Rozdział
II.
APELACJA
Kan.
1628 - Strona, która się czuje pokrzywdzona
jakimś wyrokiem, a także rzecznik sprawiedliwości i obrońca
węzła w sprawach, w których wymagana jest ich
obecność, mają prawo apelować od wyroku do wyższego
sędziego, z zachowaniem przepisu kan. 1629.
Kan. 1629 -
Nie ma miejsca na apelację:
1° od wyroku
samego Papieża lub Sygnatury Apostolskiej;
2° od
wyroku dotkniętego wadą nieważności, chyba że jest
złączona ze skargą o nieważność według
przepisu kan. 1625;
3° od
wyroku, który przeszedł w stan rzeczy osądzonej;
4° od
dekretu sędziego lub wyroku przedstanowczego, które nie mają
mocy ostatecznego wyroku, chyba że jest złączona z apelacją
od ostatecznego wyroku;
5° od
wyroku lub dekretu w sprawie, w stosunku do której prawo zastrzega,
że rzecz powinna być jak najszybciej rozstrzygnięta.
Kan.
1630 -
§ 1. Apelację należy
zgłosić sędziemu, który wydał wyrok, w zawitym
terminie piętnastu dni użytecznych od wiadomości o ogłoszeniu
wyroku.
§ 2. Jeśli jest ustna, notariusz
winien ją zredagować na piśmie wobec samego apelującego.
Kan.
1631 - Jeżeli powstaje kwestia co do prawa apelacji,
winien ją rozpatrzyć jak najszybciej trybunał apelacyjny,
według przepisów ustnego procesu spornego.
Kan.
1632 -
§ 1. Jeśli w apelacji nie wskazano,
do jakiego trybunału została ona skierowana, domniemywa się,
że dokonano jej do trybunału, o którym w kan. 1438 i 1439.
§ 2. Jeśli druga strona
odwołała się do innego trybunału apelacyjnego, sprawę
rozpatruje trybunał, który jest wyższego stopnia, z
zachowaniem kan. 1415.
Kan.
1633 - Apelację należy poprzeć u
sędziego, do którego jest kierowana, w ciągu miesiąca od
jej zgłoszenia, chyba że sędzia, od którego się
apeluje, udzielił stronie dłuższego terminu do jej poparcia.
Kan.
1634 -
§ 1. Do poparcia apelacji wymaga
się i wystarczy, aby strona prosiła sędziego wyższego o
zmianę zaskarżonego wyroku, dołączając odpis tego
wyroku i podając racje apelacji.
§ 2. Jeżeli strona nie może
uzyskać w czasie użytecznym zaskarżonego wyroku, od
trybunału, który go wydał, nie biegną w międzyczasie
terminy, a strona powinna zawiadomić o przeszkodzie sędziego
apelacyjnego. Zobowiąże on nakazem sędziego, który wydał
wyrok, do wypełnienia jak najszybciej swego obowiązku.
§ 3. W międzyczasie sędzia,
który wydał wyrok, powinien przesłać akta, według
przepisów kan. 1474, do
sędziego apelacyjnego.
Kan.
1635 - Po bezużytecznym upływie apelacyjnych
terminów zawitych, czy wobec sędziego, który wydał
wyrok, czy wobec sędziego apelacyjnego, apelację uważa się
za zaniechaną.
Kan.
1636 -
§ 1. Apelujący może się
zrzec apelacji wraz ze skutkami, o których w kan. 1525.
§ 2. Jeżeli apelację wnosi
obrońca węzła lub rzecznik sprawiedliwości, zrzeczenie
się apelacji może nastąpić - chyba że ustawa zastrzega
inaczej - ze strony obrońcy węzła lub rzecznika
sprawiedliwości trybunału apelacyjnego.
Kan.
1637 -
§ 1. Apelacja złożona przez
powoda służy również pozwanemu i na odwrót.
§ 2. Jeżeli jest kilku pozwanych
lub powodów, a wyrok jest zaskarżony tylko przez jednego albo
przeciw jednemu z nich, uważa się, że zaskarżenie wyroku
jest dokonywane przez wszystkich i przeciw wszystkim, ilekroć rzecz,
której się żąda jest niepodzielna albo obowiązek
solidarny.
§ 3. Jeżeli apelacja została
wniesiona przez jedną ze stron tylko co do pewnej części wyroku,
strona przeciwna nawet po upływie apelacyjnych terminów zawitych,
może wpadkowo apelować w stosunku do innych, w zawitym terminie
piętnastu dni od dnia, w którym została zawiadomiona o
głównej apelacji.
§ 4. Jeżeli nie stwierdza się
czegoś innego, należy domniemywać, że apelacja została
wniesiona przeciwko wszystkim częściom wyroku.
Kan.
1638 - Apelacja zawiesza wykonanie wyroku.
Kan.
1639 -
§ 1. Zachowując przepis kan. 1683,
na stopniu apelacyjnym nie można dopuścić nowego tytułu
roszczenia, nawet w formie użytecznej kumulacji; dlatego też
zawiązanie sporu może odnosić się tylko do tego, czy
poprzedni wyrok, czy to w całości czy częściowo,
zatwierdzić lub odrzucić.
§ 2. Nowe zaś dowody dopuszczalne
są tylko według przepisu kan. 1600.
Kan. 1640 - Na
stopniu apelacyjnym należy postępować w ten sam sposób
jak w pierwszej instancji, zachowując odpowiednie proporcje, lecz zaraz po
zawiązaniu sporu, według przepisu kan. 1513, § 1 i 1639, § 1
należy przystąpić do dyskusji sprawy i do wyroku, chyba że
ewentualnie należałoby uzupełnić dowody.
|