| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Plinio Corrêa de Oliveira Rewolucja i Kontrrewolucja IntraText CT - Text |
W roku 1959, kiedy napisaliśmy „Rewolucję i Kontrrewolucję”, Kościół był uważany za wielką siłę duchową przeciw światowej ekspansji komunistycznej sekty. W roku 1976, wielu duchownych, w tym biskupów, figuruje jako współwinni zaniedbaniem współpracownicy, a nawet promotorzy III Rewolucji. Progresizm rozlokowany prawie wszędzie, obraca zielony do tej pory las Kościoła Katolickiego w drewno, które może być łatwo podpalone przez komunizm.
Jednym słowem zasięg tej przemiany jest taki, że nie wahamy się stwierdzić, iż centrum — najbardziej wrażliwy i rzeczywiście decydujący punkt w walce pomiędzy Rewolucją i Kontrrewolucją — przesunęło się ze społeczności doczesnej do duchowej. Tym centrum jest teraz Kościół, w którym z jednej strony progresiści, kryptokomuniści i prokomuniści ścierają się z antyprogresistami i antykomunistami z drugiej. 87
Dzisiaj, po ponad czterdziestu latach, walka ta sięgnęła zenitu, pozwalając przewidywać, że będzie miała zasięg i natężenie trudne do określenia. W walce tej przyjmujemy z radością w szeregach TFP i podobnych organizacji nowych zwolenników naszych ideałów z 26 krajów na sześciu kontynentach. Dlatego słuszne jest, gdy na polu bitwy żołnierze dobrej sprawy mówią do siebie: „Quam bonum et quam jucundum habitare fratres in unum” (Ps 132,1) („Oto jak dobra i wdzięczna rzecz, mieszkać braciom społem!”).