Rozdział
III.
ŚRODKI
KARNE I POKUTY
Kan.
1339 -
§ 1. Tego, kto znajduje się w
bardzo bliskiej okazji popełnienia przestępstwa lub na kogo w wyniku
przeprowadzonego dochodzenia pada poważne podejrzenie popełnienia
przestępstwa, ordynariusz może osobiście lub przez innego upomnieć.
§ 2. Temu, którego
postępowanie powoduje zgorszenie lub poważne naruszenie porządku
publicznego, może także udzielić nagany, w sposób
dostosowany do szczególnych warunków osoby i faktu.
§ 3. Upomnienie lub nagana powinny
być zawsze możliwe do stwierdzenia przynajmniej na podstawie jakiegoś
dokumentu przechowywanego w tajnym archiwum kurii.
Kan.
1340 -
§ 1. Pokutą, która może
być nałożoną w zakresie zewnętrznym, jest
obowiązek wykonania jakiegoś aktu religijności,
pobożności lub miłości.
§ 2. Za tajne przekroczenie nie
należy nigdy nakładać pokuty publicznej.
§ 3. Pokuty może ordynariusz
według własnego roztropnego uznania dołączać do
karnego środka upomnienia lub nagany.
|