Part, Chapter, §

 1 Przed          |    Człowiek wprawdzie skłania się ku złu — pycha i zmysłowość —
 2 Wstep          |          najeźdźcą, skłaniali się ku kapitulacji, przeor, o.
 3     1,   3,   5|      wartości. Wszystko zmierzało ku wesołości, powabowi i świętowaniu.
 4     1,   3,   5|          rewolucyjny prowadzi nas ku XX-wiecznemu neobarbarzyństwu,
 5     1,   6,   4|        którzy powoli posuwają się ku niemu. W ten sposób socjalizm
 6     1,   8,   3|          ukierunkowanie jego woli ku dobru nie są ani trochę
 7     1,  11,   2|        który zawsze prowadzi masy ku realizacji ich własnej woli.~ ~
 8     1,  11,   3|      kierując całe swoje zaufanie ku jednostce ujętej samodzielnie,
 9     2,   3,   3|         Nie, jeżeli jest to marsz ku rewolucyjnej utopii.~        
10     2,   3,   3|          padołem łez i przejściem ku niebu, gdy jednocześnie
11     2,   8,   1| postępujący i systematyczny marsz ku porządkowi. ~         Niemniej
12     2,   8,   3|    bardziej określonych tendencji ku dobru. Chociaż Bóg nigdy
13     2,   9,   2|      sposób, aby zwracały się one ku dobru. Zatem dusza czerpie
14     3,   2,   2|         się, prowadząc centrystów ku nieostrożnej i stopniowej
15     3,   2,   3|           swoją wewnętrzną logiką ku użyciu przemocy przez wojny,
16     3,   2,   4|           siłą rozprężania gazów. Ku zgorszeniu niezliczonych
17     3,   2,   4|         kryzysem, skierowałby się ku samozniszczeniu. I w celu
18     3,   3,   2|        myśli i zwraca się jedynie ku konkretowi — taka jest cena
19     3,   3,   3|           ręce jej pani, tak oczy ku Pani i Matce naszej, aż
20 Zakon          |          ibi Ecclesia.” I właśnie ku Ojcu Świętemu kierujemy
21 Zakon,   1     |           ręce jej pani, tak oczy ku Pani i Matce naszej, aż