Sekcja
II:
STOWARZYSZENIA
ŻYCIA APOSTOLSKIEGO
Kan. 731 -
§ 1. Do instytutów życia
konsekrowanego dochodzą stowarzyszenia życia apostolskiego,
których członkowie - bez ślubów zakonnych -
realizują własny cel apostolski stowarzyszenia i prowadząc życie
braterskie we wspólnocie, zgodnie z własnym sposobem życia,
dążą do doskonałej miłości przez zachowanie
konstytucji.
§ 2. Wśród nich są
stowarzyszenia, których członkowie podejmują rady ewangeliczne
przez jakieś więzy określone w konstytucjach.
Kan.
732 - Postanowienia zawarte w kan. 578-597 oraz 606,
mają zastosowanie do stowarzyszeń życia apostolskiego, z
zachowaniem jednak natury każdego stowarzyszenia. Do stowarzyszeń
zaś, o których mowa w kan. 731, § 2, stosują się
także przepisy kan. 598-602.
Kan.
733 -
§ 1. Erekcji domu i ukonstytuowania
lokalnej wspólnoty dokonuje kompetentna władza stowarzyszenia, po
uzyskaniu wcześniej pisemnej zgody biskupa diecezjalnego, z którym
należy się konsultować także w wypadku likwidacji domu.
§ 2. Zezwolenie na erekcję domu
zawiera w sobie prawo do posiadania przynajmniej kaplicy, w której
będzie sprawowana i przechowywana Najświętsza Eucharystia.
Kan.
734 - Zarząd stowarzyszenia jest określony w
konstytucjach, z zachowaniem przepisów kan. 617-633, zgodnie z
naturą każdego stowarzyszenia.
Kan.
735 -
§ 1. Prawo własne każdego
stowarzyszenia określa dopuszczanie członków, okres
próby, włączanie oraz kształcenie.
§ 2. Gdy idzie o dopuszczenie do
stowarzyszenia, należy zachować warunki określone w kan.
642-645.
§ 3. Własne prawo winno
określić sposób próby i kształcenia, przystosowany
do celu i charakteru stowarzyszenia, zwłaszcza pod względem
doktrynalnym, duchowym i apostolskim, tak by członkowie, rozpoznawszy
Boże powołanie, odpowiednio się przygotowali do podjęcia
misji i życia stowarzyszenia.
Kan.
736 -
§ 1. W stowarzyszeniach kleryckich
duchowni są inkardynowani do stowarzyszenia, chyba że inaczej
postanawiają konstytucje.
§ 2. W tym, co dotyczy programu
studiów i przyjmowania święceń, należy zachować
przepisy wydane dla duchownych diecezjalnych, z zachowaniem jednak § 1.
Kan.
737 - Włączenie pociąga za sobą dla
członka prawa i obowiązki określone w konstytucjach, a na
stowarzyszenie nakłada obowiązek troski, aby członkowie
osiągnęli cel własnego powołania, zgodnie z konstytucjami.
Kan.
738 -
§ 1. Wszyscy członkowie
podlegają własnym przełożonym zgodnie z konstytucjami w
tym, co dotyczy życia wewnętrznego i dyscypliny stowarzyszenia.
§ 2. Podlegają także biskupowi
diecezjalnemu w tym, co dotyczy kultu publicznego, duszpasterstwa oraz innych
dzieł apostolatu, z uwzględnieniem kan. 679-683.
§ 3. Relacje z własnym biskupem
członka inkardynowanego do diecezji określają konstytucje lub
szczegółowe umowy.
Kan.
739 - Członkowie oprócz
obowiązków, którymi są związani jako
członkowie według konstytucji, podlegają także
obowiązkom wspólnym duchownych, chyba że co innego wynika z
natury rzeczy lub z kontekstu.
Kan.
740 - Członkowie powinni mieszkać w domu lub we
wspólnocie ustanowionej zgodnie z prawem i prowadzić życie
wspólne, według przepisów własnego prawa, które
reguluje także nieobecność w domu lub we wspólnocie.
Kan.
741 -
§ 1. Stowarzyszenia oraz, jeśli
czego innego nie zastrzegają konstytucje, ich części i domy
są osobami prawnymi i jako takie mają zdolność nabywania,
posiadania, zarządzania i alienowania dóbr doczesnych, zgodnie z
postanowieniami przepisów Księgi V Dobra doczesne
Kościoła, zawartymi w kan. 636, 638 i 639, jak również w prawie własnym.
§ 2. Członkowie mają
także zdolność, zgodnie z własnym prawem, nabywania,
posiadania, zarządzania dobrami doczesnymi i dysponowania nimi. Cokolwiek
jednak otrzymują ze względu na stowarzyszenie, nabywają dla stowarzyszenia.
Kan.
742 - Wyjście i wydalenie członka, nie
włączonego jeszcze definitywnie, jest regulowane przepisami
konstytucji każdego stowarzyszenia.
Kan.
743 - Indult odejścia ze stowarzyszenia,
powodujący wygaśnięcie praw i obowiązków
wypływających ze złączenia przy zachowaniu przepisu kan. 693, może członek definitywnie złączony uzyskać od
najwyższego przełożonego, za zgodą jego rady, chyba że
konstytucje rezerwują tę sprawę Stolicy Apostolskiej.
Kan.
744 -
§ l. Najwyższemu
również przełożonemu, za zgodą jego rady, jest
zastrzeżone udzielenie zezwolenia członkowi definitywnie
włączonemu na przejście do innego stowarzyszenia życia
apostolskiego, połączone z tymczasowym zawieszeniem praw i
obowiązków własnego stowarzyszenia, z zachowaniem jednak prawa
powrotu przed definitywnym włączeniem do nowego stowarzyszenia.
§ 2. Na przejście do instytutu
życia konsekrowanego lub z takiego instytutu do stowarzyszenia życia
apostolskiego wymagane jest zezwolenie Stolicy Świętej, której
polecenia należy zachować.
Kan.
745 - Najwyższy przełożony za zgodą
swojej rady może udzielić członkowi definitywnie
włączonemu indultu przebywania poza stowarzyszeniem, ale nie ponad
trzy lata, po zawieszeniu praw i obowiązków, które nie
dadzą się pogodzić z jego nową sytuacją. Pozostaje on jednak pod opieką
swoich przełożonych. Gdy chodzi o duchownego, potrzebna jest ponadto
zgoda ordynariusza miejsca, na którym winien przebywać; pozostaje
on pod jego troską i jest od niego zależny.
Kan.
746 - Przy wydalaniu członka definitywnie
włączonego należy zachować przepisy kan. 694-704,
z odpowiednimi modyfikacjami
|