Przemòwienie

 1 17-12-1997| poprzedzającej go przeszłości Jezus widzi nie tylko zewnętrzne wydarzenia,
 2 17-12-1997|     apostołów, do Filipa: «Kto mnie widzi, widzi i Ojca» (por. J 14,
 3 17-12-1997|            Filipa: «Kto mnie widzi, widzi i Ojca» (por. J 14, 9).
 4 20-05-1998|           wasze» (Dz 2, 17). Łukasz widzi w apostołach przedstawicieli
 5 24-06-1998|           przypomniałem, że Kościół widzi w nich bogactwo i nadzieję
 6 19-08-1998|       Otrzymuje je bowiem od Boga i widzi je niejako spływające z
 7 21-10-1998|           Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał
 8 20-10-1999|         miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga,
 9 20-10-1999|           miłować Boga, którego nie widzi. Takie zaś mamy od Niego
10 09-02-2000|          pozłacaną zasłoną niebios. Widzi nędzę swego ludu w Egipcie,
11 30-08-2000|       jeszcze jesteś daleko, On cię widzi i biegnie. On widzi w twoim
12 30-08-2000|             cię widzi i biegnie. On widzi w twoim sercu, zbliża się,
13 20-09-2000|           Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał
14 20-09-2000|          swych braci Orłów, których widzi wznoszących się aż do Boskiego
15 25-10-2000|           Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał
16 14-03-2001|           liturgiczna i artystyczna widzi Maryję, Matkę Chrystusa.
17 14-03-2001|            z Ojcem. Francuski poeta widzi w Niej «stworzenie w swej
18 18-04-2001|              zwinięty całun. Miłość widzi i wierzy, każe iść ku Temu,
19 06-06-2001|         opisać wielkość i moc Boga. Widzi w Nim nade wszystko szczególne
20 06-06-2001|           spojrzeniem ogrom ziemi i widzi, że nad tym wszystkim panuje