Rozdział
II.
NAUCZANIE
KATECHETYCZNE
Kan.
773 - Własnym i poważnym obowiązkiem,
zwłaszcza duszpasterzy, jest troska o katechizację ludu
chrześcijańskiego, ażeby wiara wiernych przez przyjmowanie nauki
i doświadczenie życia chrześcijańskiego stawała
się żywa, wyraźna i czynna.
Kan.
774 -
§ 1. Troska o katechezę, pod
kierownictwem prawowitej władzy kościelnej, należy do wszystkich
członków Kościoła, w części każdemu
właściwej.
§ 2. Rodzice przed innymi mają
obowiązek słowem i przykładem formować dzieci w wierze i
praktyce życia chrześcijańskiego. Podobny obowiązek
spoczywa na tych, którzy zastępują rodziców oraz na
chrzestnych.
Kan.
775 -
§ 1. Przy zachowaniu przepisów
wydanych przez Stolicę Apostolską, zadaniem biskupa diecezjalnego
jest wydawanie norm odnośnie do katechezy i troska o dostarczenie
odpowiednich pomocy katechetycznych, w razie potrzeby również
przygotowanie katechizmu, a także popieranie i koordynacja poczynań
katechetycznych.
§ 2. Jeśli się to wyda
pożyteczne, Konferencja Episkopatu zatroszczy się o wydanie
katechizmów dla własnego terytorium, uprzedniej aprobacie Stolicy
Apostolskiej.
§ 3. Przy Konferencji Episkopatu
można powołać urząd katechetyczny, którego
głównym zadaniem byłoby świadczenie pomocy
poszczególnym diecezjom w sprawach katechezy.
Kan.
776 - Z racji swej funkcji, proboszcz obowiązany jest
troszczyć się o nauczanie katechetyczne dorosłych,
młodzieży i dzieci. Dla osiągnięcia tego celu powinien
skorzystać ze współpracy duchownych przydzielonych do parafii,
członków instytutów życia konsekrowanego oraz
stowarzyszeń życia apostolskiego, uwzględniając charakter
każdego instytutu, jak również wiernych świeckich, głównie
katechetów. Wszyscy wymienieni, jeśli tylko nie podlegają
prawnej przeszkodzie, powinni chętnie spieszyć z pomocą. Do
proboszcza należy popierać i umacniać zadanie rodziców w
zakresie katechezy rodzinnej, o czym w kan. 774, § 2.
Kan.
777 - Uwzględniając normy wydane przez biskupa diecezjalnego,
proboszcz ma w szczególny sposób troszczyć się:
1°
żeby była prowadzona katecheza przygotowująca do uczestnictwa w
sakramentach;
2° aby
dzieci, przez nauczanie katechetyczne trwające odpowiedni okres czasu,
właściwie zostały przygotowane do pierwszego przyjęcia
sakramentów pokuty i Najświętszej Eucharystii oraz do
sakramentu bierzmowania;
3° by
dzieci, po przyjęciu pierwszej Komunii świętej, były w
dalszym ciągu przez formację katechetyczną
szczegółowiej i w sposób bardziej pogłębiony
kształtowane;
4°
ażeby katechizować także upośledzonych fizycznie i
umysłowo, na ile pozwala na to ich stan;
5°
ażeby przez zastosowanie różnych form i poczynań
umacniać, oświecać i potęgować wiarę
młodzieży i dorosłych.
Kan.
778 - Przełożeni zakonów i
stowarzyszeń życia apostolskiego winni zatroszczyć się o
to, ażeby w ich kościołach, szkołach lub w innych
zakładach, w jakikolwiek sposób im powierzonych, pilnie prowadzono
katechizację.
Kan.
779 - Nauczanie katechetyczne winno być prowadzone z
zastosowaniem wszelkich środków, pomocy dydaktycznych oraz
środków społecznego przekazu, które wydają
się bardziej skuteczne do tego, by wierni, w sposób dostosowany do
ich charakteru, możliwości, wieku oraz warunków życia,
mogli głębiej poznać naukę katolicką i lepiej
według niej układać życie.
Kan.
780 - Ordynariusze miejsca winni troszczyć się o
odpowiednie przygotowanie katechetów do właściwego
wypełniania ich zadania, a więc by ich kształcenie miało
charakter stały, aby mogli poznać w wystarczającym zakresie
naukę katolicką oraz przyswoić sobie teoretycznie i praktycznie
zasady dyscyplin pedagogicznych.
|