, esou sin och mir opgeruff, säi Verhalen weiderzeféieren.
317 III| manner bemëttelte Vëlker an opgrond vun enger moralescher Flicht,
318 IV | doriwwer nodenken, neess méi optimistesch gin a méi Freed um Liewe
319 III| déi verschidde kiirchlech Organisatiounen lancéieren, fir dës Iddi
320 I | dech komm." Dat as d'Léift par excellence: Gott huet säin
321 IV | kann. ~Dëst soll Maria, eis Patréinesch, äis erwiirken. Si as dat
322 III| kommend Zäit. ~De Poopst Jean Paul II. fuerdert äis op, andeems
323 IV | der Bekéierung vum Hellege Paulus, ~de 25. Januar 1999~+ Fernand
324 III| äis am Sakrament vun der perséinlecher Beicht geschenkt gët: Do
325 IV | andeems mer duurch d’Zäit pilgeren, bis mer eng Kéier an der
326 IV | All zesummen si mer op der Pilgerschaft bis an d’Haus vun eisem
327 I | maachen, mä fir op déi éischt Plaz Gott ze setzen. Zu dëser
328 III| liicht, wa mer am Gebied positiv un déijéineg denken, déi
329 II | Géigendeel vun enger Léift, déi possessiv oder utilitaristesch, dat
330 III| wiesentlech chrëschtlech Haltung a Praxis. Si ka geschéien, wa mer
331 III| erschéngt méi wéi je als Prioritéit fir déi kommend Zäit. ~De
332 I | hien, gratis an ouni no Profit ze kukken. "Sidd perfekt
333 II | mer nët doraus e konkrete Programm maachen, all Dag, all Moment?
334 IV | goe wëllt; fir dass säi Räich ënnert de Mënsche wuesse
335 III| Lëtzebuerg als eent vun de räichste Länner vun der Welt do maachen -
336 III| fir déi Mënschen, déi um Rand vun der Gesellschaft stin,
337 III| déi Aarm a fir d’Leit aus Randgruppen erschéngt méi wéi je als
338 III| esou kann dat Gutt an äis Raum gewannen. An och nëmmen
339 II | ouni Ennerscheed. D'Léift reagéiert nët eréischt op d'Léift
340 III| Gott no kommen, leë mer äis Rechenschaft doriwwer of, wéi wäit mer
341 IV | Diözesanversammlung. Déi ënnerlech Reform an eiser Kiirch empfielen
342 IV | glewen wéi mär. De Poopst réit un, grad an dësem Joër den
343 IV | den Dialog mat denen anere Reliounen ze sichen, besonnesch mat
344 I | unzerieden. De jüdesche Reliounsphilosoph Martin Buber huet emol sënngeméiss
345 II | utilitaristesch, dat heescht reng op den Notzen ausgeriicht
346 II | Léift? Hei droe mir alleguer Responsabilitéit. Wa mir eise Matmënschen
347 I | Léift. Dat as déi grouss Revolutioun, déi mer Chrëschten der
348 I | deen een sech am Gespréich riichte kann, glewen ech un hien."
349 IV | Neen stin. Dëse Jo as de roude Fuedem vun eisem Glaf. Misste
350 IV | Schwësteren a Bridder! Am Credo ruffe mer Gott un als den Allmächtegen,
351 I | erwielt, an zwar laang éier's du hien erwielt hues.~D'
352 I | all Berechnungen op der Säit loossen an d'Léift versichen
353 IV | Liewe geruff: Déi éischt Säite vun der Bibel soen äis dat.
354 III| as awer déi, déi äis am Sakrament vun der perséinlecher Beicht
355 I | dech gär!" (Jer 31,3) Dëse Saz as wouer fir äis allegurten.
356 II | Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~Sollte mer nët doraus
357 I | déi Gott äis ëmmer erëm schenkt, a fir séng Liebeserklärung,
358 II | d'Léift vun deem aneren. Schléisslech geet ët em folgendes: sech
359 IV | Äerd geschaf huet. Dëse Schöpfergott seet Jo zu äis. D'Geschicht
360 IV | dëm Mënsch. Säi Jo zur Schöpfung huet äis ewerhaapt eréischt
361 III| lancéieren, fir dës Iddi vum Scholdenerlass konkret gin ze loossen. ~
362 III| Kraaft fir dësen éischte Schrett. Vläicht gët ët méi liicht,
363 I | wier, vun deem een nëmme schwätze kënnt, da giff ech nët un
364 I | invitéiert, nët aus der Selbstbehaaptung, nët aus dem Striewen no
365 I | Bours, fréiere Spiritual am Seminaire zu Münster, huet sech ausenanergesat
366 III| ka geschéien, wa mer eis Sënde vun Häerze bereien, wa mer
367 IV | Geschicht vum Jo vu Gott zu sénge Kreaturen, besonnesch zu
368 I | Reliounsphilosoph Martin Buber huet emol sënngeméiss gesot: "Wann ët Gott wier,
369 I | Nächsten... Misste mer nët sensibel gin fir d'Zeeche vun Zouwendung,
370 III| Gären ënnerstëtzen ech déi Sensibiliséirungskampagne, déi verschidde kiirchlech
371 II | alldeeglechen Gesten a Servicer - oder a méi laangfristegen
372 I | déi éischt Plaz Gott ze setzen. Zu dëser Konversioun rifft
373 I | ouni no Profit ze kukken. "Sidd perfekt wéi äre Papp am
374 III| Gleichnës vum "Verlorene Sohn" fir jidderee vun äis perséinlech
375 III| maachen - am Numm vun der Solidaritéit mat de manner bemëttelte
376 IV | Mënsche wuesse kann. ~Dëst soll Maria, eis Patréinesch,
377 III| Welt Gestalt unhuelen. Dat sollt eise Bäitrag fir d’Mënschheet
378 IV | perséinlech. "Well Gottes Sonn, Jesus Christus... as d'
379 I | wuel esou goen, wéi et och soss geet, wann ee verléift as:
380 I | Johannes Bours, fréiere Spiritual am Seminaire zu Münster,
381 I | Gott an de Mëttelpunkt ze stellen - dee Gott, deen d'Léift
382 I | Gott zu verlieben". An hie stellt fest, dass et dobäi am Fong
383 I | Selbstbehaaptung, nët aus dem Striewen no eegener Autonomie an
384 IV | Vergiesse mer iwwert all eise Suergen nët, dass Gott, eise Papp,
385 I | sech ausenanergesat mat dem Thema "Die Kunst, sich in Gott
386 I | verléift as: Et muss een sech treffen, et muss een sech austauschen,
387 II | Nächsteléift sin nët vunenaner ze trennen, dat geet aus dem Jesus
388 IV | kënnt äis zugutt, well si trëtt fir äis an. Si weist äis,
389 IV | Papp, äis als séng Kanner ugeholl huet an äis zudéifst gär
390 I | gewëss, dass dat Gebied ukënnt, dass dat hie betraffe mécht
391 IV | an der éiweger Vollendung ukommen.~Lëtzebuerg, um Fest vun
392 III| ausgoen an an der Welt Gestalt unhuelen. Dat sollt eise Bäitrag
393 III| ze hun. Déi echt Léift as universal a kennt keng Ausnahm. Si
394 I | geléiert, Gott als Papp unzegesin an hien esou unzerieden.
395 I | Papp unzegesin an hien esou unzerieden. De jüdesche Reliounsphilosoph
396 II | Léift, déi possessiv oder utilitaristesch, dat heescht reng op den
397 I | eisem Papp, kënne mer äis uvertrauen, mer kënnen him am Gebied
398 III| mat de manner bemëttelte Vëlker an opgrond vun enger moralescher
399 IV | méi Freed um Liewe fannen? Vergiesse mer iwwert all eise Suergen
400 II | wier.~Alles wäert eng Kéier vergoen, mä d'Léift bleiwt bestoen.
401 III| Do gët d’Gleichnës vum "Verlorene Sohn" fir jidderee vun äis
402 II | Gesennung gemat hun, as verluer, mä et gët eng Kéier definitiv
403 II | Matmënschen e Bild vum Härgott vermëttelen, an deem sech séng Zouneigung
404 III| Sensibiliséirungskampagne, déi verschidde kiirchlech Organisatiounen
405 III| weiderzeféieren. Verzeihung a Verséinungsbereetschaft ze liewen, as nët einfach,
406 III| Chrëschten en Imperativ. Versiche mer een op den aneren zouzegoen,
407 I | Säit loossen an d'Léift versichen ze liewen esou wéi hien,
408 III| mer op en neits no eisem Versoen an d’Gebuergenheet vum Papp
409 IV | d'Jo zu allem, wat Gott versprach huet. An him as dat Jo verwiirklecht" (
410 IV | also Judden a Muslim. Huele Verstännegung, Dialog an Zesummenaarbecht
411 II | hie lauschteren fir en ze verstoen, fir him zu Dingscht ze
412 II | wat aus Léift geschitt as, verwandelt sech an Eiwegkeet.~
413 IV | versprach huet. An him as dat Jo verwiirklecht" (2 Kor 1,19): d‘Jo zu Welt
414 III| Verhalen weiderzeféieren. Verzeihung a Verséinungsbereetschaft
415 I | sin an der onmëttelbarer Viirberedung op d’Joer 2000. Dëst lescht
416 III| engem Aspekt aarm sin. Déi viirrangeg Léift fir déi Aarm a fir
417 II | erfuerbar gët, da kënnen och vill vun eisen Zäitgenossen Feier
418 I | Gott zu verlieben" geet, a villméi ëm "die Kunst, sich von
419 I | Joer 2000. Dëst lescht Joër virum grousse Jubiläum kukke mer
420 IV | een Gott mat äis delen, virun allem also Judden a Muslim.
421 II | frou mateneen!" Dat war d‘Visitekaart vun der éischter Kiirch.
422 III| fir dësen éischte Schrett. Vläicht gët ët méi liicht, wa mer
423 IV | alles fäerdeg!~D'Kiirch as d'Vollek vu Gott, dat ënnerwee as.
424 IV | eng Kéier an der éiweger Vollendung ukommen.~Lëtzebuerg, um
425 I | villméi ëm "die Kunst, sich von Gott lieben zu lassen".
426 II | an Nächsteléift sin nët vunenaner ze trennen, dat geet aus
427 III| Rechenschaft doriwwer of, wéi wäit mer äis vun him hun ewechdreiwe
428 II | sin se frou mateneen!" Dat war d‘Visitekaart vun der éischter
429 III| dës Scholden ze erloossen. Watfir Efforen ka Lëtzebuerg als
430 II | en Asaz, deen dës Léift weiderschenkt - am Numm vun deem Gott,
431 III| mir opgeruff, säi Verhalen weiderzeféieren. Verzeihung a Verséinungsbereetschaft
432 III| zouzegoen, och op deen, deen äis wéigedoen huet. A biede mer ëm d‘Kraaft
433 II | vun eisem Liewen. Heifir wëlle mer neie Mutt schäffen! ~
434 IV | esou wéi si, säin hellege Wëllen, andeems mer duurch d’Zäit
435 I | glewen ech un hien." Dat as wichteg: Gott, eisem Papp, kënne
436 III| Emkéier (d’Konversioun) as eng wiesentlech chrëschtlech Haltung a Praxis.
437 II | séng Zouneigung ausdréckt a wou se erfuerbar gët, da kënnen
438 I | Jer 31,3) Dëse Saz as wouer fir äis allegurten. Gott
439 I | Gott verléift sin? Et wäert wuel esou goen, wéi et och soss
440 I | eegener Autonomie an dem Wuelergoen d'Haaptzil vum Liewen ze
441 III| an äis dem Härgott séngem Wuelwëllen. ~Nëmme wa mer äis bekéiere
442 IV | Räich ënnert de Mënsche wuesse kann. ~Dëst soll Maria,
443 II | kënnen och vill vun eisen Zäitgenossen Feier fänken an hirersäits
444 I | mer nët sensibel gin fir d'Zeeche vun Zouwendung, déi Gott
445 IV | esouguer nach, wann all d'Zeechen op Neen stin. Dëse Jo as
446 II | Brauch et nët och haut Zeie vun dëser Léift? Hei droe
447 II | bestoen. A wann alles ging zerbriechen, wat mer an eisem Liewen
448 II | Äerdbeben op ee Coup ging zerstéiert gin - d'Léift, aus deër
449 IV | ënnerwee als Chrëschten, zesumme mat Mënschen, déi anescht
450 IV | Gott, dat ënnerwee as. All zesummen si mer op der Pilgerschaft
451 IV | Verstännegung, Dialog an Zesummenaarbecht ënnerenaner zou, dann as
452 I | austauschen, et muss een oft zesummesin. Duefir sollte mer de Kontakt
453 III| An och nëmmen esou kann d’Zivilisatioun vun der Léift vum chrëschtleche
454 II | vermëttelen, an deem sech séng Zouneigung ausdréckt a wou se erfuerbar
455 I | sensibel gin fir d'Zeeche vun Zouwendung, déi Gott äis ëmmer erëm
456 III| Versiche mer een op den aneren zouzegoen, och op deen, deen äis wéigedoen
457 IV | Kanner ugeholl huet an äis zudéifst gär huet - a Christus. Aus
458 IV | vun eiser Mamm kënnt äis zugutt, well si trëtt fir äis an.
459 IV | dass Gott äis de Wee an d’Zukunft weist, deen hien mat äis
|