Rozdział
III.
PRYWATNE
STOWARZYSZENIA WIERNYCH
Kan.
321 - Wierni zarządzają i
kierują stowarzyszeniami prywatnymi, zgodnie z postanowieniami
statutów.
Kan.
322 -
§ 1. Prywatne stowarzyszenie wiernych
może uzyskać osobowość prawną przez formalny dekret
kompetentnej władzy kościelnej, o której w kan. 312.
§ 2. Żadne stowarzyszenie prywatne
wiernych nie może uzyskać osobowości prawnej, jeśli jego
statuty nie zostały zatwierdzone przez władzę
kościelną, o której w kan. 312, § 1;
zatwierdzenie zaś statutów nie zmienia prywatnej natury
stowarzyszenia.
Kan.
323 -
§ 1. Chociaż prywatne
stowarzyszenia wiernych cieszą się autonomią, według
przepisów kan. 321, podlegają nadzorowi władzy kościelnej
według przepisów kan. 305, a
także kierownictwu tejże władzy.
§ 2. Do władzy kościelnej
należy także, z zachowaniem wszakże autonomii właściwej
prywatnym stowarzyszeniom, nadzorować i troszczyć się, aby
unikać rozproszenia sił, a ich działalność
apostolską skierować ku dobru wspólnemu.
Kan.
324 -
§ 1. Prywatne stowarzyszenie wiernych w
sposób wolny wyznacza sobie moderatora i urzędników, zgodnie
z postanowieniami statutów.
§ 2. Prywatne stowarzyszenie wiernych,
jeśli to uzna za wskazane, może sobie swobodnie dobrać duchowego
doradcę spośród kapłanów pełniących
zgodnie z przepisem prawa posługę w diecezji, potrzebuje on jednak
zatwierdzenia ordynariusza miejsca.
Kan.
325 -
§ 1. Prywatne stowarzyszenie wiernych
zarządza w sposób wolny tymi dobrami, które posiada, zgodnie
z przepisami statutów, z zachowaniem jednak prawa kompetentnej
władzy kościelnej do nadzorowania, by dobra były użyte na
cele stowarzyszenia.
§ 2. Podlega ono władzy
ordynariusza według przepisów kan. 1301 w
zakresie zarządzania i dysponowania dobrami, które zostały
ofiarowane lub pozostawione stowarzyszeniu na cele pobożne.
Kan.
326 -
§ 1. Prywatne stowarzyszenie wiernych
wygasa zgodnie z postanowieniem statutów; może być także
zniesione przez kompetentną władzę, jeśli jego
działalność obraca się na poważną szkodę
doktryny lub dyscypliny kościelnej, albo powoduje zgorszenie wiernych.
§ 2. Przeznaczenia dóbr
stowarzyszenia, które przestało istnieć, należy
dokonać, zgodnie z postanowieniami statutów, z zachowaniem praw
nabytych, a także woli ofiarodawców.
|