Przemòwienie

 1 15-10-1997|     pośród pierwszych chrześcijan żywa była świadomość roli, jaką
 2 10-06-1998|         Bądźże pozdrowiona Hostio żywa, w której Jezus Chrystus
 3 21-10-1998|          stał się człowiek istotą żywą» (Rdz 2, 7). W dziejach
 4 21-10-1998|      obdarza nas Jezus, jest wodą żywą, zaspokajającą najgłębsze
 5 21-10-1998|         komunię z Bogiem. Tą wodą żywą i dającą życie jest Duch
 6 25-11-1998|   odkrycie i docenienie pogłębiło żywą komunię pomiędzy różnymi
 7 02-12-1998|           Podtrzymując w Kościele żywą świadomość powołania, które
 8 21-07-1999|     miejscem pośród obłoków, lecz żywą i osobistą więzią z Trójcą
 9 11-08-1999| pielgrzymuje do tego domu Ojca: z żywą wiarą, z pragnieniem, żeby
10 23-08-2000|       Jezusem. Chcą, bo czują się żywą częścią Kościoła. Chcą iść
11 23-08-2000|          wyraźnie, że jest w nich żywa potrzeba sensu. Szukają
12 04-10-2000|          w sposób szczególny jest żywa i czynna w Eucharystii.~
13 04-10-2000|        zdolna jest zachować w nas żywą pamięć Jego miłości. I to
14 11-10-2000|       mówi św. Paweł — na «ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną» (
15 07-02-2001|      Wezwany jest, by czynił to z żywą miłością dwojga oblubieńców,