Tytuł I-OBOWIĄZKI I
PRAWA WSZYSTKICH WIERNYCH (Kan. 208-223)
Kan. 208 - Z racji odrodzenia w Chrystusie wszyscy
wierni są równi co do godności i działania, na skutek
czego każdy, zgodnie z własną pozycją i zadaniem
współpracuje w budowaniu Ciała Chrystusowego.
Kan.
209 -
§ 1. Wierni zobowiązani są - każdy
przez swoje własne działanie - zachować zawsze
wspólnotę z Kościołem.
§ 2. Z wielką pilnością
wierni powinni wypełniać obowiązki, którymi są
związani zarówno wobec Kościoła powszechnego, jak i
partykularnego, do którego należą zgodnie z przepisami prawa.
Kan.
210 - Wszyscy wierni, zgodnie z
własną pozycją, winni starać się prowadzić
życie święte, przyczyniać się do wzrostu
Kościoła i ustawicznie wspierać rozwój jego
świętości.
Kan.
211 - Wszyscy wierni mają
obowiązek i prawo współpracy w tym, aby Boże
przepowiadanie zbawienia rozszerzało się coraz bardziej na wszystkich
ludzi każdego czasu i całego świata.
Kan.
212 -
§ 1. To, co święci pasterze, jako reprezentanci
Chrystusa, wyjaśniają jako nauczyciele wiary albo postanawiają
jako kierujący Kościołem, wierni, świadomi własnej
odpowiedzialności, obowiązani są wypełniać z
chrześcijańskim posłuszeństwem.
§ 2. Wierni mają prawo, by
przedstawiać pasterzom Kościoła swoje potrzeby, zwłaszcza
duchowe, jak również swoje życzenia.
§ 3. Stosownie do posiadanej wiedzy,
kompetencji i zdolności, jakie posiadają, przysługuje im prawo,
a niekiedy nawet obowiązek wyjawiania swojego zdania świętym
pasterzom w sprawach dotyczących dobra Kościoła, oraz -
zachowując nienaruszalność wiary i obyczajów, szacunek
wobec pasterzy, biorąc pod uwagę wspólny pożytek i
godność osoby - podawania go do wiadomości innym wiernym.
Kan.
213 - Wierni mają prawo
otrzymywać pomoce od swoich pasterzy z duchowych dóbr
Kościoła, zwłaszcza zaś słowa Bożego i
sakramentów.
Kan.
214 - Wiernym przysługuje prawo
sprawowania kultu Bożego, zgodnie z przepisami własnego
obrządku, zatwierdzonego przez prawowitych pasterzy Kościoła,
jak również podążania własną drogą
życia duchowego, zgodną jednak z doktryną Kościoła.
Kan.
215 - Wierni mają prawo swobodnego
zakładania stowarzyszeń i kierowania nimi dla celów
miłości lub pobożności albo dla ożywiania
chrześcijańskiego powołania w świecie, a także
odbywania zebrań dla wspólnego osiągnięcia tych
celów.
Kan.
216 - Wszyscy wierni, którzy
uczestniczą w misji Kościoła, mają prawo, by przez
własne inicjatywy, każdy zgodnie ze swoim stanem i pozycją,
popierali lub podtrzymywali apostolską działalność.
Żadna jednak inicjatywa nie może sobie przypisywać miana
katolickiej, jeśli nie otrzyma zgody kompetentnej władzy
kościelnej.
Kan.
217 - Wierni, którzy to przez
chrzest są powoływani do prowadzenia życia zgodnego z
doktryną ewangeliczną, posiadają prawo do wychowania
chrześcijańskiego, przez które mają być odpowiednio
przygotowywani do osiągnięcia dojrzałości osoby ludzkiej i
jednocześnie do poznania i przeżywania tajemnicy zbawienia.
Kan.
218 - Ci którzy zajmują
się świętymi naukami, korzystają ze słusznej
wolności poszukiwania, jak również roztropnego wypowiadania
swojego zdania w sprawach, w których są specjalistami, z
zachowaniem jednak posłuszeństwa należnego Nauczycielskiemu
Urzędowi Kościoła.
Kan.
219 - Wszyscy wierni mają prawo
być wolni od jakiegokolwiek przymusu w wyborze stanu życia.
Kan.
220 - Nikomu nie wolno bezprawnie
naruszać dobrego imienia, które ktoś posiada, ani też
naruszać prawa każdej osoby do ochrony własnej intymności.
Kan.
221 -
§ 1. Wiernym przysługuje legalne dochodzenie i
obrona przysługujących im w Kościele uprawnień na
właściwym forum kościelnym według przepisów prawa.
§ 2. Wierni, jeżeli zostali wezwani
przed sąd przez kompetentną władzę, mają prawo, by
byli sądzeni z zachowaniem przepisów prawa, stosowanych ze
słusznością.
§ 3. Wiernym przysługuje prawo, by
nie nakładano na nich kar kanonicznych, jak tylko zgodnie z przepisami
ustawy.
Kan.
222 -
§ 1. Wierni mają obowiązek zaradzić
potrzebom Kościoła, aby posiadał środki konieczne do
sprawowania kultu, prowadzenia dzieł apostolstwa oraz miłości, a
także do tego, co jest konieczne do godziwego utrzymania szafarzy.
§ 2. Obowiązani są także
do popierania sprawiedliwości społecznej, jak również, pamiętając
o przykazaniu Pana, do udzielania pomocy biednym z własnych
dochodów.
Kan.
223 -
§ 1. W wykonywaniu swoich praw - czy to
indywidualnie, czy zrzeszeni w stowarzyszeniach - wierni powinni mieć na
uwadze dobro wspólne Kościoła, uprawnienia innych oraz
własne obowiązki wobec drugich.
§ 2. Ze względu na dobro
wspólne, przysługuje władzy kościelnej prawo domagania
się, by wierni korzystali z umiarem z przysługujących im praw.
|