Rozdział
II.
SPRAWY O
SEPARACJI MAŁŻONKÓW
Kan. 1692 -
§ 1. Separacja osobowa
małżonków ochrzczonych, jeżeli zgodnie z przepisami prawa
nie zarządzono inaczej w odniesieniu do szczególnych miejsc,
może być zarządzona dekretem biskupa diecezjalnego lub wyrokiem
sędziego, według przepisów kanonów, które
następują.
§ 2. Tam, gdzie decyzja kościelna
nie powoduje skutków cywilnych albo jeżeli przewiduje się,
że wyrok cywilny nie będzie przeciwny prawu Bożemu, biskup
diecezjalny pobytu małżonków, po rozważeniu
szczególnych okoliczności, może udzielić zezwolenia na
zwrócenie się do sądu świeckiego.
§ 3. Jeśli sprawa dotyczy
także czysto cywilnych skutków małżeństwa, niech
sędzia stara się, by zachowując przepis § 2, sprawa już od
początku została wniesiona do sądu świeckiego.
Kan.
1693 -
§ 1. Jeżeli któraś ze
stron lub rzecznik sprawiedliwości nie poproszą o zwyczajny proces
sporny, należy zastosować ustny proces sporny.
§ 2. Jeżeli zastosowano zwyczajny
proces sporny i zgłoszono apelację, trybunał drugiego stopnia
winien postępować zgodnie z postanowieniem kan. 1682, § 2, z zachowaniem przepisów, które należy
zachować.
Kan.
1694 - W tym, co dotyczy właściwości
trybunału, należy zachować przepisy kan. 1673.
Kan.
1695 - Sędzia, zanim przyjmie sprawę i
ilekroć dostrzega nadzieję dobrego wyniku, powinien zastosować
środki pastoralne, by małżonkowie pogodzili się i zostali
skłonieni do wznowienia małżeńskiego życia
wspólnego.
Kan.
1696 - Sprawy o separację małżonków
dotyczą także dobra publicznego; dlatego też zawsze powinien
brać w nich udział rzecznik sprawiedliwości, według
przepisu kan. 1433.
|