C. Kontrrewolucjonista explicite

         Jednakże nikt nie zaprzeczy, iż jest dopuszczalne, aby pewne osoby podjęły się zadania właściwego rozwijania apostolatu kontrrewolucyjnego w środowiskach katolickich i niekatolickich. Będą to czynić przez głoszenie istnienia Rewolucji, opisywanie jej ducha, metod i doktryn oraz namawianie wszystkich do akcji kontrrewolucyjnej.

         Czyniąc to, poświęcą oni swoje działania na służbę szczególnego apostolatu tak naturalnego i godnego pochwały (a z pewnością głębszego), jak apostolat tych, którzy specjalizują się w walce z innymi wrogami Kościoła, takimi jak spirytyzm i protestantyzm.

         Wywieranie wpływu w wielu rozmaitych środowiska katolickich i niekatolickich, aby uczulić dusze na, powiedzmy, zło protestantyzmu jest niewątpliwie słuszne i konieczne dla rozumnej i skutecznej akcji antyprotestanckiej. Katolicy, którzy poświęcają się apostolatowi Kontrrewolucji, będą działać w podobny sposób.

         Możliwe ekscesy tego apostolatu — które mogą zdarzyć się w jakimkolwiek innym — nie unieważniają zasady, jaką ustaliliśmy, gdyż „abusus non tollit usum” (Nadużywanie nie znosi używania).