Tytuł
I-PROCESY MAŁŻEŃSKIE (Kan. 1671-1712)
Rozdział I.
SPRAWY O ORZECZENIE NIEWAŻNOŚCI
MAŁŻEŃSTWA
Art. 1
WŁAŚCIWOŚĆ SĄDU
Kan. 1671 -
Sprawy małżeńskie ochrzczonych, na podstawie prawa
własnego, należą do sędziego kościelnego.
Kan. 1672 -
Sprawy dotyczące czysto cywilnych skutków małżeństwa
należą do władzy świeckiej, chyba że prawo
partykularne stanowi, że jeżeli te sprawy są traktowane wpadkowo
i dodatkowo, mogą być rozpatrywane i rozstrzygane przez sędziego
kościelnego.
Kan. 1673 -
W sprawach o nieważność małżeństwa, które
nie są zarezerwowane Stolicy Apostolskiej, właściwe są:
1° trybunał miejsca, w którym
małżeństwo zostało zawarte;
2° trybunał miejsca, w którym strona pozwana ma
stałe lub tymczasowe zamieszkanie;
3° trybunał miejsca, w którym strona powodowa ma
stałe zamieszkanie, jeżeli obydwie strony przebywają na
terytorium tej samej Konferencji Episkopatu, i wikariusz sądowy
stałego zamieszkania strony pozwanej, po jej wysłuchaniu, wyraża
na to zgodę;
4° trybunał miejsca, na którym faktycznie trzeba
będzie zbierać większość dowodów, jeżeli
wyrazi na to zgodę wikariusz sądowy stałego zamieszkania strony
pozwanej, który wcześniej powinien ją zapytać, czy nie
zgłasza czegoś, co należałoby wyłączyć.
Art. 2
PRAWO
ZASKARŻANIA MAŁŻEŃSTWA
Kan.
1674 -
Do zaskarżenia małżeństwa są zdolni:
1°
małżonkowie;
2° rzecznik
sprawiedliwości, kiedy nieważność małżeństwa
została już rozgłoszona, jeżeli małżeństwo
nie może być uważnione lub nie jest to pożyteczne.
Kan.
1675 -
§ 1. Małżeństwo,
które za życia obydwu małżonków nie zostało
zaskarżone, po śmierci jednego lub obojga małżonków
nie może być zaskarżone, chyba że kwestia dotycząca
ważności ma charakter przedprocesowy dla rozwiązania innego
sporu, bądź na forum kanonicznym, bądź na forum
świeckim.
§ 2. Jeśli zaś
współmałżonek umiera podczas trwania sprawy, należy
zachować kan. 1518.
Art. 3
URZĄD
SĘDZIÓW
Kan.
1676 - Sędzia, zanim przyjmie sprawę i
ilekroć dostrzeże nadzieję dobrego wyniku, powinien
zastosować środki pastoralne, by małżonkowie, jeżeli
to możliwe, zostali doprowadzeni do uważnienia
małżeństwa i do wznowienia wspólnego życia
małżeńskiego.
Kan.
1677 -
§ 1. Po przyjęciu skargi powodowej,
przewodniczący lub ponens winien przystąpić do zawiadomienia o
dekrecie zawierającym wezwanie, według przepisu kan. 1508.
§ 2. Po upływie terminu
piętnastu dni od zawiadomienia, przewodniczący lub ponens, chyba
że któraś ze stron prosi o sesję celem zawiązania
sporu, powinien w ciągu dziesięciu dni swoim dekretem z urzędu
sformułować wątpliwość lub wątpliwości i
zawiadomić o tym strony.
§ 3. Formuła wątpliwości
nie może tylko pytać, czy w danym wypadku stwierdzono
nieważność małżeństwa, lecz musi także
określić, z jakiego tytułu lub z jakich tytułów
zaskarża się ważność małżeństwa.
§ 4. Po dziesięciu dniach od
zawiadomienia o dekrecie, jeżeli strony nie mają żadnych
zastrzeżeń, przewodniczący lub ponens nowym dekretem
zarządza instrukcję sprawy.
Art. 4
DOWODY
Kan.
1678 -
§ 1. Obrońca węzła,
obrońcy stron, a także rzecznik sprawiedliwości, jeżeli
występuje w procesie, mają prawo:
1° być
obecni podczas przesłuchania stron, świadków i biegłych,
z zachowaniem przepisu kan. 1559;
2°
przejrzeć akta sądowe, chociażby jeszcze nie były
ogłoszone, i zapoznać się z dowodami przedłożonymi
przez strony.
§ 2. Strony nie mogą być
obecne podczas przesłuchania, o którym w § 1, n. 1.
Kan.
1679 - Jeśli nie ma skądinąd pełnych
dowodów, sędzia, dla oceny zeznań stron według przepisu
kan. 1536, powinien się posłużyć, jeżeli to
możliwe, świadkami co do prawdomówności samych stron,
oprócz innych poszlak i wskazówek.
Kan.
1680 - W sprawach dotyczących impotencji lub braku
zgody spowodowanej chorobą umysłową, sędzia powinien
skorzystać z pomocy jednego lub kilku biegłych, chyba że z
okoliczności wyraźnie wynika, że jest to bezużyteczne; w
pozostałych sprawach należy zachować przepis kan. 1574.
Art. 5
WYROK I
APELACJA
Kan.
1681 - Ilekroć podczas instrukcji sprawy wyłoni
się bardzo prawdopodobna wątpliwość, dotycząca
niedopełnienia małżeństwa, trybunał może,
zawieszając za zgodą stron sprawę nieważności,
uzupełnić instrukcję do dyspensy super rato, a następnie
przesłać akta do Stolicy Apostolskiej, wraz z prośbą o
dyspensę od jednego lub obydwu małżonków i z wnioskiem
trybunału oraz biskupa.
Kan.
1682 -
§ 1. Wyrok orzekający za pierwszym
razem nieważność małżeństwa, wraz z apelacjami,
jeśli takie są, i pozostałymi aktami sądowymi, należy
przesłać z urzędu do trybunału apelacyjnego, w ciągu
dwudziestu dni od ogłoszenia wyroku.
§ 2. Jeżeli wyrok za
nieważnością małżeństwa został wydany na
pierwszym stopniu sądu, trybunał apelacyjny, po zapoznaniu się z
uwagami obrońcy węzła i, jeżeli takie są, także
stron, swoim dekretem albo bez zwłoki potwierdza, albo dopuszcza
sprawę do zwyczajnego rozpatrzenia na nowym stopniu.
Kan.
1683 - Jeżeli na stopniu apelacyjnym zgłoszono
nowy tytuł nieważności małżeństwa, trybunał
może go dopuścić i rozstrzygnąć jako pierwsza instancja.
Kan.
1684 -
§ 1. Po tym, gdy wyrok
stwierdzający za pierwszym razem nieważność
małżeństwa zostanie potwierdzony w trybunale apelacyjnym czy to
dekretem, czy drugim wyrokiem, ci, których małżeństwo
zostało orzeczone za nieważne, mogą zawrzeć nowe
małżeństwo zaraz, gdy dekret lub drugi wyrok zostanie im podany
do wiadomości, chyba że zostało to zabronione zakazem
zamieszczonym w wyroku lub dekrecie albo przez ordynariusza miejsca.
§ 2. Przepisy kan. 1644
należy zachować również, jeżeli wyrok, który
orzekł nieważność małżeństwa, został
potwierdzony nie drugim wyrokiem, lecz dekretem.
Kan.
1685 - Zaraz gdy wyrok stał się wykonalny,
wikariusz sądowy winien zawiadomić o nim ordynariusza miejsca, w
którym małżeństwo zostało zawarte. On zaś ma
się zatroszczyć, by w księgach małżeństw i
ochrzczonych jak najszybciej dokonano adnotacji o orzeczonej nieważności
małżeństwa i o ustalonych ewentualnie zakazach.
Art. 6
PROCES
OPARTY NA DOKUMENTACH
Kan.
1686 - Po przyjęciu skargi przedstawionej zgodnie z
przepisem kan. 1677, wikariusz sądowy lub sędzia przez niego wyznaczony,
pomijając formalności zwyczajnego procesu, ale wzywając strony z
udziałem obrońcy węzła, może orzec
nieważność małżeństwa, jeśli z dokumentu,
który nie podlega żadnemu sprzeciwowi lub zarzutowi, wynika w
sposób pewny istnienie przeszkody zrywającej lub brak formy
prawnej, jeżeli z taką samą pewnością wiadomo, że
dyspensa nie została udzielona albo że pełnomocnik nie
posiadał ważnego zlecenia.
Kan.
1687 -
§ 1. Przeciwko takiemu orzeczeniu
obrońca węzła, jeżeli roztropnie uważa, że albo
wadliwości, o których w kan. 1686, albo brak dyspensy nie są
pewne, musi apelować do sędziego drugiej instancji, do którego
należy przesłać akta i zaznaczyć na piśmie, że
chodzi o proces oparty na dokumentach.
§ 2. Nienaruszone pozostaje prawo do
apelacji strony, która czuje się pokrzywdzona.
Kan.
1688 - Sędzia drugiej instancji, z udziałem
obrońcy węzła i po wysłuchaniu stron, winien
rozstrzygnąć tym samym sposobem, o którym w kan. 1686, czy
należy zatwierdzić wyrok, czy raczej załatwić sprawę
według zwykłych przepisów prawa; w którym to wypadku
odsyła ją do trybunału pierwszej instancji.
Art. 7
NORMY
OGÓLNE
Kan.
1689 - W wyroku należy upomnieć strony o
zobowiązaniach moralnych lub także cywilnych, którymi
ewentualnie będą związane jedna strona względem drugiej i
wobec dzieci, co do zapewnienia utrzymania i wychowania.
Kan.
1690 - Ustnym procesem spornym nie mogą być
rozpatrywane sprawy dotyczące orzeczenia nieważności
małżeństwa.
Kan.
1691 - W pozostałych kwestiach dotyczących
sposobu postępowania, należy stosować, jeśli nie sprzeciwia
się temu natura rzeczy, kanony o procesie w ogólności i o
zwyczajnym procesie spornym, z zachowaniem norm specjalnych co do spraw o
stanie osób i spraw odnoszących się do dobra publicznego.
|