D. Kultura i cywilizacja par excellence

         Z powyższego łatwo można wywnioskować, że katolicka kultura i cywilizacja są kulturą i cywilizacją par excellence. Trzeba dodać, że nie mogą one istnieć poza narodami katolickimi. I rzeczywiście, chociaż człowiek może poznać zasady prawa naturalnego swoim własnym rozumem, to naród bez Magisterium Kościoła nie może trwale zachować znajomości ich wszystkich. ²² Z tego powodu naród, który nie wyznaje prawdziwej religii, nie może trwale praktykować wszystkich przykazań. ²³ W tych warunkach bez poznania prawa Bożego i przestrzegania go nie może być porządku chrześcijańskiego, cywilizacji i kultury par excellence, są tylko możliwe w ramach Kościoła Świętego. Doprawdy tak jak św. Pius X stwierdził, cywilizacja

„jest tym prawdziwsza, tym trwalsza, tym płodniejsza w cenne owoce, im bardziej jest chrześcijańska; przeciwnie jest tym bliższa upadku, na nieszczęście dla społeczeństwa, im bardziej oddala się od chrześcijańskiego ideału. Dlatego więc z samej natury rzeczy Kościół staje się również faktycznym obrońcą i opiekunem cywilizacji chrześcijańskiej.” ²⁴