Tytuł
III-UZURPACJA KOŚCIELNYCH ZADAŃ ORAZ PRZESTĘPSTWA W ICH
WYKONYWANIU (Kan. 1378-1389)
Kan.
1378 -
§ 1. Kapłan, który
działa wbrew przepisowi kan. 977,
podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa,
zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej.
§ 2. Podlega wiążącej
mocą samego prawa karze interdyktu lub, jeśli jest duchownym,
suspensy:
1° kto nie
mając święceń kapłańskich usiłuje
sprawować liturgiczną czynność Ofiary eucharystycznej;
2° kto
oprócz wypadku, o jakim w § 1, nie mogąc dać ważnie
absolucji sakramentalnej, usiłuje jej udzielić albo słucha sakramentalnej
spowiedzi.
§ 3. W wypadkach, o których w §
2, można odpowiednio do ciężkości przestępstwa
dołączyć inne kary, nie wyłączając ekskomuniki.
Kan.
1379 - Kto oprócz wypadków, o których
w kan. 1378, symuluje udzielanie sakramentu, powinien być ukarany
sprawiedliwą karą.
Kan.
1380 - Kto stosując symonię sprawuje lub
przyjmuje sakrament, powinien być ukarany interdyktem lub suspensą.
Kan.
1381 -
§ 1. Ktokolwiek uzurpuje sobie
urząd kościelny, powinien być ukarany sprawiedliwą
karą.
§ 2. Uzurpacji równa się
niezgodne z prawem zatrzymanie urzędu po jego pozbawieniu lub ustaniu.
Kan.
1382 - Biskup, który bez papieskiego mandatu
konsekruje kogoś na biskupa, a także ten, kto od niego
konsekrację przyjmuje, podlegają ekskomunice wiążącej
mocą samego prawa, zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej.
Kan.
1383 - Biskup, który wbrew przepisowi kan. 1015
wyświęcił obcego podwładnego bez zgodnych z prawem
dymisoriów, podlega przez rok zakazowi udzielania
święceń. Kto zaś przyjął święcenia,
jest mocą samego faktu suspendowany od przyjętego
święcenia.
Kan.
1384 - Kto oprócz wypadków, o których
w kan. 1378-1389, niezgodnie z prawem sprawuje zadanie kapłańskie lub
inną świętą posługę, może być ukarany
sprawiedliwą karą.
Kan.
1385 - Kto niezgodnie z prawem czerpie zysk z ofiar
mszalnych, powinien być ukarany cenzurą lub inną
sprawiedliwą karą.
Kan.
1386 - Kto cokolwiek daruje lub przyrzeka, aby ktoś
wypełniając zadanie w Kościele coś niezgodnie z prawem
uczynił lub opuścił, ma być ukarany sprawiedliwą
karą; również ten, kto te dary lub przyrzeczenia przyjmuje.
Kan.
1387 - Kapłan, który w akcie spowiedzi albo z
okazji lub pod jej pretekstem nakłania penitenta do grzechu przeciw
szóstemu przykazaniu Dekalogu, powinien być stosownie do
ciężkości przestępstwa ukarany suspensą, zakazami lub
pozbawieniami, a w przypadkach poważniejszych wydalony ze stanu
duchownego.
Kan.
1388 -
§ 1. Spowiednik, który narusza
bezpośrednio tajemnicę sakramentalną, podlega ekskomunice
wiążącej mocą samego prawa, zastrzeżonej Stolicy
Apostolskiej. Gdy zaś narusza ją tylko pośrednio, powinien
być ukarany stosownie do ciężkości przestępstwa.
§ 2. Tłumacz i inni, o
których w kan. 983, § 2,
którzy naruszają tajemnicę, powinni być ukarani
sprawiedliwą karą, nie wyłączając ekskomuniki.
Kan.
1389 -
§ 1. Kto nadużywa władzy lub
zadania, powinien być ukarany stosownie do wielkości czynu lub
zaniedbania, nie wyłączając pozbawienia urzędu, chyba
że za to nadużycie jest już ustanowiona kara ustawą lub
nakazem.
§ 2. Kto zaś wskutek zawinionego
zaniedbania podejmuje lub pomija bezprawnie z czyjąś szkodą akt
władzy kościelnej, posługi albo zadania, powinien być
sprawiedliwie ukarany.
|