Koleje losu Łucji

W dniu 17 czerwca 1921 r. Łucja wyjechała z Aljustrel do Porto i została przyjęta jako pensjonariuszka do Kolegium Sióstr św. Doroty w Vilar, dzielnicy tego miasta. Dnia 24 października 1925 r. wstąpiła jako postulantka do zakonu tejże kongregacji w Tuy w Hiszpanii, przy granicy portugalskiej. W dniu 2 października 1926 r. została nowicjuszką, a 3 października 1928 r. złożyła pierwsze śluby jako siostra konwerska. W 6 lat później, tego samego dnia października, złożyła śluby wieczyste. Przyjęła imię Siostry Marii Bolesnej.

Podczas rewolucji komunistycznej w Hiszpanii została przeniesiona dla bezpieczeństwa do Kolegium Sardao w Vila Nova de Gaia, gdzie pozostawała przez pewien czas.

Później, 20 maja 1946 r., Siostra Łucja miała znowu okazję zobaczyć miejsca objawień w Cova da Iria, w Loca do Cabeço oraz w gospodarstwie Valinhos.

Następnie w dniu 25 marca 1948 r. opuściła Instytut św. Doroty, aby wstąpić do klasztoru Karmelitanek św. Józefa w Coimbra pod imieniem Siostry Marii Łucji od Niepokalanego Serca²⁷. 13 maja tego samego roku przyjęła habit św. Teresy i 31 maja 1949 r. złożyła śluby jako karmelitanka bosa.