Sekcja
II: KOŚCIOŁY PARTYKULARNE ORAZ ICH ZESPOŁY
Tytuł
I-KOŚCIOŁY PARTYKULARNE I USTANOWIONA W NICH WŁADZA (Kan. 368-430)
Rozdział
I.
KOŚCIOŁY
PARTYKULARNE
Kan.
368 - Kościoły partykularne, w których
istnieje i z których składa się jeden i jedyny
Kościół katolicki, to przede wszystkim diecezje, z
którymi - jeśli nie stwierdza się czegoś innego - są
zrównane: prałatura terytorialna i opactwo terytorialne, wikariat
apostolski i prefektura apostolska, jak również administratura
apostolska erygowana na stałe.
Kan. 369 -
Diecezję stanowi część Ludu Bożego, powierzona
pasterskiej pieczy biskupa z współpracującym z nim
prezbiterium, tak by trwając przy swym pasterzu i zgromadzona przez niego
w Duchu Świętym przez Ewangelię i Eucharystię,
tworzyła Kościół partykularny, w którym prawdziwie
obecny jest i działa jeden, święty, katolicki i apostolski
Kościół Chrystusa.
Kan. 370 -
Prałatura terytorialną lub opactwo terytorialne oznacza
część Ludu Bożego w określonych granicach terytorium.
Ze względu na szczególne warunki, piecza o ten lud zostaje
powierzona prałatowi lub opatowi, który kieruje nim, na
podobieństwo biskupa diecezjalnego, jako własny jego pasterz.
Kan.
371 -
§ 1. Wikariat apostolski lub prefektura apostolska
oznacza określaną część Ludu Bożego, która
z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze
ukonstytuowana jako diecezja i jest powierzona pasterskiej trosce wikariusza
apostolskiego lub prefekta apostolskiego, ażeby kierowali nią w
imieniu Papieża.
§ 2. Administratura apostolska oznacza
część Ludu Bożego, która ze względu na
specjalne i wyjątkowo poważne racje, nie jest erygowana przez
Papieża jako diecezja, a piecza pasterska o nią zostaje powierzona
administratorowi apostolskiemu, aby nią kierował w imieniu
Papieża.
Kan.
372 -
§ 1. Należy przyjąć jako
regułę, że część Ludu Bożego, która
tworzy diecezję lub inny Kościół partykularny, jest
oznaczona określonym terytorium, w ten sposób, że obejmuje
wszystkich wiernych na nim mieszkających.
§ 2. Jednakże tam, gdzie zdaniem
najwyższej władzy kościelnej, o wysłuchaniu opinii
zainteresowanych Konferencji Episkopatu, okaże się to
pożyteczne, mogą być na tym samym terytorium erygowane
Kościoły partykularne odrębne z racji obrządku wiernych lub
innej podobnej racji.
Kan.
373 - Tylko najwyższa władza kościelna ma
prawo erygować Kościoły partykularne, które erygowane
zgodnie z prawem z mocy samego prawa otrzymują osobowość
prawną.
Kan.
374 -
§ 1. Każda diecezja lub inny Kościól
partykularny powinny być podzielone na odrębne części czyli
parafie.
§ 2. Celem wsparcia pasterzowania przez
wspólne działanie, kilka sąsiednich parafii może być
łączonych w specjalne zespoły, takimi są wikariaty rejonowe
(dekanaty).
|