|
DA 33. Święty Sobór wzywa więc
usilnie w imię Pana wszystkich świeckich, by chętnie,
wielkodusznie i skwapliwie odpowiedzieli na wołanie Chrystusa,
który w tej godzinie natarczywiej ich zaprasza, i na natchnienie Ducha Świętego.
Młodzi niech uważają to wezwanie za skierowane
szczególnie do siebie i niech je przyjmą z zapałem i
wielkodusznie. Sam bowiem Pan przez ten Sobór święty zaprasza
ponownie wszystkich świeckich, by z każdym dniem coraz
ściślej się z Nim jednoczyli, a uważając Jego
sprawę za swoją własną (por. Flp 2,5), zespalali się w
Jego zbawczym posłannictwie; wysyła On ich znowu do każdego
miasta i miejscowości, skąd sam ma przyjść (por. Łk
10,1); wzywa by poprzez różne formy i metody jednego apostolstwa
Kościoła, które trzeba ustawicznie dostosowywać do nowych
potrzeb czasu, okazali się Jego współpracownikami,
wyróżniającymi się zawsze w pracy Pańskiej,
wiedząc, że trud ich nie jest daremny w Panu (por. 1 Kor 15,58).
|