|
Dekret o ekumenizmie "UNITATIS
REDINTEGRATIO"
DE 1. Jednym z zasadniczych zamierzeń
Drugiego Watykańskiego Świętego Soboru Powszechnego jest
wzmożenie wysiłków do przywrócenia jedności wśród
wszystkich chrześcijan. Bo przecież Chrystus Pan
założył jeden jedyny Kościół, a mimo to wiele
jest chrześcijańskich Wspólnot, które wobec ludzi
podają się za prawdziwe spadkobierczynie Jezusa Chrystusa. Wszyscy
wyznają, że są uczniami Pana, a przecież mają
rozbieżne przekonania i różnymi podążają
drogami, jak gdyby sam Chrystus był rozdzielony. Ten brak jedności
jawnie sprzeciwia się woli Chrystusa, jest zgorszeniem dla świata, a
przy tym szkodzi najświętszej sprawie przepowiadania Ewangelii
wszelkiemu stworzeniu.
Wszakże Pan świata, który mądrze i cierpliwie dotrzymuje
tego, co nam grzesznikom łaskawie obiecał, ostatnimi czasy wlewa
skruchę w rozdzielonych chrześcijan, obficiej napełnia ich
tęsknotę za zjednoczeniem. Łaska ta porusza bardzo wielu ludzi
na całym świecie a także pod tchnieniem łaski Ducha
Św. wśród naszych braci odłączonych powstał i z
dnia na dzień zatacza coraz szersze kręgi ruch zmierzający do
przywrócenia jedności wszystkich chrześcijan. W tym ruchu ku
jedności, który zwie się ruchem ekumenicznym, uczestniczą
ci, którzy wzywają Boga w Trójcy Jedynego, a Jezusa
wyznają Panem i Zbawcą, i to nie tylko każdy z osobna, lecz
także wspólnie w społecznościach, w których Ewangelię
usłyszeli i o których każdy mówi, że to jego
własny i Boży Kościół. Prawie wszyscy jednak,
chociaż w różny sposób, tęsknią za jednym i
widzialnym Kościołem Bożym, który by był
naprawdę powszechny i miał posłannictwo do całego
świata, aby ten świat zwrócił się do Ewangelii i w
ten sposób zyskał zbawienie na chwałę Bożą.
Obecny przeto święty Sobór, rozważając to wszystko z
radością, po ogłoszeniu nauki o Kościele, wiedziony
tęsknotą za przywróceniem jedności między wszystkimi
uczniami Chrystusa, pragnie przedłożyć wszystkim katolikom
środki, drogi i sposoby, przy pomocy których mogliby sami
odpowiedzieć temu wezwaniu Bożemu i łasce.
|