Rozdział
II.
DEKRETY
I POSZCZEGÓLNE NAKAZY
Kan.
48 - Przez poszczególny dekret
należy rozumieć akt administracyjny, wydany przez kompetentną
władzę wykonawczą, w którym zgodnie z przepisami prawa
zostaje podjęta decyzja w poszczególnym przypadku albo ma miejsce
powierzenie, które ze swej natury nie suponuje wniesienia przez
kogoś prośby.
Kan.
49 - Poszczególny nakaz jest
dekretem, który jednej lub określonym osobom, wprost i zgodnie z
prawem coś poleca wykonać lub czegoś zaniechać, przede
wszystkim celem przynaglenia do zachowania ustawy.
Kan.
50 - Przed wydaniem
poszczególnego dekretu, władza powinna zebrać konieczne
wiadomości i dowody, oraz - o ile to możliwe - wysłuchać
tych, których prawa mogą być naruszone.
Kan.
51 - Dekret powinien być wydany na
piśmie, z podaniem, jeśli zawiera decyzję, przynajmniej
ogólnej motywacji.
Kan.
52 - Poszczególny dekret
posiada moc tylko w sprawach które rozstrzyga i w odniesieniu do
osób, dla których został wydany; wiąże je zaś
wszędzie, chyba że z treści wynika co innego.
Kan.
53 - Jeśli dekrety są sobie
przeciwne, szczegółowy przeważa nad ogólnym w tym, co
zostało wyrażone szczegółowo. Gdy są jednakowo
szczegółowe lub ogólne, czasowo późniejszy
odwołuje wcześniejszy, w tym, w czym jest mu przeciwny.
Kan.
54 -
§ 1. Poszczególny dekret,
powierzony do realizacji wykonawcy, osiąga swój skutek w momencie
wykonania; poza ty od momentu powiadomienia osoby powagą wydającego
decyzję.
§ 2. Tylko wtedy można się
domagać wykonania poszczególnego dekretu, gdy został zgodnie z
przepisem prawa doręczony jako prawomocny dokument.
Kan.
55 - Zachowując przepisy kan. 37 i 51, gdy bardzo poważna
przyczyna nie pozwala na doręczenie tekstu dekretu na piśmie, wtedy
powiadomienie o dekrecie ma miejsce przez odczytanie temu, dla którego
jest przeznaczony, wobec notariusza lub dwóch świadków.
Zredagowany dokument o tym fakcie winien być podpisany przez wszystkich
obecnych.
Kan.
56 - Powiadomienie o dekrecie ma
miejsce, jeżeli osoba, dla której jest przeznaczony, prawnie
wezwana po odbiór dekretu lub wysłuchanie jego treści, nie
mając słusznego powodu nie stawiła się albo
odmówiła złożenia podpisu.
Kan.
57 -
§ 1. Ilekroć ustawa nakazuje
wydać dekret, albo osoba zainteresowana wniosła prośbę lub
rekurs zgodnie z przepisem prawa, by otrzymać dekret, kompetentna
władza winna załatwić sprawę w ciągu trzech
miesięcy od otrzymania prośby lub rekursu, chyba że w ustawie
został przepisany inny termin.
§ 2. Po upływie tego terminu -
jeśli nie wydano jeszcze dekretu - należy domniemywać
odpowiedź negatywną w odniesieniu do składania kolejnego
rekursu.
§ 3. Domniemana odpowiedź negatywna
nie zwalnia kompetentnej władzy od obowiązku wydania dekretu, a
także od obowiązku naprawienia ewentualnej szkody, zgodnie z
postanowieniem kan. 128.
Kan.
58 -
§ 1. Poszczególny dekret traci
swoją moc na skutek zgodnego z prawem odwołania przez
kompetentną władzę, a także przez wygaśnięcie
ustawy, dla wykonania której został wydany.
§ 2. Każdy nakaz, który nie
został nałożony dokumentem zgodnie z przepisami prawa, wygasa z
ustaniem władzy nakazującego.
|