KL 41. Biskupa należy uważać za
arcykapłana jego owczarni. Od niego bowiem w pewnym stopniu pochodzi i
zależy chrześcijańskie życie jego wiernych.
Dlatego wszyscy powinni bardzo cenić życie liturgiczne diecezji,
skupione wokół biskupa, zwłaszcza w kościele katedralnym.
Powinni być przekonani, że Kościół ujawnia się
przede wszystkim w pełnym i czynnym uczestnictwie całego Ludu
Bożego w tych samych obchodach liturgicznych, zwłaszcza w tej samej
Eucharystii, w jednej modlitwie, przy jednym ołtarzu pod przewodnictwem
biskupa, otoczonego kapłanami i sługami ołtarza.
KL
42. Ponieważ biskup w
swoim Kościele nie może osobiście zawsze i wszędzie
przewodniczyć całej owczarni, dlatego powinien koniecznie
utworzyć grupy wiernych. Najważniejsze z nich to parafie, lokalnie
zorganizowane pod przewodnictwem duszpasterza, zastępującego biskupa.
One bowiem w pewien sposób przedstawiają widzialny
Kościół ustanowiony na całej ziemi.
Dlatego w umysłach i praktyce wiernych oraz duchowieństwa należy
pogłębić życie liturgiczne parafii i jego związek z
biskupem, należy również do rozkwitu doprowadzić poczucie
wspólnoty parafialnej, zwłaszcza w zbiorowym odprawianiu
niedzielnych Mszy świętych.
|