B. Rewolucyjna kontrofensywa

         Z reguły rewolucjonista jest zuchwały, gadatliwy i bufonowaty, gdy nie ma lub ma tylko słabych przeciwników. Jednakże, gdy ktoś dumnie i odważnie mu się sprzeciwi, to cichnie i organizuje kampanię milczenia. Jednak dostrzega się w tym milczeniu dyskretne brzęczenie oszczerstwa lub szemrania przeciw „skrajnej logice” przeciwnika. Lecz jest to milczenie pełne zmieszania i zawstydzenia, którego nigdy nie przerywa jakakolwiek wartościowa replika. W obliczu tego milczenia pełnego zmieszania i klęski, moglibyśmy przytoczyć zwycięskiemu kontrrewolucjoniście uduchowione słowa napisane przez Veuillota z innej okazji: „Zapytajcie ciszy, a ona nic wam nie odpowie.” ⁴⁷