Tytuł
XI-WYKONANIE WYROKU (Kan. 1650-1655)
Kan.
1650 -
§ 1. Wyrok, który przeszedł
w stan rzeczy osądzonej, może być przekazany do wykonania, z
zachowaniem przepisu kan. 1647.
§ 2. Sędzia, który
wydał wyrok, w wypadku złożenia apelacji, także sędzia
apelacyjny, mogą z urzędu lub na prośbę stron, nakazać
tymczasowe wykonanie wyroku, który jeszcze nie przeszedł w stan
rzeczy osądzonej, po złożeniu, w razie potrzeby, odpowiednich
kaucji, jeżeli chodzi o wypłaty, czyli świadczenia, przeznaczone
na konieczne utrzymanie lub nagli inna słuszna przyczyna.
§ 3. Jeśli jednak wyrok, o
którym w § 2, jest zaskarżony, sędzia, zobowiązany do
rozpoznania zaskarżenia, widząc, że prawdopodobnie jest ono
uzasadnione i że z wykonania wyroku może powstać szkoda nie do
naprawienia, może albo zawiesić samo wykonanie wyroku, albo
zabezpieczyć je kaucją.
Kan.
1651 - Nie może mieć miejsca wykonanie wyroku,
zanim nie będzie sędziowskiego dekretu wykonawczego, który
zarządza, że wyrok powinien być przekazany do wykonania; dekret
ten, w zależności od natury spraw, albo włącza się do
treści samego wyroku, albo wydaje osobno.
Kan.
1652 - Jeżeli wykonanie wyroku wymaga uprzedniego
rozliczenia rachunkowego, ma miejsce sprawa wpadkowa, którą
powinien rozstrzygnąć ten sędzia, który wydał wyrok
mający być przekazany do wykonania.
Kan.
1653 -
§ 1. Jeśli ustawa partykularna
inaczej nie stanowi, wykonanie wyroku powinien nakazać osobiście albo
przez kogoś innego biskup diecezji, w której zapadł wyrok
pierwszego stopnia.
§ 2. Jeśliby on nie chciał lub
zaniedbał, na żądanie zainteresowanej strony albo także z
urzędu wykonanie należy do władzy, której zgodnie z
postanowieniem kan. 1439, § 3,
podlega trybunał apelacyjny.
§ 3. Wykonanie wyroku między
zakonnikami należy do przełożonego, który wydał
wyrok przekazywany do wykonania lub delegował sędziego.
Kan.
1654 -
§ 1. Wykonawca, chyba że w samej
treści wyroku zostało coś pozostawione jego uznaniu, sam
powinien wykonać wyrok, zgodnie z oczywistym sensem jego słów.
§ 2. Wolno mu rozpatrywać zarzuty
dotyczące sposobu i mocy wykonania, nie zaś meritum sprawy;
jeżeliby jednak skądinąd miał pewność, że
wyrok jest nieważny lub wyraźnie niesprawiedliwy według przepisu
kanonów 1620, 1622, 1645,
powinien wstrzymać się od wykonania i sprawę przesłać
do trybunału, który wydał wyrok, powiadamiając o tym
strony.
Kan.
1655 -
§ 1. Co dotyczy skarg rzeczowych,
ilekroć jakaś rzecz została przysądzona powodowi, zaraz gdy
ma miejsce stan rzeczy osądzonej, należy ją powodowi oddać.
§ 2. W tym zaś, co dotyczy skarg
osobowych, to, gdy pozwany został skazany na oddanie rzeczy ruchomej lub
na zapłacenie pieniędzy, lub żeby coś oddał albo
uczynił, sędzia w samej treści wyroku albo wykonawca według
swego uznania i roztropności, powinien określić termin wykonania
zobowiązania, który jednak nie powinien być skrócony
poniżej piętnastu dni ani nie powinien przekraczać sześciu
miesięcy.
|