Przemòwienie

 1 28-01-1998|  Kościół ten przeżył trudne chwile, ale wytrwał w wierze, nadziei
 2 11-03-1998| wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją
 3 11-03-1998|      Są to właśnie kairoí — chwile Boże; człowiek musi je rozeznać
 4 11-03-1998|    w tego rodzaju specjalne chwile. Znaczenie podstawowe ma
 5 11-03-1998|     na drodze rozwoju różne chwile. W niektórych miejscach
 6 11-03-1998|  przyszłości.~Są też jednak chwile sprzyjające, kiedy Dobra
 7 11-03-1998|  Bóg ma swoje czasy i swoje chwile, jak powiedział Chrystus
 8 11-03-1998|      Ma swoje czasy i swoje chwile! Takim największym czasem
 9 24-06-1998| uroczystości liturgiczne, w chwile refleksji i modlitwy, w
10 23-09-1998|      znać czasy (chrónoi) i chwile (kairói), które Ojciec ustalił
11 26-05-1999| wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją
12 05-04-2000| jest tylko promieniem przez chwilę rozjaśniającym mroki, lecz
13 03-05-2000|    wszystkie najtrudniejsze chwile, jakie naród przeżywał:
14 06-09-2000|  Mogą podczas niej wystąpić chwile tak dużego zniechęcenia,
15 07-02-2001|  jak i wtedy, gdy nadchodzą chwile duchowego smutku i przygnębienia.~
16 14-02-2001|    oczekują i przywołują tę chwilę, w której Chrystus «przekaże
17 06-06-2001|    słów zadowoleniu ludzi i chwilę potem stawia w centrum uwagi