Przemòwienie

 1 19-11-1997|     który stworzył wszystko własną wszechmocą, nie przymuszony
 2 28-01-1998|  nim niejako się pojednał z własną historią i własnym powołaniem.
 3 20-01-1999| miejscu: «Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać
 4 24-03-1999|      jakżeby człowiek pojął własną drogę?» (Prz 20, 24). W
 5 28-04-1999|    są im nieodzowne, by żyć własną wiarą i ją pogłębiać.~Dostrzegamy
 6 04-08-1999|  grzesznik wyznaje i uznaje własną winę (w. 6), usilnie prosi
 7 13-10-1999|     tej miłości przez swoją własną miłość, przede wszystkim
 8 03-11-1999|    są w stanie przetrwać na własną rękę. Gest dobrej woli,
 9 14-06-2000|    osiągając równocześnie i własną chwałę i naszą szczęśliwość» (
10 14-02-2001| grzech, nieczystość, miłość własną, które niszczą lub ranią
11 25-04-2001|  Jak bowiem niewiasta karmi własną krwią i mlekiem tego, którego
12 25-04-2001|  Chrystus nieustannie karmi własną krwią tego, którego sam